Η χαρούμενη καρδιά βρίσκεται πολύ κοντά ...στ'αστέρια

Μια παλιά ιστορία…

Υπάρχει μια παλιά ιστορία για ένα παιδί που πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού: Ήρθα, δάσκαλε, γιατί νοιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πως μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;”

Ο δάσκαλος, χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε: “Πόσο λυπάμαι, αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά, ίσως..” και ύστερα από μια παύση συνέχισε : “Αν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημά μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω.”

“Εε.. μετά χαράς, δάσκαλε” είπε διστακτικά ο νεαρός, νοιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν για άλλη μια φορά και μετέθεταν τις ανάγκες του.

“Ωραία” συνέχισε ο δάσκαλος. Έβγαλε το δαχτυλίδι που φορούσε στο χέρι του και το έδωσε στο αγόρι, λέγοντας:

“Πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα χρέος. Είναι ανάγκη να πάρεις όσο περισσότερα χρήματα μπορείς για αυτό. Και με κανέναν τρόπο μη δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί. Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς.”

Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι κι έφυγε. Μόλις έφτασε στην αγορά άρχισε να προσφέρει το δαχτυλίδι στους εμπόρους που το κοίταζαν με κάποιο ενδιαφέρον, ώσπου ο νεαρός έλεγε τι ζητούσε γι’ αυτό. Όταν το παιδί έλεγε “ένα χρυσό φλουρί” άλλοι γελούσαν, άλλοι του γύριζαν τις πλάτες και μόνο ένας γέροντας φάνηκε αρκετά ευγενικός για να μπει στον κόπο να του εξηγήσει ότι ένα χρυσό φλουρί ήταν πάρα πολύ για ένα δαχτυλίδι. Θέλοντας να βοηθήσει, ένας του πρόσφερε ένα ασημένιο νόμισμα κι ένα μπακιρένιο τάσι, όμως, ο νεαρός είχε οδηγίες να μη δεχτεί λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί κι έτσι απέρριψε την προσφορά.

Αφού προσπάθησε να πουλήσει το κόσμημα σε όποιον συνάντησε στο δρόμο του στην αγορά – και σίγουρα θα ήταν πάνω από εκατό άτομα – , παραδέχτηκε την αποτυχία του, ανέβηκε στο άλογο και γύρισε πίσω. Πόσο θα ήθελε ο νεαρός να είχε ένα χρυσό φλουρί για να το δώσει στο δάσκαλο και να τον γλυτώσει από το πρόβλημά του. Έτσι, θα έπαιρνε κι αυτός τη συμβουλή και τη βοήθεια του δασκάλου.

- Δάσκαλε” είπε, “λυπάμαι. Είναι αδύνατο να τα καταφέρω. Ίσως να μπορούσα να πάρω δύο ή τρία ασημένια, όμως, νομίζω ότι δεν μπορώ να γελάσω κανέναν για την πραγματική αξία του δαχτυλιδιού.”

“Αυτό που είπες είναι πολύ σημαντικό, νεαρέ μου φίλε” απάντησε χαμογελώντας ο δάσκαλος.
“Πρέπει πρώτα να μάθουμε την αληθινή αξία του δαχτυλιδιού. Πάρε πάλι το άλογο και πήγαινε στον κοσμηματοπώλη. Ποιος άλλος θα ξέρει καλύτερα; Πες του ότι θέλεις να το πουλήσεις και ρώτησε τον πόσα μπορεί να πιάσει.

 Όμως, μην του το πουλήσεις όσα κι αν σου προσφέρει. Γύρισε πίσω με το δαχτυλίδι.”
Ο νεαρός ανέβηκε στο άλογο κι έφυγε πάλι. Ο κοσμηματοπώλης εξέτασε το δαχτυλίδι στο φως του κεριού, το κοίταξε με το φακό, το ζύγισε και μετά είπε στο παιδί: “Πες στο δάσκαλο, αγόρι μου, ότι αν θέλει να το πουλήσει αμέσως, δεν μπορώ να του δώσω παραπάνω από πενήντα οχτώ χρυσά φλουριά για το δαχτυλίδι του.”

 “Πενήντα οχτώ χρυσά;” φώναξε το παιδί. 

“Ναι” απάντησε ο κοσμηματοπώλης. “Βέβαια, με λίγη υπομονή θα μπορούσαμε να βγάλουμε γύρω στα εβδομήντα χρυσά φλουριά, όμως, αν είναι επείγον.”

Ο νεαρός έτρεξε συγκινημένος στο σπίτι του δασκάλου.

“Κάθισε” του είπε ο δάσκαλος αφού τον άκουσε.
“Είσαι κι εσύ σαν αυτό το δαχτυλίδι. ‘Ένα πολύτιμο και μοναδικό κόσμημα. Και σαν τέτοιο, πρέπει να σ΄εκτιμήσει ένας αληθινός ειδικός. Γιατί στη ζωή σου γυρίζεις εδώ κι εκεί ζητώντας να εκτιμήσει ο καθένας την πραγματική σου αξία;” 

Και μ’ αυτά τα λόγια, έβαλε πάλι το δαχτυλίδι στο μικρό του δάχτυλο του χεριού του.

Ένα από τα εγκλήματα που έχει γίνει ενάντια σε όλους και παντού στην ανθρώπινη κοινωνία είναι : ότι σε προγραμματίζουν συνεχώς και σου λένε ότι δεν αξίζεις.

Λόγω του προγραμματισμού αυτού, το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων έχει εγκαταλείψει ακόμη και την επιθυμία για περιπέτεια, για ταξίδι προσκυνήματος προς τα άστρα  .    Είναι πεπεισμένοι ότι είναι ανάξιοι.

Οι πάντες , γονείς-δάσκαλοι-ιερείς- τους έβαλαν την ιδέα ότι είναι ανάξιοι. Είναι φυσικό που αποδέχτηκαν την ιδέα. Η αναξιότητα αυτή είναι απλώς μια έννοια, μια ιδέα.

Όταν  όμως αποδεχτείς την ιδέα ότι δεν αξίζεις, κλείνεις με τρόπο φυσικό. Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι έχεις φτερά, ότι είναι δικός σου ο ουρανός όλος, ότι χρειάζεται απλώς να ανοίξεις τα φτερά σου και ο ουρανός θα είναι δικός σου, με όλα του τα αστέρια.

 Από την πρώτη αρχή, όλοι οι πολιτισμοί, όλες οι κοινωνίες χρησιμοποίησαν μια απλή διαδικασία συνεχούς επανάληψης – αν επαναλαμβάνεις συνέχεια μια ορισμένη ιδέα, αρχίζει εκείνη να εγκαθίσταται μέσα σου -για να καταστρέφουν τα άτομα ,την ελευθερία τους, τη μοναδικότητά τους, την ευφυϊα τους ,διότι τα επενδεδυμένα συμφέροντα δεν έχουν καμιά ανάγκη από ευφυϊες, καμιά ανάγκη από ανθρώπους που αγαπούν την ελευθερία. Έχουν ανάγκη από σκλάβους και ο μόνος ψυχολογικός τρόπος για τη δημιουργία σκλάβων είναι να προγραμματίζουν το νου σου με το ότι είσαι ανάξιος, ότι δεν σου αξίζει τίποτε , ότι δεν σου αξίζει ούτε καν αυτό που έχεις, ότι δεν πρέπει να επιδιώξεις κάτι παραπάνω. 

Το παιδί συνεχίζει να μεγαλώνει, αλλά η ιδέα παραμένει στο ασυνείδητο.

Έτσι, ακόμη κι όταν έχεις γεράσει οι ιδέες που έχουν πετάξει πάνω σου οι άλλοι έχουν γίνει πεποιθήσεις Δεν είναι λοιπόν ζήτημα μόνο για το παιδί ,και ο γέρος μεταφέρει επίσης μέσα στο ασυνείδητό του την παιδική του ηλικία.

Χρειάζεται να καταλάβει κανείς ότι ζει περικυκλωμένος από τις ιδέες των άλλων, οι οποίες βρίσκονται μόνο μέσα στο νου του. Δεν έχουν πραγματική υπόσταση, αλλά λειτουργούν σχεδόν σαν να είναι πραγματικές. Η οργανωμένη θρησκεία σου δεν είναι τίποτε άλλο από μια ιδέα, αλλά πολύ περίτεχνη - η εκκλησία σου, ο ναός σου, το ιερό βιβλίο σου δεν είναι τίποτε άλλο από μια ιδέα.

Είναι απλώς ένας προγραμματισμός σου το ότι είσαι ανάξιος.

Τι συμβαίνει και όταν ακούμε κάτι άσχημο ή συμβαίνει κάτι δυσάρεστο, κολλάμε σε αυτό, προσπερνώντας μάλιστα τις περισσότερες φορές τις ευκαιρίες να χαμογελάσουμε;

Η σύγχρονη νευρο-ψυχολογία υποστηρίζει πως αυτό οφείλεται στον ίδιο μας τον εγκέφαλο. Μέσα στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου, ο εγκέφαλος των προγόνων μας ανέπτυξε αυτή την τεχνική προκειμένου να θυμόμαστε τι θα μπορούσε να μας βλάψει και επομένως να μπορούμε άμεσα να το αποφύγουμε. Μπορεί η συγκεκριμένη τεχνική να ήταν αποτελεσματική κάποτε, αλλά σήμερα, που δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κανένα θηρίο στη ζούγκλα, έχει γυρίσει εναντίον μας.

Πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας και μας κάνει να εγκλωβιζόμαστε στις αρνητικές σκέψεις;  Το μυαλό μας έχει εκπαιδευτεί στο να αναζητά τις αρνητικές σκέψεις και μόλις τις βρει, εστιάζεται σε αυτές». Σκεφτείτε τις συνάψεις που δημιουργούνται ανάμεσα στους νευρώνες σαν λεωφόρους μέσω των οποίων μεταφέρονται μηνύματα. Όσο κανείς παίρνει την ίδια διαδρομή («εστιάζομαι στα αρνητικά -ασυνείδητα- ώστε να προστατεύσω τον εαυτό μου»), τόσο πιο στέρεος γίνεται ο δρόμος, τόσο περισσότερο «χτίζεται» αυτό το δίκτυο. Κάπως έτσι χτίζεται και η συνήθεια του νου μας να επικεντρώνεται στα αρνητικά.

Μάλλον όμως ήρθε η ώρα να ανοίξουμε νέους δρόμους για το μυαλό κι εμάς τους ίδιους.                

                                     Αναβαθμίζοντας το λογισμικό μας.

Όσο δυνατές κι αν είναι οι συνήθειες, όσο κι αν ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να εστιάζεται στα αρνητικά, οι μελέτες των επιστημόνων έρχονται να επιβεβαιώσουν πως όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν. 

Χάρη στη νευρο-πλαστικότητα, δηλαδή την ικανότητα του μυαλού μας να δημιουργεί νέες συνάψεις ανάμεσα στους νευρώνες, μπορούμε να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα, κι αυτό ισχύει ακόμα και για τους ενήλικες. Οι μαγνητικές τομογραφίες όσων συμμετέχουν στις έρευνες των νευρο-επιστημόνων δείχνουν ξεκάθαρα πως όλοι έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργεί ο νους μας: να σταματήσουμε το λογισμικό που τρέχει στον εγκέφαλό μας και μας κάνει να κολλάμε στις αρνητικές σκέψεις και στη θέση του να εγκαταστήσουμε ένα νέο, που θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία.

 Με ποιον τρόπο;

«Ο εγκέφαλος, μοιάζει με κασετόφωνο παλιάς τεχνολογίας. Για να ηχογραφήσεις ένα τραγούδι, πρέπει να το παίξεις». Ο τρόπος, λοιπόν,  είναι να στεκόμαστε σε κάθε τι θετικό για 10''. Όσο οι συνάψεις του εγκεφάλου μας  μεταφέρουν νέες πληροφορίες τόσο δυναμώνουν. Αν ακούσουμε ένα θετικό σχόλιο -«είσαι πολύ όμορφη σήμερα, είσαι άξιος» και βιαστούμε να το προσπεράσουμε, ουσιαστικά οι νευρώνες που ενεργοποιήθηκαν μένουν αδρανείς και ενεργοποιούνται άλλοι, εκείνοι που αντιστοιχούν στην επόμενη σκέψη «κι όμως, εγώ νιώθω πολύ άσχημη, άχρηστη ».

Αντίθετα, αν, όταν βιώσουμε κάτι θετικό αφήσουμε τον εαυτό μας να μείνει σε αυτή την κατάσταση, δισεκατομμύρια συνάψεις μέσα στο μυαλό μας ενεργοποιούνται και με το πέρασμα των δευτερολέπτων δυναμώνουν. 

Θυμηθείτε, οι ταχύτητες στον εγκέφαλό μας είναι ασύλληπτες, γι' αυτό και τα 10'' είναι αρκετά ώστε να ισχυροποιηθεί η θετική πληροφορία. 

Επιπλέον όταν ενεργοποιούνται κάποιες συνάψεις, δημιουργούν και άλλες, κάνοντας το συγκεκριμένο δίκτυο ακόμα πιο ισχυρό. 

Έτσι, την επόμενη φορά που θα ακούσουμε μια αντίστοιχη θετική πληροφορία, τα συναισθήματα που θα βιώσουμε θα είναι πιο έντονα. Γιατί θα έχουμε ήδη εκπαιδεύσει τον εγκέφαλό μας να δέχεται τέτοιου είδους πληροφορίες, έχοντας δημιουργήσει ένα δυνατό, συνεχώς εξελισσόμενο δίκτυο να τις υποστηρίζει.

Δυναμώστε τους νευρώνες σας ώστε κι αυτοί με τη σειρά τους να δυναμώσουν την εσωτερική σας δύναμη. 

Ας σταθούμε λίγο, λοιπόν, σε ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, ένα γλυκό χαμόγελο ή μια ζεστή αγκαλιά.

                                           Μόλις 10'' - τόσο χρειάζεται!

Κανείς δεν είναι ανάξιος Η ύπαρξη δεν παράγει τίποτε ανάξιο. Η ύπαρξη δεν είναι μη-ευφυής. Αν παράγει η ύπαρξη τόσους πολλούς ανάξιους ανθρώπους, τότε η όλη ευθύνη ανήκει στην ύπαρξη. Τότε μπορεί κανείς να συμπεράνει οριστικά ότι η ύπαρξη δεν είναι ευφυής, ότι δεν υπάρχει καμιά ευφυΐα μέσα της, ότι πρόκειται για ένα μη-ευφυές, τυχαίο υλικό φαινόμενο και δεν υπάρχει καμιά συνειδητότητα μέσα της.

 Αυτή είναι όλη η πάλη, ο αγώνας μας: να αποδείξουμε ότι η ύπαρξη είναι ευφυής, ότι η ύπαρξη είναι εξαιρετικά συνειδητή.

Πρόκειται για την ίδια ύπαρξη που δημιουργεί όλους τους Βούδες. Δεν μπορεί να δημιουργεί ανάξιους ανθρώπους. Δεν είσαι ανάξιος. Έτσι λοιπόν, χρειάζεται μόνο η κατανόηση του ότι η αναξιότητα αποτελεί μια ψεύτικη ιδέα που σου την επέβαλαν εκείνοι που θέλουν να είσαι σκλάβος όλη σου τη ζωή.

Και η Ζωή είναι η μόνη αληθινή Θρησκεία.

Μπορείς να  εγκαταλείψεις αυτή την ιδέα τώρα ακριβώς. Η ύπαρξη δίνει τον ίδιο ήλιο το ίδιο φεγγάρι, τον ίδιο άνεμο, την ίδια βροχή σε όλους. Δεν κάνει διακρίσεις, δεν καταλαβαίνει καθόλου από διακρίσεις. Για την ύπαρξη, οι Βούδες ή εσύ είσαστε ακριβώς το ίδιο. 

Η μόνη διαφορά είναι ότι οι Βούδες δεν αποδέχτηκαν την ιδέα ότι είναι ανάξιοι, την απέρριψαν αυτή την ιδέα .

Άφησε λοιπόν την ιδέα της αναξιότητας, πρόκειται απλώς για μια ιδέα. Και αφήνοντάς την, βρίσκεσαι κάτω από τον ουρανό. Τα πάντα είναι ανοικτά, όλες οι κατευθύνσεις είναι ανοικτές. Είναι αρκετό το ότι υπάρχεις ως απόδειξη ότι η ύπαρξη σε χρειάζεται, σε αγαπάει, σε θρέφει, σε σέβεται.

Την ιδέα της αναξιότητας τη δημιουργούν τα κοινωνικά παράσιτα.

Όλοι οι θεοί όλων των θρησκειών είναι δικτατορικοί. Είναι φασιστικοί.

Κανείς δεν είναι κατώτερος. Οι άνθρωποι μπορεί να βρίσκονται σε διαφορετικές συνθήκες, αλλά κανείς δεν είναι κατώτερος και κανείς δεν είναι ανώτερος. Είναι όλοι τους φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό που ονομάζεις Θεό. Πώς γίνεται να είναι κάποιος ανώτερος και κάποιος να είναι κατώτερος; Ανήκουμε στην ίδια ύπαρξη, τις ρίζες μας τις θρέφει η ίδια ύπαρξη. Η ύπαρξη δεν κάνει διακρίσεις, διαχωρισμούς μεταξύ αμαρτωλών και αγίων.

Η προσέγγισή μου είναι υπαρξιακή. Επομένως κανείς δεν είναι ανώτερος και κανείς δεν είναι κατώτερος .

 Φυσικά, καταστρέφοντας αυτό το σύμπλεγμα κατωτερότητας και ανωτερότητας, αφαιρούμε την ίδια τη δυνατότητα ύπαρξης κάποιας φασιστικής νοοτροπίας. . . διότι κατ΄εμένα, είναι αδιανόητο να είναι ποτέ θρησκευόμενος ένας φασίστας.  Δεν βρίσκονται σε αναζήτηση της αλήθειας. Νομίζουν ότι την έχουν βρει ήδη -στις γραφές τους που είναι νεκρές, στις παλιές προκαταλήψεις που ακόμη και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι δεν στηρίζονται καθόλου στην πραγματικότητα.

Η καθαρότητα της όρασης διαλύει όλο το σκοτάδι μέσα από το οποίο γεννιούνται όλα τα τέρατα.

Eίτε είσαι άντρας είτε είσαι γυναίκα, είτε είσαι λευκός είτε είσαι μαύρος, δεν έχει σημασία΄ κανείς δεν δίνει καν προσοχή σε τούτο. Είναι αρκετό που είσαι άνθρωπος. Και είναι δική σου η ελευθερία να επιλέξεις το δικό σου τρόπο ζωής ,είναι βασικό σου δικαίωμα το πώς θέλεις να ανθίσεις.

 Άφησέ  αυτή την ιδέα. Νιώσε ευγνωμοσύνη προς την ύπαρξη. . . διότι δημιουργεί μόνον ανθρώπους που είναι άξιοι, δεν δημιουργεί ποτέ τίποτε που είναι άνευ αξίας.

Δημιουργεί μόνον ανθρώπους που είναι πολύτιμοι ,ιεροί .

Ο πραγματικά υγιής άνθρωπος δεν νοιάζεται καθόλου για τις ιδέες.. Όλο του το ενδιαφέρον είναι για το άμεσο, για εκείνο που υπάρχει. 

Και θα σου κάνει εντύπωση: αν προχωρήσεις μέσα στο άμεσο, θα βρεις το υπέρτατο εκεί.
Εάν προχωρήσεις μέσα σε εκείνο που βρίσκεται κοντά σου, θα βρεις μέσα του όλα τα μακρυνά  αστέρια.

Και αυτό που βρίσκεται κοντά σου είναι μόνο η Βουδική σου Φύση.

 

 Γεννήθηκες Βούδας ,το έχεις όμως ξεχάσει. 

Το μόνο που χρειάζεται είναι να κατανοήσης  τη διαδικασία  τού  να ενθυμηθής. 

Να ξαναβρής την ευφυία σου. 

Ευφυία σημαίνει ικανότητα να ξαναγεννιέσαι συνεχώς.

Ευφυία σημαίνει να πεθαίνεις ως προς το παρελθόν, και ευφυία σημαίνει να ζεις στο παρόν.

Ο πραγματικά ευφυής άνθρωπος διατηρεί ζωντανή την παιδική του ηλικία ως την τελευταία του πνοή.

Δεν την χάνει ποτέ .Νοιώθει το θαυμασμό που νιώθει το παιδί κοιτάζοντας τα πουλιά,
κοιτάζοντας τα λουλούδια, κοιτάζοντας τον ουρανό...

Και η ευφυία πρέπει να είναι, με τον ίδιο τρόπο, σαν ένα παιδί.


H ανωτερότητα ή κατωτερότητα είναι απλώς ιδέες. .

Να θυμάσαι  ένα μόνο πράγμα: ότι η Βουδικότητα αποτελεί τη φύση σου ,ότι δεν είναι κάτι που το κατορθώνεις, αλλά που το φέρνεις μαζί σου με τη γέννησή σου. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι όχι να τη δημιουργήσεις, αλλά να ανοίξεις απλώς το κρυμμένο μυστικό της ζωής σου.
Μόλις αρχίσεις να αισθάνεσαι το εσωτερικό σου φως, όλη σου η οπτική αρχίζει να αλλάζει. Θα νιώθεις ευσπλαχνικός έναντι των ανθρώπων, ακόμη κι αν κάνουν ανόητα πράγματα.
Και θα νιώθεις εξαιρετικά χαρούμενος, γιορταστικός, ακόμη κι αν δεν έχεις κάτι να το γιορτάσεις. Δεν χρειάζεται τίποτε για να γιορτάζεις , προφάσεις μόνον. . . Τα γενέθλιά σου είναι μια πρόφαση! Αν όμως θέλεις να γιορτάζεις, θα βρεις χίλιες προφάσεις.

Πρόκειται για τη δική σου ζωή και ό,τι γίνει αυτή είναι δικό σου δημιούργημα. Να θυμάσαι, υπάρχουν πάνω της κρυφές υπογραφές. Δεν μπορείς να αποσυνδέσεις τον εαυτό σου από εκείνο που δημιουργείς, από τον τρόπο που ζεις, από τον τρόπο που ανταποκρίνεσαι.

Αν προχωρήσεις μέσα στην τωρινή στιγμή, ολόκληρη η αιωνιότητα βρίσκεται μέσα στα χέρια σου.

Δίνω έμφαση στο ότι κάθε ένας πρέπει να σέβεται τον εαυτό του και να νιώθει ευγνωμοσύνη προς την ύπαρξη που του ζήτησε να βρίσκεται εδώ σε τούτη τη διασταύρωση του χρόνου και του χώρου .

Είσαι φτιαγμένος από ταλέντα, σοφία και αγάπη. Είσαι όλα όσα αναζητάς, τα έχεις όλα μέσα σου.

Ποτέ δεν μας χαρακτηρίζει αυτό που μας κάνουν οι άλλοι, μας χαρακτηρίζει αυτό που επιστρέφουμε εμείς στους άλλους. 

Αν έχω την πεποίθηση ότι δεν αξίζω, τότε το υποσυνείδητό μου θα κάνει τα πάντα για να επιβεβαιώσει αυτή μου την πεποίθηση.

Είναι αναγκαίο να αλλάξουμε τις περιοριστικές μας πεποιθήσεις, γιατί μας κοστίζουν πολύ πόνο. Οι πεποιθήσεις μας γίνονται συναισθήματα, τα συναισθήματα γίνονται συμπεριφορές, οι συμπεριφορές φέρνουν αποτελέσματα.

Για να αλλάξουμε τα αποτελέσματα που παίρνουμε από τις πράξεις μας, χρειάζεται να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις που έχουμε.

Να ‘αλλάξουμε’ την αλχημεία μας .

Αντί να ζητάμε την αποδοχή από τους γύρω μας, χρειάζεται να δώσουμε εμείς οι ίδιοι την αποδοχή στον εαυτό μας, όχι όταν θα αποκτήσουμε χρήματα, όχι όταν θα πετύχουμε εκείνο ή το άλλο, αλλά ΤΩΡΑ έτσι όπως ακριβώς είμαστε αυτή τη στιγμή, να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και αν το κάνουμε αυτό, τότε και οι άλλοι γύρω μας θα αρχίσουν να μας δείχνουν την αποδοχή τους. Δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.

Μην ξεχνάς : Η μόνη πραγματικότητα που υπάρχει είσαι Εσύ.

Είστε πανίσχυρα δημιουργικά Όντα, παρ’ότι κάποιες φορές μπορεί να φαίνεστε αδέξιοι, αλλά αυτό δεν είναι παρά μονάχα η ψευδαίσθηση, καθώς κάτω από το υπόστρωμα κρύβεται η αληθινή αρμονική σας φύση.