Πλούτωνας στον Αιγόκερω (2008-2024)

Πλούτωνας στον Αιγόκερω (2008-2024)                                                                   

Γείωση στη πραγματικότητα, απαραίτητη για την διαβίωση

Ο Πλούτωνας, - ο θεός του Άδη -συμβολίζει το “συλλογικό ασυνείδητο”, αλλά και το βαθύ και ενστικτώδες κομμάτι του εαυτού μας που ονομάζουμε “ασυνείδητο”. Είναι ο πλανήτης του θανάτου και της αναγέννησης, του πάθους, αλλά και των μεγάλων παθών.

Είναι βαθιά υπαρξιακός πλανήτης, για  αυτό ενεργοποιεί τεράστιες αλλαγές σε όλους τους τομείς. Σκοπός του είναι να ανταλλάξει κάθε τι νεκρό και μη λειτουργικό στη ζωή του καθενός με κάτι νέο και υγιές.               

Μας φέρνει αντιμέτωπους με το κομμάτι των φόβων, των καταπιεσμένων ενστίκτων, των εξαρτήσεων μας.                                    

Δημιουργώντας  ανατροπές, μέσα από δύσκολα βιώματα, θανάτους, πτωχεύσεις, χωρισμούς, σοβαρές ασθένειες, ατυχήματα.

Ανάλογα με την διαχείριση που κάνει ο κάθε ένας από μας  στην ζωή του (ωροσκόπιο) είναι και ο βαθμός δυσκολίας και ο πόνος που θα του προκαλέσει ο Πλούτωνας.

Η ανάγκη του Πλούτωνα δεν είναι να τιμωρήσει “αθώους”, αλλά να μας εξελίξει .ξεκολλώντας μας από ότι μας κρατάει δέσμιους και συρρικνωμένους.                                                                                                     

Αν η διαχείριση που έχουμε κάνει είναι καλή, τότε ο Πλούτωνας θα μας ανταμείψει πλουσιοπάροχα με τα πολύτιμα δώρα του, την Αγάπη, την Αλήθεια και την Σοφία με πλούτο και δόξα.                                                                    

Και η αλήθεια είναι ότι οι αλλαγές που προξενεί ο Πλούτωνας είναι “αλλαγές ζωής”. Μετά το πέρασμα του, τίποτα δεν μένει σίγουρα το ίδιο. 

Ο Πλούτωνας στο ωροσκόπιό  μπορεί να δώσει σημαντικές ενδείξεις για το πώς να ενωθούμε με την πηγή ενέργειας βαθιά στο είναι μας, ώστε να γίνει η ζωή μας πολύ δημιουργική και να έχει αφθονία.

 Άλλωστε η πτώχευση ενός ανθρώπου και ενός έθνους, έρχεται σαν αποτέλεσμα της αποκοπής απ’ τη πραγματική πηγή της ενέργειας και την κατασπατάληση των πόρων.

Επειδή η φύση του πλανήτη αυτού είναι αφαιρετική, η καθοδήγηση για βαθύτερη σύνδεση με τη πηγή εντός μας, θα έρχεται συνήθως μετά από μια απώλεια ή κρίση στη ζωή μας, ατομικά ή συλλογικά. Ο συνετός άνθρωπος βέβαια, δεν περιμένει μια κρίση ή απώλεια για να ενεργοποιηθεί, αλλά δημιουργεί μόνος του κρίσεις μέσα του, δηλαδή μέσα από βαθύ στοχασμό ανιχνεύει τα κελύφη εκείνα του εγώ και των προσκολλήσεων που εμποδίζουν την βαθύτερη ενεργοποίησή του, και τα αφαιρεί.

Φυσικά η εκ των έσω ενεργοποίηση δεν είναι η πιο εύκολη και συχνή τακτική των ανθρώπων στη γη, καθώς προτιμούν τον βαμπιρισμό, την χαμηλή δηλαδή εκδήλωση του Πλούτωνα, η οποία όμως έχει κόστος και αργά ή γρήγορα θα φέρει κρίση, απώλειες και πτώχευση.

Ο Πλούτωνας μάς ζητά το 'θάνατο' των προσκολλήσεων, το θάνατο των επιθυμιών και της εγωιστικής θέλησης.                                                                                

Και άπαξ κι επιτρέψουμε μια τέτοια παράδοση του εαυτού στη ζωή και το Θεό, τότε η ζωή μας ανατάσσεται σε νέο επίπεδο, βιώνουμε αναγέννηση και αποκτούμε εξαιρετική θέληση και πηγαία δημιουργικότητα.                                                     

Αν όμως προσπαθούμε να 'πιαστούμε' από υλιστικές επιθυμίες, κτήσεις, ανθρώπους, καταστάσεις και εγωισμούς, αν διαιωνίζουμε τον βαμπιρισμό του Πλούτωνα δηλαδή, τότε αναπόφευκτα έλκουμε τον θάνατο στη ζωή μας, με διάφορες μορφές: είτε πραγματικός θάνατος αγαπημένων προσώπων, είτε το τέλος σχέσεων ή άλλες απώλειες και 'θανάτους'.

Το πρόβλημα ωστόσο είναι, το πώς να συντονιστεί κανείς με τις επιταγές του Πλούτωνα. Είναι μια δύσκολη διαδικασία, γιατί θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους φόβους του, τα χαμηλά του ένστικτα,, τις βαθύτερες προσκολλήσεις του, και το κυριότερο, να αποφασίσει να ενεργοποιηθεί εκ των έσω, αντί να αντλεί ενέργεια και το αίσθημα της ταυτότητάς του απ’ τους άλλους (βαμπιρισμός)          Εάν και πάλι συντονιστούμε με την Αρχή μέσα μας, κάτι που απαιτεί φυσικά ορθή αίσθηση υπευθυνότητας, τότε ουσιαστικά θα ακούμε τη φωνή της συνείδησής μας, που δεν λανθάνει, και που μας οδηγεί σε σωστά μονοπάτια.

Έτσι λοιπόν, αν θέλουμε να επαναφέρουμε την αφθονία και τη πηγαία δημιουργικότητα στη ζωή μας, ακόμα και την αίσθηση ότι είμαστε ακατάλυτοι, θα πρέπει να λειτουργήσουμε όσα ο Πλούτωνας στο ωροσκόπιό μας μάς ζητά.                                                                                                                            

Μερικές σημαντικές ενδείξεις μάς παρέχει η ζωδιακή θέση του Πλούτωνα στο χάρτη μας:

Η γενιά με Πλούτωνα στους Διδύμους (1884-1914) βαμπιρίζει μέσα από το λόγο, την επικοινωνία, τη πληροφορία, τη σκέψη.

Η γενιά με Πλούτωνα στο Καρκίνο (1914-1938) βαμπιρίζει μέσα απ’ το κοντρόλ της οικογένειας, μέσα από συναισθηματική φροντίδα και χειραγώγηση των συναισθημάτων.                                                                                   

Η γενιά με Πλούτωνα στον Καρκίνο, αντί να βαμπιρίζει την οικογένεια την οποία κάνει βασική πηγή ενέργειας, καλείται να ενωθεί με τον συναισθηματικό της πυρήνα, να γίνει παραγωγός συναισθηματικής ενέργειας που θα τρέφει, θα ενώνει τους ανθρώπους, θα προσφέρει στοργή και θα δίνει την ασφάλεια στους άλλους ότι ανήκουν κάπου. Έτσι θα έχει αφθονία και το ίδιο το άτομο.

Η γενιά με Πλούτωνα στο Λέοντα (1938-1957) βαμπιρίζει μέσα απ’ τη προσωπική προβολή , τον εγωκεντρισμό, και επίσης τα παιδιά της.                               

Η γενιά με Πλούτωνα στον Λέοντα, αντί να βαμπιρίζει τα παιδιά της τα οποία κάνει βασική πηγή ενέργειας, και αντί να βαμπιρίζει μέσα απ’ την αυτοπροβολή, καλείται να ενωθεί με τον καρδιακό της πυρήνα, απ’ όπου θα λάμψει το δημιουργικό δυναμικό το οποίο θα προσφέρει ζεστασιά, δύναμη, φώτιση και αυτοπεποίθηση στους άλλους. Έτσι θα έχει αφθονία και το ίδιο το άτομο.

Η γενιά με Πλούτωνα στη Παρθένο (1957-1971) βαμπιρίζει μέσα απ’ την υπερβολική ανάγκη για τάξη και καθαριότητα,  επίσης στη δουλειά και την ίδια του την υγεία.                                                                                                                            

Η γενιά με Πλούτωνα στην Παρθένο, αντί να βαμπιρίζει μέσα απ’ την υπερβολική ανάγκη για τάξη ή πρόγραμμα και μέσα απ’ την εργασία και την υγεία της με λάθος πρακτικές και τρόπους ζωής, καλείται να ενωθεί με τον πυρήνα της, ο οποίος θα προσφέρει την ενεργοποίηση εκείνη που θα κάνει το άτομο ικανό να γίνει ένα αποδοτικότερο και τελειότερο γρανάζι της κοινωνίας, εξυπηρετώντας τις πρακτικές ανάγκες των ανθρώπων, ενώ θα αποκτήσει καλύτερη κατανόηση για το πώς δουλεύει το σώμα του. Έτσι θα έχει πάντα αφθονία και υγεία.

Η γενιά με Πλούτωνα στο Ζυγό (1971-1983) βαμπιρίζει μέσα απ’ τις σχέσεις, την κοινωνικότητα, την ‘’ευγένεια’’, τις ηδονές, ακόμα και μέσα απ’ την ομορφιά σαν ναρκισσισμό.                                                                                                                    

Η γενιά με Πλούτωνα στον Ζυγό, αντί να βαμπιρίζει μέσα απ’ τις σχέσεις, τη κοινωνικότητα και το ναρκισσισμό, καλείται να ενωθεί με τον πυρήνα μέσα της, ένωση η οποία θα ωθήσει το άτομο να είναι αποτελεσματικός εξισορροπιστής ανθρώπων και καταστάσεων, θα είναι πηγή δικαιοσύνης, αρμονίας, ομορφιάς, υγιούς και δημιουργικής κοινωνικότητας και ιδεών που αποκαθιστούν το δίκαιο. Έτσι θα έχει πάντα αφθονία και υγιείς σχέσεις.

Η γενιά με Πλούτωνα στο Σκορπιό (1983-1995) εξασκεί τον βασικό βαμπιρισμό, μέσα απ’ το σεξ και το συναισθηματικό κοντρόλ.                                               

Η γενιά με Πλούτωνα στον Σκορπιό, αντί να βαμπιρίζει μέσα απ’ το σεξ, τις προσκολλήσεις, τις εμμονές, το κοντρόλ, τα χρήματα και την αυτοκαταστροφή, καλείται να ενωθεί με τον πυρήνα της και να γίνει πηγή ενεργοποίησης και για τους άλλους, να ωθεί δηλαδή τους άλλους ανθρώπους σε σύνδεση με τον δικό τους πυρήνα, μέσα από ψυχαναλυτικές και εσωτερικές διαδικασίες.                   

Έτσι θα έχει πάντα πηγαία δημιουργικότητα και αφθονία.

Η γενιά με Πλούτωνα στο Τοξότη (1995-2008) θα βαμπιρίζει μέσα από την υπερβολική καλοσύνη, τη γνώση και την ακόρεστη ανάγκη για ταξίδια, καλοπέραση και ‘’εμπειρίες’’.                                                                                                  

Η γενιά με Πλούτωνα στον Τοξότη, αντί να βαμπιρίζει μέσα απ’ την αχόρταγη ανάγκη για ταξίδια, εμπειρίες, γνώσεις και διπλώματα, καλείται να ενωθεί με τον πυρήνα της, απ’ τον οποίο θα αναδύεται το πραγματικό νόημα της ζωής και των καταστάσεων, το οποίο θα γίνει οδηγός και για άλλους ανθρώπους. Ανοίγοντας τους πνευματικούς ορίζοντες των άλλων, θα έχει πάντα αφθονία και όραμα.

Η γενιά με Πλούτωνα στον Αιγόκερω (2008-2024) θα βαμπιρίζει μέσα από τη καριέρα και τη κοινωνική επιτυχία.                                                                                       

Η γενιά με Πλούτωνα στον Αιγόκερω, αντί να βαμπιρίζει μέσα απ’ το κοινωνικό του status, το επάγγελμα, την εξουσία και τον αυταρχισμό, καλείται να ενωθεί με τον πυρήνα της, ο οποίος θα την καταστήσει ικανή για να φέρει αναδιοργάνωση στις κοινωνικές δομές, να γίνει φορέας σωστής οργάνωσης της κοινωνίας και να βοηθήσει τους άλλους να έρθουν σε επαφή με την εξουσία και την αρχή μέσα τους. Έτσι θα έχει ο ίδιος πάντα αφθονία κι επιτυχία.

Καλό είναι να θυμόμαστε ότι με τον Πλούτωνα πάντα υπάρχει ο κίνδυνος του ακραίου, τυφλού εγωισμού, που σαν μαύρη τρύπα μάς ρουφά και οδηγεί στην αυτοκαταστροφή. Αυτή η τάση για να αποφευχθεί θέλει επείγουσα αποφυγή της εξωτερικότητας.                                                                                                                   

Ο Πλούτωνας είναι ενάντια σε κάθε εξωτερικότητα, ζητά το απόλυτο βάθος και ένωση με τον πυρήνα της ζωής.

Η έλευση του Πλούτωνα στο ασκητικό ζώδιο του Αιγόκερω απ’ το 2008, μάς έβαλε όπως όλοι βλέπουμε, σε μια περίοδο λιτότητας, κατά την οποία καλούμαστε να προσδιορίσουμε ποιο είναι το πραγματικά αναγκαίο για την επιβίωσή μας.                                                                                                                  

Πριν το 2008, ο Πλούτωνας βρισκόταν στο πληθωρικό και γενναιόδωρο ζώδιο του Τοξότη (απ’ το 1995), μια περίοδος σπατάλης, χλιδής και αδηφαγίας σε εμπειρίες.                                                                                                                                  

Το πέρασμά του στον Αιγόκερω έφερε θεαματική λοιπόν αλλαγή, καθώς πράγματι, αυτά τα ζώδια είναι τελείως αντίθετα μεταξύ τους.

Απ’ την περίοδο που όλοι μας σε ένα επίπεδο γίναμε «παχιές αγελάδες», απ’ την περίοδο του Πλούτωνα στο Τοξότη δηλαδή, περάσαμε στην περίοδο των «ισχνών αγελάδων».                                                                                                                         

Ο Αιγόκερως είναι το ζώδιο που βρίσκεται στο μέσον του χειμώνα, κι έτσι συμβολικά καλείται να κάνει πολύ σοφή διαχείριση των λίγων αγαθών της πιο άγονης περιόδου του χρόνου.                                                                                               

Είναι το ζώδιο το πιο σκληραγωγημένο, κι έτσι όλοι μας σε ένα επίπεδο καλούμαστε πλέον να σκληραγωγηθούμε και να αφήσουμε πίσω τον παλιό «τροφαντό», ακόμα και μαλθακό, αλλά σίγουρα καλοπερασάκια εαυτό που γίναμε κατά τη διέλευση του Πλούτωνα στο Τοξότη.

Το πραγματικά αναγκαίο – Αποβολή του περιττού

Ο Πλούτωνας είναι ο Νόμος της Ζωής και του Θανάτου, είναι το βαθύτερο ένστικτο επιβίωσης, με το οποίο άπαξ και συντονιστούμε, αποκτούμε βαθιά γονιμότητα, πηγαία δημιουργικότητα, ενώ ωθούμαστε σε λύσεις και δράσεις καίριες.                                                                                                                                

Η ζωδιακή του θέση σε κάθε περίοδο, έρχεται να μας δείξει το τι πρέπει να κάνουμε για να εναρμονιστούμε με το Νόμο της Ζωής και να επιβιώσουμε ατομικά και συλλογικά.

Έτσι η διέλευσή του απ’ τον Αιγόκερω μέχρι το 2024, μας ζητά να συντονιστούμε με αυτό που είναι πραγματικά αναγκαίο στη ζωή.                               

Είναι το ζώδιο της λιτότητας, στο απόγειο του χειμώνα και έχει να οργανώσει και να διανείμει τα λίγα αγαθά του πιο άγονου μήνα. Έχουμε ξεφύγει απ’ το πληθωρικό και γεμάτο ανάγκη για εμπειρίες ζώδιο του Τοξότη, όπου με άφθονη αδηφαγία όλοι μας «καταναλώσαμε» εμπειρίες, γνώσεις, φιλοσοφίες, ανοιχτήκαμε σε όλα τα επίπεδα και γίναμε «παχύσαρκοι». Έχει έρθει λοιπόν η ώρα για «δίαιτα» με την έλευση του Πλούτωνα στον Αιγόκερω, δίαιτα που όχι μόνο σημαίνει μείωση της κατανάλωσης και αποβολή των περιττών «κιλών» και «τοξινών», αλλά σημαίνει και αφομοίωση των συσσωρευμένων εμπειριών και γνώσεων, σημαίνει καταστάλαγμα, ωρίμανση αλλά και πρακτική εφαρμογή της σοφίας που συσσωρεύτηκε μέχρι τώρα. Άλλωστε η μη εφαρμοσμένη σοφία που συσσωρεύει ο Τοξότης, συχνά γίνεται «λίπωμα», που μπορεί να καταλήξει και σε καρκίνωμα…

Ο Πλούτωνας είναι το βαθύτερο ένστικτο επιβίωσης, καθώς μάς φέρνει σε άμεσο κίνδυνο θανάτου – είναι ο πλανήτης του θανάτου, που σκοτώνει καθετί σάπιο και διεφθαρμένο.                                                                                            

Σκοτώνει τα «κελύφη» των ψευδαισθήσεων που είχαν χτιστεί στη φυσιολογία του ανθρώπου ατομικά και συλλογικά, ώστε να τον φέρουν σε περισσότερη επαφή με την αλήθεια και να γίνει πιο αυθεντικός, με πηγαία δημιουργικότητα και συντονισμό με το Θέλημα του Θεού που θα του εξασφαλίσουν την επιβίωση.                                                                                                                  

 Έτσι λοιπόν με την διέλευση του Πλούτωνα στον Αιγόκερω, η επιβίωσή μας πλέον κρίνεται απ’ την σωστή διαχείριση των λίγων αγαθών και χρημάτων, και απ’ την σκληραγώγηση, την σκληρή εργασία, ακόμα και την επιστροφή στη γη και σε παραδοσιακές εργασίες, καθώς ο Αιγόκερως είναι ζώδιο της γης και της παράδοσης.

Ο προσδιορισμός του πραγματικά αναγκαίου που μάς ζητά ο Πλούτωνας απ’ τον Αιγόκερω για να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας, θα μάς φέρει σε επαφή και με τις πραγματικές ανάγκες αλλά και δυνατότητές μας.                                

Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι θα δουν ότι το επάγγελμα που είχαν διαλέξει δεν ήταν πραγματικά σωστό γι’ αυτούς και αναγκαίο κοινωνικά, αλλά παρασύρθηκαν απ’ τις μεγάλες υποσχέσεις (του Πλούτωνα απ’ το Τοξότη), παρασύρθηκαν από μια φούσκα ευκολίας, γρήγορου πλουτισμού και ανέσεων.                                                                                                                                

Έτσι ο κάθε κατεργάρης θα μπει στον πάγκο του σιγά σιγά, ενώ όλοι καλούμαστε να έρθουμε σε επαφή με τη πραγματικότητα και να εξυπηρετήσουμε τις αληθινές ανάγκες της κοινωνίας, ώστε να επιβιώσουμε ατομικά και συλλογικά.

Αποβολή της επιφανειακότητας

Η Ζωή είναι πάντα υπέρ της επιβίωσης – και, αν σκοτώνει κάτι, το κάνει γιατί εμποδίζει την εξέλιξη και άρα τη ζωή. Αλλά ακόμα και τα πεθαμένα αυτά κομμάτια, γίνονται λίπασμα για να ξεφυτρώσει νέα ζωή – τίποτα στη Δημιουργία δεν αφήνεται να μην ανακυκλωθεί.                                                             

Αυτή τη διαδικασία μάς τη φανερώνει καθαρά ο Πλούτωνας, που σαν καταλύτης έρχεται να αποσυνθέσει ό,τι δεν εξυπηρετεί την εξέλιξη.                                  

Εάν λοιπόν θεωρήσουμε ότι μόνο Ζωή υπάρχει τελικά, τότε μπορούμε να εναρμονιστούμε με το Νόμο της και με τις επιταγές της εξέλιξης.                             

Ωστόσο για να αφουγκραστούμε τον Πλούτωνα, πρέπει να ακούσουμε τα ψιθυρίσματα του, πρέπει να κοιτάξουμε πολύ πέρα απ’ την επιφάνεια των πραγμάτων, στο Ουσιαστικό.    

Ο Πλούτωνας βλέπει πίσω απ’ την κουρτίνα της εξωτερικής προσωπικότητας, αντιλαμβάνεται τα κίνητρα του ανθρώπου…

Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο για την επιβίωσή μας, είναι το να είμαστε προσγειωμένοι στην πραγματικότητα. Ακούγεται πολύ απλό, αλλά δεν είναι! Έχουμε χάσει την επαφή με τους ρυθμούς της φύσης και του σώματός μας, ζούμε μ’ ένα σωρό προγραμματισμούς και κλισέ, τα οποία έχουν χτίσει πολλά τείχη γύρω απ’ την αλήθεια μας, γύρω απ’ το αίσθημα της πραγματικότητας. Κι έτσι φιλτράρουμε τη ζωή μέσα από πάμπολλους προγραμματισμούς, φοβίες και ψευδαισθήσεις.                                                                                                           

 Ο Πλούτωνας απ’ τον Αιγόκερω έχει έρθει να μας βάλει και σ’ αυτό το επίπεδο σε «νηστεία» και αποβολή τοξινών-ψευδαισθήσεων.                                          

Έχει έρθει να μας φέρει σ’ επαφή με τη πραγματικότητα, αλλά έχουμε το τιτάνιο έργο μπροστά μας στο οποίο καλούμαστε να ξεπεράσουμε όλα αυτά τα «κουτάκια» του ορθολογισμού και του νοητικού εγκλωβισμού των κοινωνικών και οικογενειακών προγραμματισμών που έχουμε δεχτεί.

Ο Πλούτωνας αντιπαθεί τα «κελύφη» της επιφανειακότητας, και θα κάνει το παν να τα διαλύσει.                                                                                                           

Γι’ αυτό ο συντονισμός με το Νόμο της Ζωής που θα μας ωθήσει σε δράσεις υπέρ της επιβίωσης, απαιτεί ταύτιση με τον Πυρήνα μας, με τον βαθύτερο εαυτό μας.

Απαιτεί «Πυρηνική ενεργοποίηση»…

Τελικά, μέσα απ’ την υιοθέτηση ενός τρόπου ζωής που εξυπηρετεί το πραγματικά αναγκαίο, μέσα από ουσιαστική λιτότητα και ορθή διαχείριση των αγαθών της ζωής, έχουμε την ευκαιρία όχι μόνο να επιβιώσουμε, αλλά και να βιώσουμε βαθύτερα και πιο ζωντανά τις εμπειρίες της ζωής.                                           

Είναι γνωστό πνευματικά, πως όποιος νηστεύει στο σώμα, μεγαλώνει στο πνεύμα. Έτσι η περίοδος «νηστείας» που βρισκόμαστε, μας δίνει τη δυνατότητα για πολύ πιο πλούσια εσωτερική ζωή και απόλαυση των αγαθών. Ο Πλούτωνας δίνει βαθύτατη ικανοποίηση στον άνθρωπο αν συντονιστεί με τις επιταγές του.                                                                                                                          

Ο Πλούτωνας δεν είναι μόνο η κόλαση (των προσκολλήσεων και των εμμονών) αλλά και η ευδαιμονία και οι θησαυροί των Ηλυσίων Πεδίων!

Μόνο κατεβαίνοντας στον Άδη, ζώντας το τρόμο, τη φρίκη και τη τρέλα και μόνο όταν έχεις αντιμετωπίσει τα χειρότερα κομμάτια του εαυτού σου μπορείς να ανέβεις ξανά στην επιφάνεια εξανθρωπισμένος.     

                                                      

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι Πλούτων σημαίνει Πλούτος.      

                                       

Είναι ο θησαυρός που σου ανήκει δικαιωματικά όταν νικήσεις το σκοτάδι