Δεν ξέρεις τι έχεις πετύχει

Το σώμα πρέπει να λειτουργεί σωστά, τέλεια. Πρόκειται για τέχνη, όχι για ασκητική μέθοδο. Δεν πρόκειται για ασκητική μέθοδο ,δεν πρέπει να πολεμάς μαζί του, πρέπει απλώς να το καταλαβαίνεις. Το σώμα είναι πάρα πολύ σοφό... πιο σοφό από τον νου σου, να θυμάσαι, γιατί το σώμα υπάρχει πιο μεγάλο διάστημα από τον νου. Ο νους είναι καινούργια άφιξη, είναι ένα παιδί.

Το σώμα είναι αρχαίο, πανάρχαιο... διότι κάποτε κινήθηκες ως βράχος, υπήρχε το σώμα, ο νους κοιμόταν βαθιά. Έπειτα έγινες δέντρο ,υπήρχε το σώμα, με όλο του το φύλλωμα και τα λουλούδια. Ο νους εξακολουθούσε να κοιμάται βαθιά , όχι το ίδιο κοιμισμένος όπως μέσα στο βράχο, αλλά πάντως κοιμισμένος. Έγινες ζώο, τίγρης , το σώμα ήταν πάρα πολύ ζωντανό και γεμάτο ενέργεια, αλλά ο νους δεν λειτουργούσε. Έγινες πουλί, έγινες άνθρωπος... Το σώμα λειτουργεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια.

Το σώμα έχει συσσωρεύσει πολλή σοφία, το σώμα είναι πολύ σοφό. Αν λοιπόν φας υπερβολικά πολύ, το σώμα λέει, ΄΄Σταμάτα!΄΄ Ο νους δεν είναι τόσο σοφός. Ο νους λέει, ΄΄Η γεύση είναι πολύ όμορφη΄ λιγάκι ακόμα.΄΄ Αν ακούσεις τον νου, τότε ο νους γίνεται καταστροφικός απέναντι στο σώμα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αν ακούσεις τον νου, πρώτα θα πει, ΄΄Συνέχισε να τρως,΄΄ γιατί ο νους είναι κουτός, είναι ένα παιδί. Δεν ξέρει τι λέει. Αποτελεί καινούργια άφιξη, δεν έχει καμιά μάθηση μέσα του. Δεν είναι σοφός, είναι ακόμη κουτός. 

Άκουγε το σώμα. Όταν λέει το σώμα, ΄΄Πεινάω,΄΄ φάε. Όταν λέει το σώμα, ΄΄Σταμάτησε,΄΄ σταμάτα.

Αν ακούς το νου, είναι σαν να οδηγεί ένα μικρό παιδί κάποιον ηλικιωμένο, θα πέσουν και οι δυο σε ένα λάκκο. Αν ακούς τον νου, τότε θα βρίσκεσαι αρχικά πάρα πολύ μέσα στις αισθήσεις και έπειτα θα βαρεθείς. Κάθε αίσθηση θα σου φέρνει δυστυχία και κάθε αίσθηση θα σου φέρνει περισσότερο άγχος, σύγκρουση, πόνο.

Αν τρως υπερβολικά, θα έχεις πόνους και θα κάνεις εμετό, ενοχλείται ολόκληρο το σώμα. Τότε λέει ο νους, ΄΄Είναι κακό να τρως, κάνε λοιπόν νηστεία.΄΄ Και η νηστεία είναι κι εκείνη επικίνδυνη. Αν ακούς το σώμα, δεν τρώει ποτέ υπερβολικά, δεν υποσιτίζεται ποτέ, ακολουθεί απλώς τους νόμους της Ύπαρξης.

Μερικοί επιστήμονες έχουν εργαστεί πάνω στο πρόβλημα αυτό και έχουν ανακαλύψει ένα πολύ όμορφο φαινόμενο: τα μικρά παιδιά τρώνε όποτε πεινούν, κοιμούνται όποτε αισθάνονται ότι έρχεται ο ύπνος. Ακούνε το σώμα τους. Αλλά οι γονείς τα ενοχλούν, τα αναγκάζουν συνέχεια: ΄΄Είναι ώρα για το βραδυνό φαγητό ή το μεσημεριανό φαγητό ή είναι ώρα για ύπνο΄ πήγαινε!΄΄ Δεν επιτρέπουν στο σώμα τους.....
Ένας πειραματιζόμενος λοιπόν δοκίμασε να αφήσει τα παιδιά στην ησυχία τους. Εργαζόταν με είκοσι πέντε παιδιά. Δεν τα υποχρέωναν να πάνε για ύπνο, δεν τα υποχρέωναν να ξυπνήσουν. Δεν τα υποχρέωναν για τίποτα επί έξι μήνες. Και ήρθε μια πολύ βαθιά κατανόηση.

Κοιμόντουσαν καλά. Είχαν λιγότερα όνειρα, καθόλου εφιάλτες, γιατί οι εφιάλτες ερχόντουσαν λόγω των γονιών που τα πίεζαν. Έτρωγαν καλά, αλλά ποτέ υπερβολικά, ποτέ λιγότερο από το αναγκαίο, ποτέ περισσότερο από το αναγκαίο. Απολάμβαναν το φαγητό και μερικές φορές δεν έτρωγαν καθόλου. Όταν δεν είχε τη διάθεση το σώμα, δεν έτρωγαν, και δεν αρρώστησαν ποτέ εξαιτίας του φαγητού.

Άλλο ένα πράγμα που δεν το υποψιαζόταν ποτέ κανείς έγινε επίσης κατανοητό και αυτό ήταν ένα θαύμα. Μόνο όμως κάποιοι Δάσκαλοι  μπορούν να το καταλάβουν. Ήταν τόσο μεγάλη η ανακάλυψη! Μπόρεσαν να καταλάβουν πως, όταν ήταν άρρωστο ένα παιδί, δεν έτρωγε συγκεκριμένες τροφές. Προσπάθησαν τότε να καταλάβουν γιατί δεν έτρωγε εκείνες τις τροφές. Ανέλυσαν τις τροφές και βρήκαν ότι για την αρρώστια εκείνη οι τροφές αυτές ήταν επικίνδυνες. Πώς το έκρινε το παιδί; Απλώς το σώμα του....

Καθώς μεγάλωνε το παιδί, ό,τι χρειαζόταν για την ανάπτυξή του έτρωγε από εκείνο περισσότερο. Ανέλυσαν τότε το φαγητό και βρήκαν ότι τα συστατικά εκείνα βοηθούν. Το φαγητό άλλαζε, επειδή άλλαζαν οι ανάγκες. Τη μια μέρα το παιδί έτρωγε κάτι και την επόμενη μέρα το ίδιο παιδί δεν το έτρωγε. Και οι επιστήμονες αισθάνθηκαν ότι υπάρχει σοφία τού σώματος.

Αν επιτρέψεις στο σώμα να κάνει αυτό που θέλει, κινείσαι πάνω στο σωστό δρόμο, το μεγάλο δρόμο. Και αυτό δεν ισχύει μόνο με το φαγητό, ισχύει και με όλη τη ζωή. Το σεξ σου δεν πηγαίνει καλά λόγω του νου, το στομάχι σου δεν πηγαίνει καλά λόγω του νου σου. Παρεμβαίνεις στο σώμα. Μην παρεμβαίνεις! Ακόμη κι αν μπορείς να το κάνεις αυτό για τρεις μήνες μόνο, μην παρεμβαίνεις. Ξαφνικά θα γίνεις πάρα πολύ υγιής και θα έρθει σε σένα ένα είδος ευεξίας. Τα πάντα τα αισθάνεσαι καλά. Όμως το πρόβλημα είναι ο νους.

Αν ακούς τις αισθήσεις, γίνεσαι απλός. Φυσικά κανείς δεν θα σου δείχνει σεβασμό, γιατί θα λένε, ΄΄Αυτός ο άνθρωπος είναι αισθησιακός άνθρωπος.΄΄ Ο αισθησιακός άνθρωπος είναι πιο ζωντανός από τον μη αισθησιακό άνθρωπο.

Άκουγε το σώμα! Γιατί βρίσκεσαι εδώ για να απολαμβάνεις αυτή την στιγμή που σου έχει δοθεί, αυτή την όλο χάρη στιγμή, αυτή την ευλογία που σου έχει συμβεί. Είσαι ζωντανός, συνειδητός και μέσα σε έναν τόσο πελώριο κόσμο!

Ο άνθρωπος αποτελεί ένα θαύμα πάνω σε τούτο τον πλανήτη…. τον πάρα πολύ μικρό, τον μικροσκοπικό! Ο ήλιος είναι εξήντα χιλιάδες φορές μεγαλύτερος από τη γη και αυτός ο ήλιος είναι μια μετριότητα. Υπάρχουν ήλιοι εκατομμύρια φορές μεγαλύτεροι από αυτόν και υπάρχουν εκατομμύρια ήλιοι και εκατομμύρια κόσμοι και σύμπαντα. Μέχρι τώρα φαίνεται, από όσο γνωρίζει η επιστήμη, ότι ζωή και συνειδητότητα έχουν συμβεί μόνον πάνω σε τούτη τη γη. Τούτη η γη είναι ευλογημένη.

Δεν ξέρεις τι έχεις επιτύχει. Αν αισθανθείς τι έχεις επιτύχει, θα είσαι απλώς ευγνώμων και δεν θα ζητάς τίποτε περισσότερο. Θα μπορούσε να είσαι ένας βράχος και δεν θα μπορούσες να κάνεις τίποτε ως προς αυτό. Αλλά είσαι άνθρωπος! Και υποφέρεις και ανησυχείς και χάνεις όλη την ουσία. Απόλαυσε τούτη τη στιγμή, γιατί ίσως να μην ξαναέρθει.

Αυτό εννοούν οι ινδουιστές: λένε ότι μπορεί να ξαναγίνεις βράχος. Αν δεν απολαμβάνεις και δεν μεγαλώνεις εκεί, θα πέσεις πίσω. Μπορεί να ξαναγίνεις ένα ζώο. Το νόημα είναι το εξής: να θυμάσαι πάντα ότι αυτή η κορύφωση της συνειδητότητας αποτελεί μεγάλη κορυφή: αν δεν την απολαμβάνεις και δεν γίνεσαι ενιαίος μέσα της, θα πέσεις πίσω.

Ο Γκουρτζίεφ έλεγε ότι δεν έχεις ακόμη ψυχή, η ζωή είναι απλώς η ευκαιρία για να την αποκτήσεις, για να γίνεις ψυχή. Μην σπαταλάς συνεχώς το χρόνο και την ενέργειά σου, γιατί αν πεθάνεις μη κρυσταλλωμένος, απλώς θα εξαφανιστείς. Και ποιος ξέρει αν θα συμβεί ξανά η ευκαιρία ή όχι; Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει, δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να πει κάτι σχετικά.

Μπορούμε να πούμε μόνο αυτό: ότι αυτή τη στιγμή έχεις την ευκαιρία. Αν την απολαμβάνεις, γίνεται περισσότερο κρυσταλλωμένη ,αν αισθάνεσαι εκστατικός και ευγνώμων γι΄αυτήν. Να θυμάσαι, δεν χρειάζεται τίποτε άλλο για να είσαι ευγνώμων. Όλα όσα έχεις είναι πάρα πολλά, είναι πάρα πολλά ώστε να είσαι ευγνώμων γι΄αυτά. Μην ζητάς πιο πολλά από την Ύπαρξη. Απόλαυσε απλώς εκείνα που σου δίνει. Και όσο πιο πολύ απολαμβάνεις, τόσο πιο πολλά θα σου δοθούν.

Λέει ο Ιησούς, μια πολύ παράδοξη φράση: ΄΄Αν έχεις περισσότερα, θα σου δοθούν πιο πολλά κι αν δεν έχεις τίποτε, ακόμη κι αυτό που έχεις θα σου το πάρουν.΄΄ Μοιάζει πολύ αντικομουνιστικό αυτό. Μοιάζει παράλογο. Τι είδους μαθηματικά είναι αυτά; ΄΄Όσο πιο πολλά έχεις, τόσο πιο πολλά θα σου δοθούν΄ κι αν δεν έχεις τίποτε, ακόμη κι αυτό που έχεις θα σου το πάρουν!΄΄ Μοιάζει σαν να είναι υπέρ των πλουσίων και εναντίον των φτωχών.

Δεν αφορά αυτό την συνηθισμένη οικονομία, αφορά την υπέρτατη οικονομία της ζωής. Μόνο εκείνοι που έχουν θα λάβουν περισσότερα, γιατί όσο πιο πολύ τα απολαμβάνουν τόσο πιο πολύ αυξάνονται. Η ζωή αυξάνεται μέσω της απόλαυσης.
Ζείσε μόνο για να χαίρεσαι.

Να είσαι χαρούμενος, ευγνώμων για ό,τι κι αν έχεις. Ό,τι κι αν έχεις! Να είσαι εκστατικός ως προς αυτό. Θα ανοίξουν περισσότερα και θα πέσουν βροχή περισσότερα πάνω σου: γίνεσαι ικανός ώστε να σου δοθούν πιο πολλές ευλογίες. Εκείνος που δεν είναι ευγνώμων θα χάσει ό,τι έχει. Εκείνον που είναι ευγνώμων, όλη η ύπαρξη τον βοηθά να μεγαλώσει κι άλλο, γιατί είναι άξιος και συνειδητοποιεί τι έχει.