Η ζωή σου είναι δικό σου δημιούργημα...

Κάποιος φίλος ρωτά :αισθάνομαι μερικές φορές την διάθεση να απομακρυνθώ από τους ανθρώπους και να φύγω και να μείνω μόνος μου, ώστε να μπορέσω να πάω πραγματικά βαθιά μέσα στον εαυτό μου και να είμαι ανεξάρτητος. Αυτό όμως αναστατώνει το περιβάλλον  μου. Τι πρέπει να κάνω;

Παρερμηνεύεις. Ερμηνεύεις την αλληλεξάρτηση ως εξάρτηση. Είναι λάθος ιδέα αυτή και εξαιτίας αυτής της λάθος ιδέας προβάλει μια λάθος επιθυμία: πώς να είσαι ανεξάρτητος. Μέσα από το ένα σφάλμα προβάλει ένα άλλο. Δεν μπορείς να είσαι, κι αν σου διδάσκει κάποιος την ανεξαρτησία -υπάρχουν άνθρωποι που τη διδάσκουν- διδάσκουν σκέτες ανοησίες. Αποτελείς μέρος, είσαι ένα με το όλον, είσαι ένα κύμα στον ωκεανό.

Το πρώτο λοιπόν πράγμα που πρέπει να καταλάβεις: ξέχασε την απομόνωση, επειδή τρέφεις  το εγώ. Σου λέω ξέχασε την απομόνωση, διότι θέλω να αφήσεις το εγώ, όχι τον κόσμο. Ο κόσμος δεν είναι το πρόβλημα. Ο κόσμος είναι εξαιρετικά όμορφος, είναι σκέτη χαρά, δεν έχει τίποτε το λανθασμένο. Κάτι λανθασμένο υπάρχει μέσα σε σένα, όχι μέσα στον κόσμο. Άφησε το λάθος που υπάρχει μέσα σου, μην απαρνείσαι τον κόσμο. Σου λέω να γιορτάζεις τον κόσμο, όχι να τον απαρνείσαι. 

Να είσαι καταφατικός προς τη ζωή και καταφατικός δίχως όρους.

Αν θέλεις λοιπόν να αφήσεις κάτι, άφησε τον εαυτό σου. Αν θέλεις να απαρνηθείς κάτι, απαρνήσου τον εαυτό σου. Και ο μόνος τρόπος, ο μόνος τρόπος να απαρνηθεί κανείς τον εαυτό του είναι να γιορτάζει. Γιατί, όποτε είσαι ευτυχισμένος, δεν υπάρχεις, όποτε είσαι λυπημένος, υπάρχεις, όποτε είσαι θλιμμένος, υπάρχεις, όποτε είσαι χαρούμενος, δεν υπάρχεις.

Μάθε τη σιωπή. Και τουλάχιστον μαζί με τους φίλους σου, μαζί με τους αγαπημένους σου, με την οικογένειά σου, με τους συνταξιδιώτες σου, κάθισε μερικές φορές σιωπηλά. Μην κουτσομπολεύεις συνεχώς, μην μιλάς συνεχώς. Σταμάτα να μιλάς, και όχι μόνο προς τα έξω -σταμάτα την εσωτερική κουβέντα. Κάνε ένα διάλειμμα. Μείνετε απλώς καθιστοί, χωρίς να κάνετε τίποτα, αποτελώντας απλώς μια παρουσία ο ένας για τον άλλον. Και σύντομα θα αρχίσετε να βρίσκετε ένα νέο τρόπο επικοινωνίας. Και αυτός είναι ο σωστός τρόπος.

Αρχίστε να επικοινωνείτε μέσω της σιωπής καμιά φορά . Καθίστε σιωπηλά. 

Κοιτώντας τα φεγγάρι, νιώστε το φεγγάρι και νιώστε το και οι δυο σιωπηλά. Και δείτε, συμβαίνει μια βαθιά επικοινωνία -όχι μόνον απλή επικοινωνία, αλλά βαθιά επικοινωνία. Η καρδιά σας αρχίζει να κτυπά με το ίδιο ρυθμό. Αρχίζετε να νιώθετε την ίδια διάσταση. Αρχίζετε να νιώθετε την ίδια χαρά. Αρχίζουν να συναντιούνται οι δυο σας υπάρξεις. Αυτό είναι η βαθιά επικοινωνία. Μιλήσατε, χωρίς να πείτε τίποτα, και δεν θα υπάρξει καμιά παρανόηση.

Κάποιος άλλος φίλος ρωτά :Οι άνθρωποι με κάνουν συχνά να αισθάνομαι ανόητος, πώς μπορώ να το αλλάξω αυτό;

ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ .Κανείς δεν φταίει για τη δυστυχία σου, από την άλλη μεριά, δεν το οφείλεις σε κανέναν ότι έγινες ευτυχισμένος.

 Η όλη ευθύνη και για τα δυο είναι δική σου.

Και η άλλη όψη αυτού του πράγματος είναι πως είσαι ελεύθερος.

Ο κοινός νους ρίχνει πάντα την ευθύνη σε κάποιον άλλον. Πάντοτε ο άλλος φταίει που σε κάνει και υποφέρεις. Η γυναίκα σου σε κάνει και υποφέρεις, ο άντρας σε κάνει και υποφέρεις, τα παιδιά σου σε κάνουν και υποφέρεις, ή το οικονομικό σύστημα τής κοινωνίας, ο καπιταλισμός, ο κομμουνισμός, ο φασισμός, η κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία, η κοινωνική δομή, ή η μοίρα, το κάρμα, ο Θεός... ό,τι θέλεις!

Οι άνθρωποι έχουν εκατομμύρια τρόπους για να αποτινάξουν την ευθύνη. Τη στιγμή όμως που λες ότι κάποιος άλλος, ο Α ή ο Β ή ο Γ, σε κάνει και υποφέρεις, τότε δεν μπορείς να κάνεις τίποτε για να το αλλάξεις αυτό. Τι μπορείς να κάνεις; Όταν αλλάξει η κοινωνία και έρθει ο κομμουνισμός και υπάρξει η αταξική κοινωνία, τότε όλοι θα είναι ευτυχισμένοι. Πριν από αυτό, δεν είναι δυνατόν. Πώς να είσαι ευτυχισμένος μέσα σε μια κοινωνία που είναι φτωχή; Και πώς να είσαι ευτυχισμένος μέσα σε μια κοινωνία όπου δεσπόζουν οι καπιταλιστές; Πώς μπορείς να είσαι ευτυχισμένος με μια κοινωνία που είναι γραφειοκρατική; Πώς μπορείς να είσαι ευτυχισμένος με μια κοινωνία που δεν σου επιτρέπει ελευθερία;

Δικαιολογίες και δικαιολογίες και δικαιολογίες, δικαιολογίες απλώς για να αποφύγεις μια και μόνη ενορατική ιδέα, ότι, ΄΄Είμαι υπεύθυνος για τον εαυτό μου. Κανένας άλλος δεν είναι υπεύθυνος για μένα ,είναι απολύτως και εντελώς δική μου η ευθύνη. Ό,τι είμαι, είμαι δικό μου δημιούργημα.΄΄

Οδήγησε κάθε φταίξιμο σε ένα  -------    και το ένα αυτό είσαι εσύ.

Μόλις παγιωθεί αυτή η ενορατική ιδέα: ΄΄Είμαι υπεύθυνος για τη ζωή μου, για όλα μου τα βάσανα, για τον πόνο μου, για όλα όσα μου έχουν συμβεί και μου συμβαίνουν τώρα, τα έχω έτσι επιλέξει, είναι οι σπόροι που έσπειρα και τώρα θερίζω τη σοδειά, είμαι υπεύθυνος.΄΄ Μόλις η ενόραση αυτή γίνει φυσική κατανόηση μέσα σου, τότε όλα τα άλλα είναι απλά. Τότε η ζωή αρχίζει να παίρνει νέα τροπή, αρχίζει να κινείται σε μια νέα διάσταση. Η διάσταση εκείνη αποτελεί τη μεταστροφή, την επανάσταση, τη μεταλλαγή , γιατί όταν ξέρω ότι είμαι υπεύθυνος, ξέρω επίσης ότι μπορώ να το σταματήσω όποια στιγμή αποφασίσω. Κανείς δεν μπορεί να με εμποδίσει να το σταματήσω.

Μπορεί να σε εμποδίσει κανείς να αφήσεις τη δυστυχία σου, να μεταμορφώσεις τη δυστυχία σου σε ευδαιμονία; Κανείς. Ακόμη κι αν είσαι μέσα στη φυλακή, αλυσοδεμένος, φυλακισμένος, κανείς δεν μπορεί να φυλακίσει ΕΣΕΝΑ -η ψυχή σου εξακολουθεί να μένει ελεύθερη. Φυσικά έχεις μια κατάσταση πολύ περιορισμένη, αλλά ακόμη και μέσα σε εκείνη την περιορισμένη κατάσταση, μπορείς να πεις ένα τραγούδι. Μπορείς είτε να κλαις με δάκρυα αδυναμίας είτε να πεις ένα τραγούδι. Ακόμη και με αλυσίδες στα πόδια σου, μπορείς να χορέψεις, τότε ακόμη και ο ήχος των αλυσίδων θα έχει μια μελωδικότητα.

Να θυμάσαι όμως : Να έχεις ευγνωμοσύνη προς όλους

Πρώτα : πάρε ο ίδιος όλη την ευθύνη. 

Δεύτερον : Να έχεις ευγνωμοσύνη προς όλους. Τώρα που δεν είναι υπεύθυνος για τη δυστυχία σου κανείς άλλος εκτός από εσένα, αν η δυστυχία είναι δικό σου μόνο έργο, τότε τι απομένει;

Να έχεις ευγνωμοσύνη προς όλους.

Γιατί όλοι δημιουργούν τον χώρο εκείνο όπου θα μεταμορφωθείς , ακόμη κι εκείνοι που νομίζεις ότι σε εμποδίζουν, ακόμη κι εκείνοι που νομίζεις ότι είναι εχθροί. Οι φίλοι σου, οι εχθροί σου, οι καλοί άνθρωποι κι οι κακοί άνθρωποι, οι ευνοϊκές συνθήκες, οι δυσμενείς συνθήκες, όλα αυτά μαζί δημιουργούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορείς να μεταμορφωθείς και να εκδηλώσεις τη  Βουδική σου Φύση.

Να έχεις ευγνωμοσύνη προς όλους, προς εκείνους που βοήθησαν, προς εκείνους που εμπόδισαν, προς εκείνους που υπήρξαν αδιάφοροι.

Να έχεις ευγνωμοσύνη προς όλους, επειδή όλοι μαζί δημιουργούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο γεννιούνται οι Βούδδες, μέσα στο οποίο μπορείς να γίνεις Βούδδας.