Για να ζούμε καλύτερα

Η αρχαιότερη σοφία του κόσμου μας λέει ότι μπορούμε να ενωθούμε με το θείο, ενώ είμαστε ακόμα μέσα σε αυτό το σώμα , γι’αυτό το σκοπό γεννιέται στην πραγματικότητα  ο άνθρωπος. Αν χάσει το πεπρωμένο του , η Φύση δεν βιάζεται. Θα τον προλάβει κάποια μέρα και θα τον υποχρεώσει να εκπληρώσει  το μυστικό της σκοπό.

Όλοι θέλουμε να γνωρίζουμε γιατί  βρισκόμαστε εδώ. Ποιος είναι ο προορισμός μας στη ζωή ;

Είναι εύκολο να ξεχωρίσεις τους ανθρώπους που το ξέρουν-η ζωή τους λάμπει από νόημα, και επειδή ξέρουν τον προορισμό τους, έχουν τη δύναμη ν’αντέξουν τις κακές στιγμές και να απολαύσουν τις καλές. 

Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως βρίσκονται σε σύγχυση ή έχουν πλήρη άγνοια- δεν γνωρίζουν  ποιοι είναι- ποιο είναι το νόημα της ύπαρξης τους. Αυτή η έλλειψη αυτογνωσίας και κατεύθυνσης, από μια άποψη , είναι και ιατρικό πρόβλημα γιατί μπορεί να οδηγήσει σε κάθε είδους εκδηλώσεις συναισθηματικού στρές, όπως καταθλιψη, άγχος και κούραση. 

 Όταν λοιπόν αυτό το στρες  ή τα αρνητικά συν/τα εδραιωθούν, μπορεί να είναι καθοριστικός παράγοντας στην εμφάνιση οργανικής νόσου. 

Δεν είναι μόνο ο νους σας  που θέλει να μάθει τον προορισμό σας στη ζωή – αυτή η γνώση είναι ζωτική και σημαντική για το σώμα και το πνεύμα σας επίσης.

Μια ζωή  όπου επικρατεί σύγχυση και είναι χωρίς κατεύθυνση, έχει και άλλες συνέπειες. Η  άγνοια της  αποστολής σας μπορεί να αποβεί καταστροφική για τις σχέσεις σας. Χωρίς αυτογνωσία, χωρίς στόχο, μπορεί να πληγώσουμε όχι μόνο τον εαυτό μας αλλά και τους γύρω μας. Αν δεν έχουμε ξεκάθαρη αίσθηση πως μπορούμε να δούμε την “ ευρύτερη εικόνα ” –το συμβολικό νόημα -  όταν οι καταστάσεις είναι δύσκολες, δεν θα μπορούμε να αντιδράσουμε σωστά σε ανθρώπους και γεγονότα.

Φυσικά κανείς δεν μπορεί να δει τα πάντα εκ των προτέρων , αλλά αν υπήρχε τρόπος να βλέπουμε το συμβολικό νόημα των εμπειριών μας θα ήταν πιο εύκολο να αντιμετωπίσουμε και να αφομοιώσουμε τις αναπόφευκτες αλλαγές. Αντί να πολεμάμε την αλλαγή –με αποτέλεσμα να συσσωρεύουμε συναισθηματικά τραύματα. – θα μπορούσαμε να επιλέξουμε να δούμε τα γεγονότα υπό διαφορετικό πρίσμα, να αποδεχθούμε τις αλλαγές και να συνεχίσουμε τη ζωή μας.

Αφού η γνώση της αποστολής μας είναι τόσο σημαντική, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, γιατί είναι τόσο δύσκολο να την κατανοήσουμε;

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ερευνήσουμε και να την ανακαλύψουμε ;Γιατί κάποιοι βρίσκουν την αποστολή τους εύκολα ενώ άλλοι προσπαθούν να βρουν έστω και μια μικρή νύξη; Πως θα αποκτήσουμε την ικανότητα να αντιληφθούμε το σκοπό μας ; 

Για το δικό μας καλό πρέπει να μάθουμε την αποστολή μας διότι οι λεπτομέρειες του τρόπου ζωής μας συσσωρεύονται και δημιουργούν υγεία ή ασθένεια.  Η  βιογραφία μας γίνεται η βιολογία μας. Με άλλα λόγια, τα μικρά βάσανα και τα μεγάλα ψυχικά τραύματα , “ εγκαθίστανται” στο σώμα, επηρεάζοντας ή μπλοκάροντας την ενέργεια μας. 

 Κατά συνέπεια , όσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από την αληθινή αποστολή μας στη ζωή τόσο μεγαλώνει η απογοήτευσή μας και από-συντονίζεται η ενέργειά μας.

Αντίθετα, γνωρίζοντας την αποστολή σας  μπορείτε να ζήσετε αξιοποιώντας με το καλύτερο τρόπο το δυναμικό σας. Όταν είστε σε αρμονία με την ενέργεια σας μπορείτε να πετύχετε την καλύτερη έκφραση της προσωπικής σας δύναμης.  

Αυτό θεωρείται τρόπος ζωής εναρμονισμένος με το Ιερό σας Συμβόλαιο. 

 Παρατηρώντας το συμβολικό νόημα , αυτή είναι μια σημαντική μέθοδος με την οποία θα δουλέψετε με την ενέργειά σας, για να εστιάσετε την προσοχή σας στο Ιερό σας Συμβόλαιο.

 Αν αντιληφθείτε τη συναισθηματική φόρτιση της βιογραφίας σας, θα αρχίσετε να αντιλαμβάνεστε πως λειτούργησαν  τα διάφορα τμήματα της ιστορίας σας , αλληλεπιδρώντας, πως επηρέασαν το παρελθόν και το παρόν σας, και κατά συνέπεια την κατάσταση της υγείας σας. Αυτός ο τρόπος αντίληψης των πραγμάτων ονομάζεται συμβολική όραση. Αν δείτε τη ζωή σας εντοπίζοντας τα γενικά όρια, και τα πιο έντονα μέρη της, θα σας είναι δυνατόν να αναδιαμορφώσετε τον τρόπο που βλέπετε το μέλλον σας . Η συμβολική όραση επιτρέπει να πάρετε πίσω την ενέργεια ή το πνεύμα σας και να θεραπευτείτε συναισθηματικά, πνευματικά και μερικές φορές ακόμα και σωματικά.  Αν πχ. θυμάστε πως στο σχολείο είχατε διακρίσεις και επαίνους στα μαθηματικά , αυτή η μνήμη της επιτυχίας μπορεί να σας εμπνέει και να ασκεί θετική επίδραση στο νου και το σώμα σας.  Αν όμως η επιτυχία σας προκαλούσε μνησικακία σε ζηλόφθονους φίλους ή αδέλφια, και σας είχε αποξενώσει απ’αυτούς, θα έχετε επίσης και κάποια συναισθηματική φόρτιση. Αυτή η φόρτιση θα προσκολλάται σε κάθε επόμενη επιτυχία σας, οπότε θα αρχίσετε να συνδέετε  την επιτυχία με τις τύψεις και τις ενοχές. 

Αν  όμως δείτε το συμβολικό νόημα αυτής της κατάστασης θα κατανοήσετε πως η εμπειρία αυτών των συναισθηματικών επιπλοκών , στην πραγματικότητα, σας προετοίμασε να αντιμετωπίσετε κάποιες προκλήσεις αργότερα στη ζωή σας.  

Αντί λοιπόν να είστε θυμωμένοι με αυτούς τους ζηλόφθονους φίλους ή αδέλφια σας, μπορείτε να αισθανθείτε ευγνωμοσύνη για την βοήθεια τους στη ζωή σας. Συνειδητοποιώντας μέσα από ποια οπτική βλέπετε τον κόσμο σας, μπορείτε ν’αλλάξετε νοοτροπία και ζωή. Κάθε εμπειρία που βιώνουμε εμπεριέχει σκοπό και νόημα.

 Όμως ο προορισμός μας ή το Συμβόλαιό μας – το καθοδηγούμενο σχέδιο της ζωής μας δεν μπορεί να καθοριστεί με βάση την εξωτερική μας ζωή και μόνο.  Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η καριέρα, ή μια σχέση.  Συμβόλαιο είναι η συνολική μας σχέση με την προσωπική και την πνευματική μας  δύναμη. Είναι ο τρόπος που κατανοείτε και δουλεύετε με την ενέργειά σας και σε ποιόν την δίνετε.

Συν-δημιουργούμε το συμβόλαιο μας  μέσα από τις εμπειρίες, τις σχέσεις με κάθε άτομο που συμφωνήσαμε μαζί του , πριν από αυτή τη ζωή , να υποστηρίξει ο ένας την πνευματική ανάπτυξη του άλλου.

Η αρχετυπική μας κληρονομιά είναι αρχέγονη, προέρχεται από την Πηγή της Ζωής. Κάθε αρχέτυπο αντιπροσωπεύει μια θεμελειώδη εμπειρία μάθησης ή μια διαδικασία με σκοπό να μας καθοδηγεί σε όλη τη ζωή μας.

 Γενικά , κάποια από τα αρχέτυπα είναι :

Αθλητής –Ολυμπιακός αθλητής.

Αλχημιστής-ταχυδακτυλουργός, επιστήμονας, εφευρέτης, προφήτης ,ιδεαλιστής.

Αναζητητής – περιπλανώμενος, νομάδας.

Αφηγητής-πλανόδιος, τραγουδιστής, παραμυθάς.

Βασιλιάς-αυτοκράτορας, κυβερνήτης, ηγέτης, αρχηγός.

Γραφέας -γραμματέας, λογιστής, δημοσιογράφος.

Διασώστης- Ιππότης, πολεμιστής, θεραπευτής,  ήρωας , στρατιώτης, αμαζόνα, μισθοφόρος,πιστολάς, σαμουράι. 

Δικαστής-κριτής, διαιτητής, μεσολαβητής , πρέσβης, διπλωμάτης, ανακριτής.

Δικτυωτής-αγγελιοφόρος, κύρηκας, δημοσιογράφος ,επικοινωνός, κουτσομπόλης.

Δον ζουαν- καζανόβας, ζιγκολό, σεξομανής , εραστής . Μοιραία γυναίκα.

Εθισμένος-εξαρτημένος, υπερκαταναλωτής, λαίμαργος, εργασιομανής, παίκτης.

Επαναστάτης-αναρχικός, αντάρτης, αντικομφορμιστής.

Ζητιάνος- άστεγος , άπορος.

Ηδονιστής-καλοφαγάς, γαστρονόμος.

Θεραπευτής- νοσηλευτής, νοσοκόμος, ψυχολόγος, ψυχοθεραπευτής, σύμβουλος.

Θύμα -«θύμα–εγώ ο καημένος»

Ιερέας-κληρικός, ραβίνος, σαμάνος, μοναχός.

Καλλιτέχνης-μουσικός, συγγραφέας, ηθοποιός, τεχνίτης, χειροτέχνης, γλύπτης .

Καταστροφέας-αττίλας, τρελός επιστήμονας ,δολοφόνος, εξολοθρευτής.

Κλέφτης-απατεώνας, πορτοφολάς, διαρρήκτης, ρομπέν των δασών.

Κλόουν-γελωτοποιός-ανόητος , φαρσέρ, κατεργάρης, προβοκάτορας

Μαθητής-οπαδός, πιστός, μαθητευόμενος.

Μάρτυρας – “ σαμαρείτης ”

Μέντορας-δάσκαλος, σύμβουλος, παιδαγωγός , πνευματικός δάσκαλος, οδηγός .

Μητέρα , πατέρας -γονιός , πρόγονος, πατριάρχης.

Μηχανικός-κατασκευαστής, σχεδιαστής.

Μύστης-ερημίτης , απόμακρος.

Ντετέκτιβ -κατάσκοπος, πράκτορας, ιδιωτικός αστυνομικός, διώκτης του εγκλήματος.

Παιδί-ορφανό, ,πληγωμένο, της Φύσης, Αθώο, Αιώνιο.

Παίκτης-χαρτοκλέφτης, ναρκομανείς, παίκτες σε ιππόδρομο και χρηματιστήριο Πειρατής

Πρωτοπόρος, εξερευνητής, άποικος, προσκυνητής, επιχειρηματίας.

Πόρνη

Σκλάβος –δούλος, μαριονέτα.

Συνήγορος -δικηγόρος, υπερασπιστής νομοθέτης, περιβαλλοντιστής.

Σύντροφος -φίλος, συνεργάτης, έμπιστος, δεξί χέρι.

Τιμωρός  –σωτήρας, μεσσίας

Τρομοκράτης

Υπηρέτης

Ψευτοπαλληκαράς  -δειλός.

Π.χ.

Τρομοκράτης είναι αυτός που εφαρμόζει τις αρχές της ατομικής τρομοκρατίας σε κάθε είδους σχέση.  Μεγάλωσε σε δυσάρεστο οικογενειακό περιβάλλον, όπου κάποιος γονιός ήταν τρομοκράτης, είτε έλλειπε τελείως ή ο ίδιος μεγάλωσε σε ίδρυμα όπου η τρομοκράτηση ήταν συνηθισμένη τακτική , κατέληξε ένα δυστυχισμένο πλάσμα που συνεχώς νοιώθει να απειλείται από τις δήθεν κακές προθέσεις των άλλων. Η συμπεριφορά του στρέφεται γύρω από φράσεις όπως  <<γιατί το έκανες αυτό ; -γιατί το είπες αυτό;>>, να προκαλεί τις αντιδράσεις των άλλων που γίνονται επίσης επιθετικοί τρομοκράτες, είτε απόμακροι διακόπτοντας τη σχέση ,είτε παίζουν το ρόλο του θύματος και τον κατηγορούν για την κατάντια τους.. Ωστόσο , ο τρομοκράτης θεωρεί πως οι άλλοι πάντα τον υποβλέπουν ή τον απειλούν, βλέπει παντού εχθρούς, δεν εμπιστεύεται, και σχεδόν είναι μόνος, ψυχολογικά και πνευματικά.

Ο ανακριτής είναι ο δυστυχισμένος τελειομανής που θεωρεί ότι η επιτυχία του έργου του υπονομεύεται από την ανικανότητα ή την αδεξιότητα των άλλων. Ο μόνιμος τρόπος όταν συζητά είναι << Πως το έκανες έτσι ,είναι λάθος  –γιατί το είπες έτσι και όχι αλλιώς ;  - τι νομίζεις ότι θα καταφέρεις μ΄αυτά τα μυαλά;>> Μεγάλωσε σε κλίμα δυσπιστίας, όπου ποτέ δεν ενθάρρυναν τις ιδέες και τις προθέσεις του, δεν άκουσε ποτέ μπράβο, κατέληξε να εμπιστεύεται μόνο τον εαυτό του και τις δικές του αδιαμφισβήτητες ικανότητες. Η αντίδραση των άλλων είναι η στάση του τρομοκράτη <<για σταμάτα, μέχρι εδώ, υπάρχουν κάποια όρια >>.  Συνήθως είναι μόνος ή δύσκολα κάνει σχέσεις ,εκτός κι αν ελέγχει τη συμπεριφορά του.

Ο απόμακρος είναι ιδιαίτερη περίπτωση  διότι η αντίδρασή του απέναντι στον Τρομοκράτη και τον Ανακριτή είναι μηδαμινή. Ίσως στο περιβάλλον της παιδικής και εφηβικής ηλικίας του υπήρχε ένας τρομοκράτης ή ένας ανακριτής ή άλλο άτομο του έμαθε ότι δεν πρέπει να φωνάζει και να είναι υπάκουος. Έτσι το καλύτερο για αυτόν  ήταν να μην μιλά, και να απομακρύνεται. Μαθαίνοντας αυτό το ρόλο, τον εφαρμόζει πλέον σε κάθε περίπτωση αντιπαράθεσης. Κλείνεται στο εαυτό του, δεν συμμετέχει στις εξελίξεις , δεν απαντά στις επικρίσεις, και καταλήγει να μην συμμετέχει στην κοινωνική ζωή και οι σχέσεις του φθίνουν.

Το Θύμα είναι και αυτό δημιούργημα της μεγάλης καταπίεσης και απόρριψης στην παιδική και εφηβική του ηλικία. Αυτό το άτομο παίζει ένα άσχημο παιχνίδι εις βάρος του ιδίου και των άλλων .

 Πράγματι, κάθε φορά που δέχεται παρατήρηση, επίπληξη, ή νοιώθει ότι αδικείται υιοθετεί τη στάση <<εγώ ο καημένος –ο ανήμπορος, ο άσχετος, ο αμόρφωτος, ο ασθένικός >>τι μπορώ να κάνω;  Αυτή η στάση γεμίζει ενοχές τους άλλους και ψάχνουν να βρούν κάποιο τρόπο να ανακουφίσουν , να βοηθήσουν το κακόμοιρο το θύμα. Κι αυτό το παιχνίδι συνεχίζεται διότι όσοι συμμετέχουν δεν εννοούν να αλλάξουν ρόλους και να βελτιώσουν τη στάση τους μεταξύ τους.

Γενικά μιλώντας μπορούμε να πούμε πως τα αρχέτυπα είναι ρόλοι, στους οποίους ασυνείδητα έχουμε επενδύσει. Ο νους είναι πονηρός.

Ας δούμε όμως συνειδητά σε τι έχουμε επενδύσει; Σε τι μας εξυπηρετεί αυτή η επένδυση; Π.χ. ασυνείδητα επενδύουμε στο θυμό, συνειδητά όμως στην ευγνωμοσύνη, στην καλοσύνη.

Ο θυμός είναι πάντα σημείο αδυναμίας. Θέσε ξεκάθαρα και απλά το όλο πράγμα
Ίσως ο άλλος άνθρωπος να δει ότι έχεις δίκιο εσύ και ίσως να σε ευχαριστήσει.
Ή ίσως ο άλλος άνθρωπος να έχει καλύτερους λόγους από εσένα.
Τότε θα ευχαριστείς εσύ τον άλλο άνθρωπο, γιατί σε βοηθάει να ανεβάσεις την επίγνωσή σου.

Μην κατηγορείς τους άλλους. Ό,τι είναι οι άλλοι, είναι.
Στην πραγματικότητα, η όλη πονηριά του κόσμου και ο δόλος του κόσμου σε βοηθούν να έχεις επίγνωση.
Εάν αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να σε βοηθήσει να έχεις επίγνωση,
τότε ποιός κόσμος θα είναι ικανός να σε κάνει συνειδητό, προσεκτικό;
Είναι καλός αυτός ο κόσμος- σου προσφέρει μια τεράστια πρόκληση να είσαι προσεκτικός.

Από κοσμική και πρακτική άποψη, τι ωφελεί να έχει το Σύμπαν έναν πλανήτη γεμάτο ψυχές που δεν ξέρουν γιατί βρίσκονται εδώ και δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν;