Συνήθως νομίζουμε πως αν συγχωρήσουμε τους άλλους, θα τους απαλλάξουμε από τις ευθύνες τους.
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική, αφού κανείς δεν απαλλάσσεται από τις ευθύνες του.
Υπάρχει μια θεία ισορροπία που όλοι συμμετέχουμε, όσο κι αν πολλές φορές, αυτό δεν είναι εμφανές. Όταν συγχωρούμε πραγματικά για οτιδήποτε μας έχουν κάνει, ο μόνος που απαλλάσσεται από το βάρος που κουβαλάει, είναι ο ίδιος μας ο εαυτός! Κανένας άλλος!
Η αληθινή συγχώρεση βοηθάει να σπάσουν τα εσωτερικά μπλοκαρίσματα που μας εμποδίζουν να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε. Σπρώχνει τη πορεία μας σε ένα δρόμο πιο φωτεινό, συχνά
συνοδεύοντας την υπέρβαση μας. Είναι πράγματι υπέρβαση να συγχωρήσει κάποιος, εκείνον που τον έχει πληγώσει!
Νομίζουμε ότι έχουμε συγχωρήσει! Νομίζουμε ότι έχουμε συγχωρήσει τον εαυτό μας, για κάτι που κάναμε, ή που δε μπορέσαμε να κάνουμε! Νομίζουμε ότι έχουμε συγχωρήσει εκείνους που μας πλήγωσαν, ή που στάθηκαν αφορμή για να πληγώσουμε εμείς κάποιους άλλους! Νομίζουμε ότι έχουμε συγχωρήσει τους γονείς μας για την άδικη συμπεριφορά τους απέναντι μας, επειδή δε μας αγκάλιασαν, ή δε μας έδωσαν τα εφόδια που θα θέλαμε. Νομίζουμε πως έχουμε συγχωρήσει τους φίλους μας, το σύντροφο μας… Νομίζουμε ότι έχουμε επουλώσει όλα εκείνα τα τραύματα… Όμως απλά και μόνο το νομίζουμε! Με αποτέλεσμα να αποκλείουμε κάθε ενδεχόμενο να δουλέψουμε πάνω σε αυτά, τα οποία είναι τελικά το κλειδί της απελευθέρωσης μας.
Δεν είναι εύκολο, σίγουρα θέλει υπομονή. Η αντίδραση που έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε όταν κάποιος μας ενοχλεί, είναι συνηθισμένη και απόλυτα προβλέψιμη. Πεισμώνουμε και ακόμα κι αν δεν το παραδεχόμαστε, είναι σαν να κρατάμε βαθιά μέσα μας ένα αρχείο, που γράφει: Δεν θα σε συγχωρήσω ποτέ! Ή σε συγχωρώ αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω. Υιοθετούμε για μια ακόμα φορά το αρχέτυπο του θύματος και συνεχίζουμε τη ζωή μας σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Η συγχώρεση βασίζεται σε μια ευρεία πνευματική κατανόηση. Η ψυχή δε γνωρίζει τι θα πει περιορισμός. Όταν όμως ενσαρκώνεται ξεχνά τη σύνδεση της με την Αιώνια Θεϊκή Αλήθεια. Παρόλα αυτά η σύνδεση συνεχίζει να υπάρχει και την αντιλαμβανόμαστε σε εξαιρετικές στιγμές ενόρασης. Ο διαλογισμός βοηθάει σε αυτή τη κατανόηση, και η συγχώρεση μας δίνει τη δυνατότητα να μετασχηματίσουμε τη συνειδητότητα μας.
Αντιλαμβανόμαστε ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, ότι η ζωή έχει νόημα και σκοπό και ότι η κινητήρια δύναμη είναι η αγάπη. Όταν συγχωρούμε η ενέργεια μας ακτινοβολεί με μια άλλη ποιότητα και αποκτάμε διαφορές στη νοοτροπία και τη συμπεριφορά μας.
Είναι σαν να φεύγει ένα μεγάλο φορτίο από μέσα μας.
Τεχνικές συγχώρεσης έχουν αναπτυχθεί σε όλο τον κόσμο με πολλές μορφές. Κι αυτό γιατί ο άνθρωπος είναι ανήμπορος να συγχωρήσει έτσι εύκολα, από μόνος του. Λες και γεννήθηκε ο ένας, για να κρατάει μούτρα στον άλλον, λες και αυτό είναι το πρωταρχικό μας καθήκον! Όλη η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από το τι μας έκαναν, γιατί μας το έκαναν, και πόσο μας έχουν αδικήσει, ενώ εμείς είμαστε τέλειοι σε όλα, δίκαιοι και σωστοί!
Το να συγχωρήσετε σημαίνει ότι θα ελευθερώσετε όλα τα τοξικά συναισθήματα που κρατάτε μέσα σας, νομίζοντας ότι απευθύνονται σε κάποιον άλλον, ενώ στην ουσία απευθύνονται μόνο σε σας, στο δικό σας σώμα υπάρχουν, το δικό σας οργανισμό καταστρέφουν.
Είναι σαν να πίνετε ένα δηλητήριο και περιμένετε ότι θα πεθάνει ο άλλος! Ο θάνατος σας είναι αργός και συχνά τον συνηθίζεται τόσο που δεν τον αντιλαμβάνεστε, παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά!
Ποτέ όμως στη πραγματικότητα δεν είναι πολύ αργά! Πάντα μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, με τον καλύτερο τρόπο. Αρκεί να αναλάβετε την ευθύνη. Του εαυτού σας και των συναισθημάτων σας.
Θέλετε αληθινά να συγχωρήσετε; Τον εαυτό σας και τους άλλους;
Θέλετε να νιώσετε μια πρωτόγνωρη αίσθηση πνευματικής γαλήνης, ελευθερίας και πληρότητας;
Θέλετε να ξεφύγετε από τη νοοτροπία του θύματος και να περάσετε σε ανώτερα επίπεδα κατανόησης και πεδία εξέλιξης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου