Οι Δάσκαλοι της Σοφίας

Είναι φανερό πως ο άνθρωπος έχει κάνει τεράστια πρόοδο από τις πρωτόγονες καταβολές του. 

Κάθε πολιτισμός και κουλτούρα βλέπει την ανθρωπότητα να κάνει ένα ακόμα βήμα προς την πραγμάτωση των δυνατοτήτων της.

 Πολλοί πιστεύουν ότι, από πολλές χιλιετηρίδες, αυτή η εξελικτική πορεία κατευθύνεται, με βάση ένα Σχέδιο, από εκείνους τους περισσότερο εξελιγμένους ανθρώπους που είναι γνωστοί στους εσωτεριστές ως η Πνευματική Ιεραρχία των Δασκάλων.

 Η ιστορία της ανθρωπότητας μπορεί να ιδωθεί ως η ανταπόκρισή της στις ιδέες που αποδεσμεύονται διαδοχικά στον κόσμο από τους Δασκάλους για να προκαλέσουν τις προόδους σε γνώση και σοφία, και που έκφρασή τους είναι οι δημιουργικές τέχνες, η επιστήμη, η πολιτική και η θρησκεία.

Σε κάθε εποχή, αναδύθηκαν διδάσκαλοι για να δώσουν στην ανθρωπότητα τη δυνατότητα να κάνει το επόμενο βήμα της εξέλιξής της· μας είναι γνωστοί, μεταξύ άλλων, ως ο Ηρακλής, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, ο Μίθρα, ο Σανκαρατσάρυα, ο Μαχαβίρα, ο Κρίσνα, ο Απολλώνιος ο Τυανεύς,  ο Βούδας και ο Χριστός. Όλοι τους τέλειοι άνθρωποι στην εποχή τους, όλοι τους υιοί του ανθρώπου που έγιναν Υιοί του Θεού, γιατί αποκάλυψαν την έμφυτη θεϊκότητά τους.
Είναι οι θεματοφύλακες ενός Σχεδίου για την εξέλιξη της ανθρωπότητας και των βασιλείων της φύσης. Αυτό το Σχέδιο εκπληρώνεται με τη μεσολάβηση της εσωτερικής Ιεραρχίας των Δασκάλων, που βρίσκεται πίσω απ' όλα τα παγκόσμια γεγονότα και αποτελεί την αόρατη κυβέρνηση του πλανήτη (αόρατη, επειδή είναι άγνωστη).


Οι Δάσκαλοι της Σοφίας είναι τα μέλη εκείνα της ανθρώπινης οικογένειας που έκαναν το ταξίδι της εξέλιξης πριν από μας· που έχοντας τελειοποιηθεί, ανεβαίνοντας τα ίδια σκαλοπάτια που κι εμείς ανεβαίνουμε, επωμίστηκαν την ευθύνη να καθοδηγήσουν εμάς τους άλλους προς το ίδιο αυτό επίτευγμα.


Αυτοί—ή οι προκάτοχοί Τους—βρίσκονται πίσω απ' ολόκληρη την εξελικτική πορεία, οδηγώντας και βοηθώντας τους ανθρώπους, μέσ' από μια βαθμιαία διεύρυνση της συνείδησης, ν' αποκαλύψουν σταδιακά την έμφυτη θεϊκότητά τους και να γίνουν, όπως και οι Δάσκαλοι, θεϊκά, τελειοποιημένα ή φωτισμένα Όντα.

Η εσωτερική διεργασία που είναι γνωστή ως Μύηση είναι το επιστημονικό μονοπάτι προς αυτή την τελειοποίηση, προς το σημείο όπου ο άνθρωπος ενώνεται και γίνεται ένα με την Πηγή του. Αυτό το μονοπάτι προς την τελειοποίηση σημαδεύεται από πέντε μείζονες βαθμίδες ή σημεία κρίσης και έντασης. Κάθε μύηση προκαλεί μια τεράστια διεύρυνση της συνειδητότητας, η οποία φέρνει μια όλο και βαθύτερη και πληρέστερη όραση και γνώση της αληθινής φύσης της πραγματικότητας.

Ένας Δάσκαλος, δηλαδή ένας μύστης που έχει πάρει την πέμπτη μύηση, δεν έχει πια ανάγκη από άλλη εμπειρία ενσάρκωσης στη Γη. Η απόφασή Του να παραμείνει στη Γη οφείλεται στην επιθυμία Του να υπηρετήσει το Σχέδιο και όχι σε προσωπικό κάρμα.
Οι μεγάλες μορφές της ανθρώπινης ιστορίας ήταν συνειδητοί μύστες κάποιου βαθμού: τέτοια παραδείγματα είναι ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας· ο Σαίξπηρ, ο Δάντης και ο Βάκων· ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Παράκελσος και ο Μότσαρτ· ο Ασόκα, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος κι ο Αβραάμ Λίνκολν. Όλοι τους έκαναν φανερή, στη ζωή ή στα γραπτά τους, μια γνώση άλλων, ανώτερων επιπέδων συνειδητότητας.


Η μυστηριώδης μορφή του Κόμη του Σεν Ζερμέν, που αναγνωρίστηκε φανερά ως δάσκαλος και μύστης σε όλες τις αυλές της Ευρώπης του 18ου αιώνα, είναι ένας από τους λίγους Δασκάλους της Σοφίας που έζησαν εξωτερικά στον καθημερινό κόσμο.

Οι περισσότεροι από τους φωτισμένους αυτούς ανθρώπους ζουν στα μακρινά όρη και στις ερημικές περιοχές του κόσμου και σπάνια έρχονται σ' επαφή με τον κόσμο, επιτελώντας το έργο Τους μέσω των μαθητών Τους, με τους οποίους επικοινωνούν τηλεπαθητικά. Η ύπαρξή Τους αποκαλύφτηκε για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή από το 1875 ήδη.        Η επιστροφή στον κόσμο  έχει ήδη αρχίσει.

Στην εσωτερική παράδοση, Χριστός δεν είναι το όνομα ενός ατόμου, αλλά ενός αξιώματος της Ιεραρχίας. Ο τωρινός κάτοχος αυτού του αξιώματος, ο Κύριος Μαϊτρέγια [Αγαθός], το ανέλαβε πριν από δυο χιλιάδες εξακόσια χρόνια και εμφανίστηκε στην Παλαιστίνη μέσω του Μαθητή Του Ιησού, με την απόκρυφη μέθοδο της επιφώτησης, που είναι η συχνότερη μορφή εμφάνισης των Αβατάρ.


Από τότε, δεν έφυγε από τον κόσμο, αλλά επί δυο χιλιάδες χρόνια περίμενε και σχεδίαζε τούτο το άμεσα κοντινό μας μέλλον, εκπαιδεύοντας τους Μαθητές Του και προετοιμάζοντας τον Εαυτό Του για το μεγαλεπήβολο έργο που Τον περιμένει. Έχει κάνει γνωστό ότι τούτη τη φορά θα έρθει ο Ίδιος, αυτοπροσώπως.

Η επανεμφάνιση της Ιεραρχίας :Τώρα που ανατέλλει η Εποχή του Υδροχόου, οι Δάσκαλοι της Ιεραρχίας είναι έτοιμοι να επιστρέψουν στον καθημερινό κόσμο, για πρώτη φορά μετά από αμέτρητες χιλιάδες χρόνια, για να εγκαινιάσουν τη νέα εποχή, μια εποχή Σύνθεσης και Αδελφοσύνης. Με το μεγάλο Τους αρχηγό, το Δάσκαλο των Δασκάλων, τον Παγκόσμιο Διδάσκαλο, η μέχρι τώρα εσωτερική Ιεραρχία θα έρθει φανερά ανάμεσά μας και θα μας οδηγήσει στην εμπειρία της εποχής του Υδροχόου.

 Οι Δάσκαλοι στέκονται τώρα, περιμένοντας από μας να κάνουμε, με τη δική μας ελεύθερη βούληση, τα απαιτούμενα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση της ενότητας, της συνεργασίας και της συγχώνευσης. Θ' αναδυθούν τότε, και η Παρουσία Τους στον κόσμο θα είναι γεγονός αναμφισβήτητο.

 Ποιος είναι ο κύριος ρόλος της Ιεραρχίας;  Ν' αναπτύξει την αυτοσυνείδηση σε όλα τα όντα, και τη συνείδηση στα κατώτερα βασίλεια. Ν' αποτελεί παράδειγμα για την ανθρωπότητα και να διαβιβάζει τη Θέληση του Πλανητικού Λόγου. Οι Δάσκαλοι ετοιμάζουν τους μαθητές Τους για μύηση και τους δίνουν ένα πεδίο υπηρεσίας. Μας προστατεύουν επίσης από το τυχόν πλεόνασμα συμπαντικού κακού.

Αποδεσμεύουν στον κόσμο ενέργεια, του ενός ή του άλλου είδους, αδιάκοπα. Είναι οι θεματοφύλακες αυτών των ενεργειών και τις αποδεσμεύουν μ' επιστημονικό τρόπο για να επιφέρουν τις αλλαγές στην εξέλιξη του κόσμου. Ανταποκρινόμαστε σ' αυτές σωστά ή λαθεμένα, και οι πολιτισμοί μας και η ζωή μας είναι, από κάθε άποψη, το αποτέλεσμα της ανταπόκρισής μας. Αυτές οι ενέργειες μάς κάνουν αυτό που είμαστε. Οικοδομούν το νέο κόσμο. Διαμορφώνουν την Εποχή του Υδροχόου. Τούτη τη στιγμή, χάρη στην ανταπόκρισή μας σ' αυτές, διαισθανόμαστε, ψηλαφούμε το δρόμο μας, αρχίζουμε να διακρίνουμε το είδος των δομών, το είδος του πολιτισμού που θα φέρει στο φως η νέα εποχή. Αυτό τον πολιτισμό τον οικοδομούμε τώρα.

 Έχουν όλοι οι πλανήτες Ιεραρχία;  Υπάρχει Ιεραρχία σ' ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα, και στην πραγματικότητα σ' ολόκληρο το Σύμπαν. Τη δική μας Ιεραρχία την έφερε σε τούτο τον πλανήτη ο Κύριος του Κόσμου πριν από 17 εκατομμύρια χρόνια περίπου, για να επιβλέψει την ανάπτυξη του πρωτόγονου ανθρώπου, ο οποίος είχε εξατομικευθεί ένα περίπου εκατομμύριο χρόνια νωρίτερα.

Οι Δάσκαλοι είναι μια ομάδα ανθρώπων; Οι Δάσκαλοι σχηματίζουν μια ομάδα, έχουν μόνο ομαδική συνειδητότητα. Δεν έχουν καθόλου τη συνείδηση της προσωπικότητας, σκέφτονται και εργάζονται και ζουν με βάση την ομαδική συνείδηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι όλοι Τους εντελώς διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο σε ποιότητα και χαρακτήρα, ανάλογα με την ιδιαίτερη ακτίνα κάτω από την οποία συγκροτούνται σε ομάδες και την οποία εκφράζουν.

Έχουν κι Αυτοί διαφορές γνώμης για τον ενδεικνυόμενο τρόπο χειρισμού ενός συγκεκριμένου σημείου του Σχεδίου, διαφορετικές ιδέες για το αν η ανθρωπότητα είναι έτοιμη γι' αυτό ή εκείνο το ερέθισμα, για το αν είναι πολύ νωρίς ακόμα ή οτιδήποτε άλλο. Αλλά εργάζονται συνήθως απ' αυτό που ονομάζεται βουδικό επίπεδο συνειδητότητας, ως ομάδα. Βρίσκονται σε συνεχή τηλεπαθητική επαφή μεταξύ τους.

 Πώς είναι οργανωμένη τώρα η Ιεραρχία;  Η Ιεραρχία διαιρείται σε τρεις κύριες ομάδες ή τμήματα που αντιστοιχούν στις τρεις μεγάλες γραμμές δύναμης, τις τρεις μείζονες απόψεις της Θεότητας που μας είναι γνωστές σαν Ακτίνες—την άποψη της Θέλησης, την άποψη της Αγάπης-Σοφίας και την άποψη της Νοημοσύνης. Κάθε τμήμα ενσωματώνει, διοχετεύει και επηρεάζεται από τη μια ή την άλλη από τις τρεις αυτές απόψεις.

Επικεφαλής του τμήματος που αντιστοιχεί στην άποψη της Θέλησης είναι ο Μανού, ο Τελειοποιημένος Ανθρωπος, το Υπόδειγμα για την τωρινή φυλή μας, την πέμπτη φυλή-ρίζα. Είναι η τέλεια έκφραση της πέμπτης φυλής-ρίζας στην πληρότητά της.
 Ο άλλος Μανού (ο δεύτερος από τους δύο που υπάρχουν), ο Μανού της τέταρτης φυλής-ρίζας, βρίσκεται ακόμα στον πλανήτη, στην Κίνα. Είναι η τέλεια έκφραση της ατλάντιας φυλής και το έργο Του θα είναι να φέρει βαθμιαία την ατλάντια άποψη της ανθρωπότητας –το Εγώ- εκτός ενσάρκωσης. Αυτή θα συγχωνευτεί σιγά-σιγά με την πέμπτη φυλή-ρίζα , θα έχει εκπληρώσει την αποστολή της.

Επικεφαλής του τμήματος που αντιστοιχεί στην άποψη της Αγάπης-Σοφίας είναι ο Μποντισάτβα ή Παγκόσμιος Δάσκαλος, Εκείνος που εμείς στη Δύση ονομάζουμε Χριστό. Στην Ανατολή είναι γνωστός με άλλα ονόματα: ως ο Κύριος Μαϊτρέγια στους βουδιστές, ως ο Μποντισάτβα στους ινδουιστές, ο Ιμάμ Μαντί στους μουσουλμάνους, ο Μεσσίας στους εβραίους. Όλα αυτά τα ονόματα, όλοι αυτοί οι θρησκευτικοί όροι, είναι ονομασίες του Αρχηγού της Ιεραρχίας. Το προσωπικό όνομα του τωρινού Αρχηγού της Ιεραρχίας είναι Μαϊτρέγια –Φίλος.

Επικεφαλής του τρίτου τμήματος είναι ο Κύριος του Πολιτισμού, ο Μάχα-τσοχαν. Αυτοί οι τρεις Μεγάλοι Κύριοι, οι Απόψεις του Θεού (γιατί αυτό είναι), τονώνουν κι επιβλέπουν την ανάπτυξη της ανθρωπότητας στο πέρασμα των αιώνων, διαβιβάζοντας ενέργειες και εντυπώνοντας στο νου των ανθρώπων τις ιδέες που ενσωματώνουν αυτές τις ενέργειες.

Η Ιεραρχία έχει αλλάξει μορφή, προσωπικό, πολλές φορές στη διάρκεια των αιώνων, καθώς μέλη της ανθρώπινης φυλής γίνονται μύστες και μετά Δάσκαλοι, έτσι ώστε οι Δάσκαλοι των ανώτερων βαθμίδων να μπορούν να προχωρήσουν σε ανώτερο έργο. Πολλοί αφήνουν τον πυκνό φυσικό πλανήτη και προχωρούν σε ψηλότερες σφαίρες ή σε ανώτερους πλανήτες ή και φεύγουν τελείως από τούτο το ηλιακό σύστημα. Για παράδειγμα, μερικοί από τους Δασκάλους, αν ασχολούνται μ' ένα ορισμένο είδος εργασίας, πηγαίνουν στο Σείριο.

Στο τμήμα που αντιστοιχεί στην τρίτη άποψη, δηλαδή στο τμήμα του Κυρίου του Πολιτισμού, εντάσσονται και τέσσερις ακόμα ομάδες, που αντιστοιχούν στις τέσσερις δευτερεύουσες Ακτίνες, τις Ακτίνες της Ιδιότητας· έτσι υπάρχουν συνολικά εφτά μείζονες ομάδες ή άσραμ. Κάθε άσραμ περιλαμβάνει εφτά μερικότερα άσραμ—άρα υπάρχουν συνολικά σαράντα εννέα. Αυτά, δεν είναι ακόμα όλα άρτια στελεχωμένα, ούτε ολοκληρωμένα ως αγωγοί ενέργειας.


Σχετικά με την εμφάνιση της Ιεραρχίας : Αργά, βαθμιαία, μέσα στα επόμενα χρόνια, η Ιεραρχία θα εξωτερικευθεί, θα γίνει γνωστή στο φυσικό επίπεδο. Θα εμφανιστουν, όχι όλοι, αλλά οι περισσότεροι από τους Δασκάλους και πολλά από τα Άσραμ των Δασκάλων (δηλαδή τις ομάδες μαθητών μέσ' από τις οποίες εργάζονται οι Δάσκαλοι και που είναι κι αυτές κέντρα ενέργειας). Μεγάλα τμήματα της ανθρωπότητας θα θέσουν ως στόχο τους να βρουν τη δική τους γραμμή ενέργειας, την ακτίνα όπου βρίσκονται, και θ' αφήσουν τη δύναμη της έλξης να τους τραβήξει προς το Άσραμ που ενσωματώνει αυτή την ενέργεια.

Υπάρχουν εφτά μείζονα Άσραμ και σαράντα δύο μικρότερα, δηλαδή συνολικά σαράντα εννέα. Πολλοί από τους μύστες της Ιεραρχίας θα εργαστούν δημόσια, "εξωτερικά", στο φυσικό επίπεδο, και θα γίνουν γνωστοί σε όλους τους ανθρώπους. Οι Σχολές των Μυστηρίων θα ξανανοίξουν και οι άνθρωποι θα φοιτούν σ' αυτές όπως τώρα φοιτούν στο πανεπιστήμιο, για σπουδές και άσκηση που θα τους ετοιμάζουν για μύηση και συνεπώς για την είσοδό τους στην Ιεραρχία. Αυτός θα γίνει ο στόχος της προχωρημένης ανθρωπότητας στην εποχή που έρχεται.

Κάθε τέταρτο του αιώνα, και ιδίως στο 25ο και στο 75ο έτος του κάθε αιώνα, η Ιεραρχία συνέρχεται σε Μεγάλα Συμβούλια. Στη διάρκειά τους καταστρώνονται μείζονα σχέδια που μπορεί, μερικές φορές, να καλύπτουν εκατοντάδες χρόνια, καθώς και σχέδια για τα αμέσως επόμενα είκοσι πέντε ή πενήντα χρόνια.

Στο Μεγάλο Συμβούλιο του 1425, η Ιεραρχία συνειδητοποίησε το γεγονός ότι έπρεπε να επιστρέψει στον κόσμο. Έχει φτάσει στο τέλος ενός κύκλου της δικής Της εξέλιξης, τελείως ξέχωρα από την ανθρώπινη εξέλιξη, ενός κύκλου που Την αφορά ως ομάδα—στην πραγματικότητα, ως το επόμενο βασίλειο της φύσης.

Το ανθρώπινο βασίλειο είναι το Τέταρτο Βασίλειο, οι Δάσκαλοι και οι μύστες της Ιεραρχίας αποτελούν το Πέμπτο, το Πνευματικό Βασίλειο. Δάσκαλος (Μaster) είναι εκείνος που έχει διευρύνει τη συνείδησή Του έτσι ώστε να περιλαμβάνει όλα τα επίπεδα μέχρι και το πνευματικό.

Οι Δάσκαλοι, τα ανώτερα μέλη της Ιεραρχίας, πρέπει να ξαναζήσουν συμβολικά την εμπειρία της ζωής Τους και να καταδείξουν, ως ομάδα τώρα (το έχουν ήδη κάνει ο καθένας ως άτομο), την ικανότητά Τους να λειτουργούν σε όλα τα επίπεδα ταυτόχρονα, από το πυκνότερο φυσικό έως το πνευματικό. Το 1425 ήταν η χρονιά που συνειδητοποίησαν ότι ο καιρός γι' αυτό είχε φτάσει: από τότε, κάθε κίνηση, κάθε απόφασή Τους γίνεται υπό το φως αυτής Τους της γνώσης, ότι αργά ή γρήγορα θα βγουν στον καθημερινό κόσμο. Όχι μόνο οι Δάσκαλοι—αυτό είναι το σπουδαίο—όχι μόνο οι Δάσκαλοι ως άτομα, αλλά και μερικά από τα Άσραμ των Δασκάλων θα εκδηλωθούν φανερά στο φυσικό επίπεδο. Αυτό ήδη έχει αρχίσει. Ορισμένες ομάδες που λειτουργούν σήμερα στον κόσμο είναι εμβρυώδη Άσραμ Δασκάλων.

Πολλοί από τους Δασκάλους θα έρθουν στον κόσμο και τότε τα Ασραμ θα λειτουργούν στο φυσικό επίπεδο, δημόσια, και ταυτόχρονα, βέβαια, στα εσωτερικά επίπεδα. Η εκδήλωσή τους θα είναι διπλή. Προς το παρόν τα Άσραμ υπάρχουν μόνο στο εσωτερικό επίπεδο.
 Υπάρχουν έντεκα Δάσκαλοι τώρα στον καθημερινό κόσμο κι ένας ακόμα θα πάρει σύντομα τη θέση του. Τελικά θα υπάρχουν σαράντα Δάσκαλοι, αλλά ο ερχομός τους θα καλύψει μια μεγάλη χρονική περίοδο..

 Τι ρόλο και ποια καθήκοντα θ' αναλάβουν οι Δάσκαλοι;  Όλοι οι Δάσκαλοι θα ενεργούν ως σύμβουλοι σε ζητήματα κάθε είδους, σχετικά με κάθε άποψη της ζωής μας. Σε ορισμένες χώρες θα υπάρχει ένας Δάσκαλος σ' αυτό που θα λέγαμε προεδρική θέση, κι έτσι σ' αυτές τις χώρες θα συναντάμε μερικά στοιχεία ιεραρχικής διακυβέρνησης, που θα συνδυάζονται ίσως με μια δημοκρατική μορφή διακυβέρνησης σχηματίζοντας ένα διττό σύστημα. Η μια δεν αποκλείει την άλλη. Πολλοί νέοι ακούνε με πολύ καχυποψία τον όρο "δάσκαλος" (στα αγγλικά, η λέξη master σημαίνει επίσης "κύριος"). Τον βλέπουν με την έννοια ότι οι Δάσκαλοι έχουν κάποια εξουσία πάνω μας. Δεν είναι αυτή η έννοιά του, ένας Δάσκαλος δεν είναι παρά κύριος του Εαυτού Του και των δυνάμεων της φύσης. Ενόψει της πείρας Τους, των πνευματικών τους επιτευγμάτων και το πνευματικό επίπεδο που πέτυχαν να φτάσουν, ένας βαθμός ιεραρχικής επίβλεψης θα θεωρείται ως κάτι το απόλυτα αποδεκτό στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού συστήματος.

Επαφή με Δασκάλους:  Για το μέσο άνθρωπο, το να βρεθεί άμεσα αντιμέτωπος (αν μπορούμε να το πούμε έτσι) με την  υψωμένη δόνηση ή "ζωντάνια" ενός Δασκάλου θα προξενούσε μεγάλη αναστάτωση στα διάφορα σώματά του, ανέτοιμα όπως θα ήταν γι' αυτό το ανώτερο ερέθισμα. Συνεπώς, είναι πολύ πιθανό ότι ακόμα και όταν η εμφάνιση της Ιεραρχίας θα είναι πια ένα αναγνωρισμένο γεγονός, η επαφή του μέσου ατόμου με Δασκάλους θα είναι εξ αποστάσεως – από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση ,το Διαδίκτυο. Αυτός είναι ο λόγος (μεταξύ άλλων, φυσικά) που η εξωτερίκευση θα πραγματοποιηθεί με αργό ρυθμό.

Πολλές χώρες σήμερα θέλουν να εφαρμόζουν τη δημοκρατία. Πώς θα τους φανεί η ιδέα μιας Ιεραρχίας;   Ανάμεσα στους πολιτικοποιημένους, δημοκρατικά προσανατολισμένους νέους σήμερα, υπάρχει μεγάλη αντίσταση στην ιδέα της Ιεραρχίας. Υπάρχει μεγάλη αντίσταση στην ιδέα των Δασκάλων της Σοφίας, εξαιτίας της λέξης "Ιεραρχία". Ακόμα και στη λέξη "Δάσκαλος". Αλλά, φυσικά, οι λέξεις αυτές δεν έχουν την έννοια οποιασδήποτε εξουσίας, και η εξουσία είναι εκείνο που οι νέοι σήμερα απεχθάνονται τόσο πολύ. Έρχονται στον κόσμο με τις ιδέες της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφοσύνης. Αυτό είναι το σωστό, αυτό διδάσκει η Ιεραρχία κι αυτό θα διδάξει ο Διδάσκαλος. Αλλά η ιεραρχία, η ιεράρχηση, είναι ένα γεγονός της φύσης. Είναι απόλυτα δυνατόν να πιστεύεις και να δείχνεις έμπρακτα την πίστη σου στην ισότητα, την αδελφοσύνη και την ελευθερία, και ταυτόχρονα ν' αναγνωρίζεις ότι βρίσκεσαι, και εσύ και όλοι οι άλλοι, σε κάποιο σημείο στην κλίμακα της εξέλιξης. Για την Ύπαρξη είμαστε όλοι ίσοι . Αλλά, καθώς συμμετέχουμε σ' ένα μακρύ και κατά τα φαινόμενα ατέρμονο εξελικτικό ταξίδι, βρισκόμαστε όλοι μας σε κάποιο σημείο αυτού του ταξιδιού. Μερικοί έχουν προχωρήσει πολύ, ενώ άλλοι έχουν ακόμα πολύ δρόμο μπροστά τους. Οι Δάσκαλοι έχουν ολοκληρώσει το ταξίδι. Βρίσκονται στην κορυφή της σκάλας. Στέκονται στην κορυφή και σκύβοντας κάτω απλώνουν το χέρι για να βοηθήσουν τον επόμενο ν' ανέβει. Κι αυτός με τη σειρά του απλώνει το χέρι κάτω για να τραβήξει τον επόμενό του πάνω. Αυτό συνεχίζεται μέχρι το κάτω μέρος της κλίμακας, ώσπου φτάνουμε στο λιγότερο εξελιγμένο άτομο. Από τα πιο πρωτόγονα μέλη της ανθρωπότητας έως τον Διδάσκαλο , και πέρα από Εκείνον, υπάρχει μια ιεράρχηση. 

Υπάρχουν πάντοτε εκείνοι που είναι πιο εξελιγμένοι, πιο προχωρημένοι: δεν είναι καλύτεροι, είναι απλώς πιο προχωρημένοι στο εξελικτικό μονοπάτι. Εκδηλώνουν μεγαλύτερο μέρος από τις δυνατότητές τους, που είναι θεϊκές.

Ως ψυχές είμαστε όλοι Ένα. Στο επίπεδο της ψυχής δεν υπάρχει στ' αλήθεια ατομική ψυχή. Υπάρχουν μόνο ατομικές απόψεις μιας μεγάλης Υπερψυχής. Καθώς αυτή η ψυχή ενσαρκώνεται, καθώς εμπλέκεται στην ύλη, έχει αρχίσει ένα ταξίδι επιστροφής προς την τελειότητα εκείνη από την οποία προήλθε. Η ψυχή είναι τέλεια. Είναι αντανάκλαση μιας τελειότητας, αντανάκλαση του πνεύματος, της σπίθας του Θεού. Εμείς σ' αυτό το φυσικό επίπεδο είμαστε μια αντανάκλαση της ψυχής μας. Είμαστε, στην πραγματικότητα, τρισυπόστατα όντα. Καθώς η ψυχή ενσαρκώνεται, καθώς ξεκινάει το εξελικτικό της ταξίδι, θέτει σε κίνηση μια ολόκληρη σειρά από γεγονότα. Αυτά απαρτίζουν τις διαδοχικές ζωές μας μέσ' από τους αιώνες. Αμέτρητες φορές ενσαρκωνόμαστε, σε ομαδικούς σχηματισμούς, και σιγά-σιγά εξελισσόμαστε, σιγά-σιγά εκδηλώνουμε έμπρακτα όλο και περισσότερο την αληθινή μας, ανθρώπινη φύση που είναι ταυτόχρονα και θεϊκή φύση. Ώσπου γινόμαστε τέλειοι, όπως και οι Δάσκαλοι είναι τέλειοι. Τότε στεκόμαστε στην κορυφή της σκάλας κι είμαστε ελεύθεροι να προχωρήσουμε στους ανώτερους κόσμους ή, αν θέλουμε, να μείνουμε πίσω και να βοηθήσουμε εκείνον που ανεβαίνει μετά από μας. Αυτό έκαναν οι Δάσκαλοι που έμειναν στη Γη. Είναι μέρος της υπηρεσίας Τους.

Οι ψυχές άρχισαν να ενσαρκώνονται σε διαφορετικές εποχές: οι Δάσκαλοι της Σοφίας βρίσκονται εκεί που βρίσκονται γιατί ξεκίνησαν πριν από μας. Οι προχωρημένες σήμερα μονάδες της ανθρωπότητας είναι εκεί που είναι σε σχέση με τις άλλες επειδή ξεκίνησαν νωρίτερα από εκείνες. Έτσι υπάρχει αναπόφευκτα μια ιεράρχηση, μια ιεραρχία.

Υπάρχει ιεραρχία στο ηλιακό σύστημα. Οι ίδιοι οι πλανήτες βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια εξέλιξης. Ιεραρχία υπάρχει παντού στο σύμπαν. Από μια άποψη, δεν υπάρχει τίποτα που να μην είναι μέρος της ιεραρχίας. Ταυτόχρονα, όμως, δεν υπάρχει ιεραρχία, με την έννοια ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός. Όλα είναι ένα. Η ιεράρχηση παρουσιάζεται μόνο στον κόσμο του εκδηλωμένου. Εκτός εκδήλωσης τα πάντα είναι ένα. Σε σχέση με το σύνολο, το κάθε τι είναι μέρος του συνόλου και ισότιμο μέρος του συνόλου.

Το βελανίδι περιέχει μέσα του όλες τις δυνατότητες του πλήρως αναπτυγμένου δέντρου και κάθε δενδρύλλιο είναι ισότιμο με το μεγάλο δέντρο, αλλά υπάρχουν μεγάλες και μικρές βελανιδιές. Εκείνοι που είναι πιο προχωρημένοι, ακριβώς επειδή είναι πιο προχωρημένοι, έχουν και το δικαίωμα και την ευθύνη να υπηρετήσουν περισσότερο. Έχουν τα εφόδια για να υπηρετήσουν περισσότερο. Αυτό είναι το νόημα της ανάπτυξης.

Όταν θα γίνει αντιληπτό ότι αυτή η Ιεραρχία έχει χαρακτήρα γνήσια πνευματικό, θ' ανακαλύψουμε ότι δεν είναι αδύνατον να οικοδομηθεί μια αληθινά δημοκρατική μορφή πολιτεύματος (σήμερα δεν υπάρχει αληθινή δημοκρατία) που ταυτόχρονα να περιλαμβάνει κι ένα στοιχείο ιεραρχικής σχέσης.

Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιήσουν την ανάγκη για καθοδήγηση στο μονοπάτι της ζωής που οδηγεί στην τελειότητα, κι όταν πάψει να παραβιάζεται η ελεύθερη θέληση του ανθρώπου (που ποτέ δεν παραβιάζεται από την Ιεραρχία), τότε θα δεχτούν μετά χαράς, ως κάτι το φυσιολογικό και το σωστό, ένα βαθμό ιεραρχικής καθοδήγησης, με βάση την πείρα και τα επιτεύγματα, πράγμα που σήμερα ίσως να φαίνεται απίθανο.