ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ :ΑΘΛΟΣ 10ς

ΑΘΛΟΣ 10ος

«ΚΕΡΒΕΡΟΣ-Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΑΔΗ»
αντιστοιχία με Αιγόκερω [ 23 Δεκεμβρίου-20 Ιανουαρίου ]

Ο ΜΥΘΟΣ

 Ο Ηρακλής στάθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με εκείνον  που ήταν ο οδηγός του .                                                                                                                                         

Ο τελευταίος μίλησε: «Το φως της ζωής πρέπει τώρα να διαλάμψει μέσα στο σκοτεινό κόσμο ! Πρέπει να περάσεις την δέκατη Πύλη . Αυτή την ώρα πρέπει να εξορμήσεις με τόλμη »  διακήρυξε ο Δάσκαλος                                                 

«Αψήφισες  χίλιους κινδύνους Ηρακλή και έχεις πολλά να πετύχεις . Η Σοφία και η δύναμη είναι δική σου. Θα τα χρησιμοποιήσεις αυτά για να σώσεις κάποιον από την αγωνία, μια απέραντη βορά συνεχών δεινών ;»

Ο Δάσκαλος άγγιξε με λεπτότητα το μέτωπο του Ηρακλή και του έδειξε τον επόμενο άθλο.                                                                                                    

« Ένας άνθρωπός βρίσκεται ξαπλωμένος πάνω σε ένα βράχο σαν ετοιμοθάνατος. Βαριές αλυσίδες  δεσμεύουν τα χέρια και τα πόδια του , δεμένες με σιδερένιους κρίκους.                                                                                       

Ένας άγριος, φοβερός γύπας χτυπά με το ράμφος του τα σπλάχνα του εξαντλημένου θύματός του και το αίμα τρέχει.                                                                          

Ο άνθρωπος μάταια ζητά βοήθεια, τα λόγια του στην ερημιά τα παίρνει ο άνεμος.                                                                                                                  

Ονομάζεται Προμηθέας ,επί  χρόνια υποφέρει αλλά δεν μπορεί να πεθάνει γιατί είναι αθάνατος. Έκλεψε το Πυρ από τον ουρανό, γι ΄αυτό τιμωρήθηκε .      Ο τόπος της κατοικίας του είναι γνωστός σαν Κόλαση, περιοχή του Άδη.    Στον Προμηθέα , Ηρακλή σου ζητούμε να γίνεις σωτήρας.                                                 

Κατέβα κάτω στα βάθη και εκεί πάνω στα εξωτερικά πεδία , ελευθέρωσέ τον από τα δεινά του» .                                                                                                        

Αφού άκουσε και κατάλαβε, ο Ηρακλής πέρασε μέσα από την δέκατη Πύλη.

Προς τα κάτω και πάντα προς τα κάτω, ταξίδευε προς τους κόσμους της μορφής. Η ατμόσφαιρα γινόταν αποπνικτική, το σκοτάδι όλο και πιο βαθύ. Η θέλησή του όμως ήταν ακλόνητη.                                                                                       

Μόνος  - αλλά όχι εντελώς - περιπλανιόταν , γιατί  μέσα του άκουγε την φωνή της Αθηνάς , θεάς της σοφίας και τα ενισχυτικά λόγια του Ερμή.

Τέλος έφτασε στον σκοτεινό και δηλητηριώδη ποταμό , που λέγεται Στύγξ – ένα ποταμό που πρέπει να διαβούν οι ψυχές των νεκρών. Ένας οβολός έπρεπε να πληρωθεί στον Χάροντα , τον πορθμέα, δια να τους περάσει στην άλλη πλευρά.                                                                                                                                                     

Όμως ο Ηρακλής φοβέρισε τον Χάροντα, που ξεχνώντας την αμοιβή , τον πέρασε απέναντι.                                                                                                   

Επιτέλους μπήκε στον Άδη –στο βασίλειο του Πλούτωνα , μια σκοτεινή και ομιχλώδη περιοχή, όπου τα κελύφη εκείνων που είχαν αποχωρήσει φτερούγιζαν γύρω.                                                                                                                        

‘Όταν διέκρινε τη Μέδουσα, με τα μαλλιά περιτυλιγμένα από φίδια που σφύριζαν, άρπαξε το σπαθί του και την κτύπησε, αλλά ήταν μόνο κενός αέρας.

 Μέσα από λαβύρινθους συνέχισε τον δρόμο του  έως ότου έφτασε στην αυλή του βασιλιά του κάτω κόσμου, Άδη.                                                                            

Βλοσυρός και αυστηρός , με απειλητικό ύφος , καθόταν αλύγιστος στον μαύρο θρόνο του. 

« Τι ζητάς εσύ, ένας ζωντανός θνητός στα βασίλειά μου ;» ρώτησε.                             

«Ζητώ να ελευθερώσω τον Προμηθέα» είπε ο Ηρακλής.                                                

«Η ατραπός φρουρείται από το τέρας Κέρβερος , ένα σκύλο με τρία μεγάλα κεφάλια σε κάθε ένα από τα οποία είναι περιτυλιγμένα φίδια.                                                 

Αν μπορείς να τον νικήσεις με γυμνά χέρια – κατόρθωμα που κανένας μέχρι τώρα δεν έχει εκτελέσει, θα μπορέσεις να απελευθερώσεις τον Προμηθέα που υποφέρει. » απάντησε ο Άδης.

Ικανοποιημένος από την απάντηση ο Ηρακλής προχώρησε.                                       

Αμέσως είδε τον τρικέφαλο σκύλο και άκουσε το διαπεραστικό γαύγισμα του.  Ο σκύλος ουρλιάζοντας πήδησε πάνω του.                                                                         

Ο Ηρακλής άρπαξε τον πρώτο λαιμό του Κέρβερου, τον κράτησε πολύ σφιχτά, αυτό χτυπούσε δεξιά- αριστερά με άγρια λύσσα, ώσπου η δύναμή του κόπασε και ο Ηρακλής κυριάρχησε.                                                                                

Στη συνέχεια, βρήκε τον Προμηθέα πάνω σε μια πέτρινη πλάκα μέσα σε αγωνιώδη πόνο.  Έσπασε τις αλυσίδες και τον ελευθέρωσε από τα δεινά του.

Ανιχνεύοντας τα βήματά του γύρισε πίσω στον κόσμο των ζωντανών πραγμάτων για να βρει τον Δάσκαλό του .

«Τώρα το Φως λάμπει μέσα στον κόσμο του σκότους Ο άθλος πραγματοποιήθηκε. Αναπαύσου τώρα Υιέ μου » είπε ο Δάσκαλος.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΟ ΣΤΟΝ ΑΔΗ. 

                                                              

Τρία πράγματα έπρεπε να κάνει ο Ηρακλής πριν ξεκινήσει την κάθοδό του στον Άδη.                                                                                                                        

Πρώτον να εξαγνιστεί :να απελευθερωθεί από το ευερέθιστο εγώ , σε αυτό τον κύκλο που ζούσε σαν ανθρώπινο ον.                                                                             

Αγνός πραγματικά είναι ο ελεύθερος από τους περιορισμούς της ύλης, κυρίως από τα εγωιστικά συναισθήματα.

Έπειτα έπρεπε να μυηθεί στα μυστήρια .Μέσα από την εμπειρία της προσωπικής σου κόλασης να μαθαίνεις τη φύση του συμπαντικού.

 Όπως και στους προηγούμενους μύθους ο Ηρακλής έπρεπε να αναπαυθεί και να εκτελέσει κάποια πράξη υπηρεσίας πριν προχωρήσει προς τον Κέρβερο.                                                                                                                            

Έπρεπε να απελευθερώσει όποιον ζητούσε βοήθεια πριν κληθεί να αντιμετωπίσει το δικό του πρόβλημα.                                                                                                              

Πάντοτε για τον μύστη προηγείται η υπηρεσία, παραμελεί την δική του ανάγκη εάν χρειάζεται να βοηθήσει.                                                                                                              

Ο μεμυημένος βασίζεται στην συνείδηση της ομάδας, στην ομαδική συνειδητότητα.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΟΥ

Όλοι οι προηγούμενοι εννέα άθλοι του Ηρακλή, συνδέθηκαν με την απελευθέρωσή του.                                                                                                                  

Τώρα ερχόμαστε στα τρία τελευταία σημεία του ζωδιακού, όπου οι Άθλοι δεν έχουν σχέση με τα προσωπικά επιτεύγματα του Ηρακλή γιατί τώρα είναι ελεύθερος. Είναι ένας παγκόσμιος μαθητής.

Πέρασε  τον ζωδιακό, Έμαθε τα μαθήματα του κάθε σημείου και
ανέβηκε το βουνό της Μύησης.
Είναι τελείως ελεύθερος και έτσι  μπορεί να εργαστεί σε συμπαντική κλίμακα,
σε άθλους που οπωσδήποτε δεν έχουν σχέση με τον εαυτό του.
Εργάζεται σαν υπεράνθρωπος μέσα σ΄ένα ανθρώπινο σώμα.

Μυημένος είναι ένα πρόσωπο που δεν τοποθετεί πλέον τη συνείδησή του στο νου, ή τις επιθυμίες, ή το φυσικό σώμα.                                                                                         

Μπορεί να τα χρησιμοποιεί αυτά , αν το θέλει, και το κάνει για να βοηθήσει το σύνολο της ανθρωπότητας, αλλά η συνείδησή του δεν είναι εστιασμένη εκεί.               

Η συνείδησή του είναι εστιασμένη σε εκείνο που ονομάζουμε ψυχή - είναι  η όψη του εαυτού μας που είναι ελεύθερη από τη μορφή.                                                        

Στον Αιγόκερω ενεργούμε τελικά στη συνείδηση της ψυχής και αναγνωρίζοντας ότι είμαστε μυημένοι εισερχόμαστε σε δυο μεγάλα συμπαντικά ζώδια υπηρεσίας προς την ανθρωπότητα. [Υδροχόος και Ιχθείς]

Από την εσωτερική σκοπιά όλοι οι παγκόσμιοι Σωτήρες και οι Ηλιακοί Θεοί ενσαρκώνονται  στον Αιγόκερω .                                                                                               

Ο Ηρακλής , όπως όλοι οι Ηλιακοί θεοί είναι απασχολημένοι με τα προβλήματα της ανθρωπότητας και για αυτό θλιμμένοι κατεβαίνουν στην κόλαση μόνο για να την σώσουν. 

Αν έχετε γεννηθεί στο σημείο του Αιγόκερω , παρακαλώ μην έχετε την ιδέα ότι είστε μύστης. Θα πρέπει να δώσουμε έμφαση σε μια αίσθηση αναλογίας με την κατάσταση της εξέλιξης.

Ο Αιγόκερως μας λέει την ιστορία της αναρρίχησης του βουνού και της καθόδου στον Άδη.  Μας λέει την ιστορία της κορυφής και της κοιλάδας.

Αν μελετήσουμε τα χαρακτηριστικά και τις ποιότητες του ατόμου που γεννήθηκε στον αστερισμό του Αιγόκερω θα αποκαλύψουμε πολλά για το σύνολο της ανθρώπινης οικογένειας, γιατί ο τύπος του Αιγόκερω μπορεί να εκφράσει τις χειρότερες αλλά και τις καλύτερες ιδιότητες του ανθρώπου.                

Είναι το ζώδιο των άκρων.

Στην κοιλάδα ζει ο υποανάπτυκτος σε ότι αφορά την συνείδηση άνθρωπος, δηλαδή ο ανηλεής, ο υλιστής, ο σκληρός, ο αλαζονικός, ο φιλόδοξος και ο εγωιστής.                                                                                                                          

Σε αυτές τις περιπτώσεις το κεφάλι κυβερνά την καρδιά, ενώ στο τέλειο πρότυπο της επίδρασης του Αιγόκερω, τόσο το κεφάλι όσο και η καρδιά βρίσκονται σε εναρμονισμένη ισορροπία.

Ο Αιγόκερω συμβολικά κυβερνά τα γόνατα.
Όταν το άτομο που είναι Αιγόκερως μάθει να γονατίζει με πλήρη ταπεινότητα πάνω στη βραχώδη κορυφή, για να προσφέρει την καρδιά του και την ζωή του στην ψυχή και στην ανθρώπινη υπηρεσία, μόνο τότε μπορεί να του επιτραπεί να περάσει μέσα από την πόρτα της Μύησης.
Μόνο βαδίζοντας με τα γόνατα μπορεί να περάσει μέσα από αυτή την Πύλη. Όσο στέκει αλαζονικός, και χωρίς να έχει κερδίσει το δικαίωμα να στέκει, δεν μπορούν ποτέ να του δοθούν με ασφάλεια οι πληροφορίες που μεταδίδονται σε όλους τους αληθινά μυημένους.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΚΕΡΒΕΡΟΥ. Στο ζώδιο του Αιγόκερου έχουμε την αναρρίχηση της ψυχής μέσα από αγώνα και πειθαρχία. Ο Ηρακλής ανεβαίνει σε ένα βουνό για να βρει την είσοδο του κάτω κόσμου., δηλαδή να εισχωρήσει στα άδυτα της ψυχής.                                                                                                                        

Ο τρικέφαλος σκύλος με το φοβερό γαύγισμα, με φίδια μπλεγμένα γύρω από όλο του το σώμα και αντί ουράς, ήταν ο φύλακας του Άδη.                                                                                                                       

Οι τρείς κεφαλές συμβολίζουν την αίσθηση, την επιθυμία και τις καλές προθέσεις.                                                                                                                     

Πρώτα ο Ηρακλής άρπαξε το μεσαίο, κεντρικό κεφάλι γιατί η επιθυμία προηγείται όλων των αισθήσεων.                                                                                                                

Η ουρά από φίδια απεικονίζει όλες τις πλάνες, που εμποδίζουν την πρόοδο της πνευματικής ζωής.

Ο Κέρβερος με τα τρία κεφάλια, δείχνει επίσης τρία στάδια προετοιμασίας για την είσοδο στο άβατο των μυστηρίων:
α) εξαγνισμός (απελευθέρωση από τα δεσμά του υλικού κόσμου)
β) μύηση μέσω της προσωπικής μας κόλασης, για να αγγίξουμε το συμπαντικό νόημα μέσα από την εμπειρία
γ) υπηρεσία στην ανθρωπότητα.
Και τα τρία είναι απαραίτητα, ειδικά το τελευταίο, καθώς διαπιστώνουμε παράλληλα με τους άθλους, ο Ηρακλής βοηθά κι άλλους ανθρώπους που υποφέρουν. Η ψυχή δεν ξεχνά πως είναι μέρος ενός συνόλου, ένα κομμάτι της συμπαντικής ενέργειας.

Ο σκληρός αγώνας και η νίκη επί του Κέρβερου, δηλαδή ο έλεγχος κάθε υλικής επιθυμίας, απόλαυσης ή φοβίας, έχει στόχο την άνοδο στη κορυφή της γνώσης. Πρέπει ο αναζητητής όμως να αντιμετωπίσει αυτές τις αδυναμίες, πριν εισχωρήσει στο άδυτο του ναού της γνώσης.                                                                          

Aν μπει με θάρρος κι αυτοπεποίθηση, όπως ο Ηρακλής, οι αδυναμίες δεν μπορούν να τον ελέγξουν  όπως συνέβη με τον Κέρβερο.

Η προσωπική εμπειρία μέσα από τη μάχη είναι απαραίτητη κι ο Αιγόκερος κι ο Κρόνος, μιλούν για γνώση μέσω της εμπειρίας.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Πλανητικοί Κυβερνήτες:

Κρόνος (3η ακτίνα - παραδοσιακός και εσωτερικός)
Αφροδίτη (5η ακτίνα - ιεραρχικός).

Το ζώδιο του  Αιγόκερω είναι το πιο μυστηριώδες από τα δώδεκα.                    

Πρόκειται   για το ζώδιο του Τράγου, ο οποίος αναζητά την τροφή του στις πιο βραχώδεις και άγονες περιοχές του κόσμου και επομένως συνδέει τον άνθρωπο με το ορυκτό βασίλειο.                                                                                               

Είναι επίσης το ζώδιο των Κροκοδείλων , οι οποίοι ζουν τόσο στο νερό , όσο και στην ξηρά.                                                                                                                               

Από την πνευματική σκοπιά , είναι το ζώδιο του Μονόκερου, του « μαχητικού και θριαμβευτικού πλάσματος » των αρχαίων μύθων.                                                            

Μέσα από τους συμβολισμούς των παραπάνω ζώων , το ζώδιο μας δίνει σχεδόν πλήρη εικόνα για τον άνθρωπο που πατά  στη γη, δεν διστάζει όμως να τρέξει ελεύθερος και να αναρριχηθεί στα ύψη της εγκόσμιας φιλοδοξίας ή της πνευματικής έφεσης, αναζητώντας εκείνο που θεωρεί ( κάθε φορά) πως είναι η βασική του ανάγκη.

Στον Τράγο είναι ο άνθρωπος ο γήινα, ανθρώπινος άπληστος αναζητητής που επιδιώκει να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του , είτε ο άνθρωπος ο εξίσου εγωιστής ζηλωτής που ζητά να ικανοποιήσει την έφεσή του.  

 Το δεύτερο επίπεδο είναι το στάδιο του Κροκόδειλου που ζει και στο νερό και στην ξηρά. .
Σ΄αυτό το επίπεδο ο άνθρωπος πρέπει να κυριαρχήσει όχι μόνο τη φυσική, αλλά και τη ζωή του συναισθηματικού πεδίου και του νοητικού και να κάνει το πέρασμα στο ενορατικό, στη Χριστική συνείδηση..

Σαν κροκόδειλος ο άνθρωπος αντιμετωπίζει πέντε δοκιμασίες:

1/ Να κυριαρχήσει  την δύναμη του σεξ, του χρήματος και των υλικών αποκτημάτων και να κερδίσει την ελευθερία του.                                                            

Αυτές οι τρεις δυνάμεις δεν μπορούν πια να τον εξαπατήσουν και να επιβραδύνουν την εξέλιξή του.

2/ Επεκτείνει την συνείδησή του πέρα από την προσωπικότητά του , έρχεται σε επαφή με το ενορατικό πεδίο και ζει δημιουργικά.

3/ Ξεπερνά τον φόβο και το αίσθημα της μοναξιάς.
Οι Αιγόκεροι συχνά πέφτουν σε κατάθλιψη και θα πρέπει να ξεπερνούν το φόβο της μοναξιάς.
Το αίσθημα της μοναξιάς κυριαρχείται όταν αρχίζουν να έρχονται σε επαφή με τον εσωτερικό τους οδηγό ,γιατί η μοναξιά είναι μια πλάνη

4/ Κυριαρχεί την υπερηφάνεια και τις κοσμικές φιλοδοξίες.                                                          

Η υπερηφάνεια βασίζεται στην πλάνη ότι έχει μεγάλη δύναμη και γι΄αυτό πρέπει να τον σέβονται πολύ.
Ο  υπερήφανος άνθρωπο νομίζει πως  είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Όταν εισέρχεται στο στάδιο του κροκοδείλου για πρώτη φορά αναπτύσσει την αίσθηση της σχετικότητας και αντιλαμβάνεται ότι ο ωκεανός της ύπαρξης είναι απέραντος και αυτός σαν χωριστή μορφή είναι ασήμαντος σε σχέση μ΄αυτόν τον ωκεανό.  Μετουσιώνει την υπερηφάνεια σε ταπεινότητα.

5/ Στην πέμπτη δοκιμασία ο κροκόδειλος αναπτύσσει την ικανότητα να διατηρεί σταθερά την πνευματική του έφεση σ΄ένα υψηλό επίπεδο κατανόησης και αυτοπραγμάτωσης και έρχεται σε επαφή με τα βαθύτερα στρώματα της ύπαρξής του, πρέπει να είναι ικανός να δρα  σταθερά από το επίπεδο που έφτασε.


Όταν περνάει σαν  κροκόδειλος αυτές τις δοκιμασίες, γίνεται ένας Μονόκερω -είναι το σύμβολο ενός μυημένου τρίτου βαθμού.                                                                               Συγχωνεύει τη ζωώδη φύση ( γη) και τις επιθυμίες ( νερό) με την ψυχή, και μας δίνει την εικόνα του θριαμβευτή μυημένου , του « μονόκερου του Θεού» με το μοναδικό κέρατο να ξεπηδά από το μέτωπό του σαν δόρυ ,σε αντίθεση με τα δύο κέρατα του Κριού.
Είναι το ζώδιο του μεταμορφωμένου πολεμιστή. Έτσι ο Αιγόκερω υπερβαίνει τον εαυτό του και γίνεται ένας μεγάλος πολεμιστής και υπηρέτης της ανθρωπότητας.

Έχει ενδιαφέρον να μελετήσουμε τα τρία ζωδιακά σημεία που παριστάνονται με κερασφόρα ζώα :Τον Κριό, Ταύρο, Αιγόκερω.                                                              

Στην ανώτερη και κατώτερη όψη τους , αυτά τα ζώα  συγκαλύπτουν το μυστικό των «κεράτων της σύγκρουσης καθώς και του κέρατος της αφθονίας που υπόκεινται στο κέρας της ζωής και περιφρουρούνται από αυτό. »

 Ένα αρχαίο απόφθεγμα αναφέρει : «Ο Κριός – αφού γίνει Αποδιοπομπαίος Τράγος , αναζητήσει έπειτα την φώτιση σαν Ταύρος του Θεού και σκαρφαλώσει στην βουνοκορφή του Αιγόκερω – μετασχηματίζεται σε Μονόκερο. Το κρυμμένο κλειδί είναι μεγάλο. »

Οι βασικοί τόνοι αυτού του ζωδίου καταδείχνουν στο σύνολό τους , μια διαδικασία κρυστάλλωσης.                                                                                                          

Κατ΄αρχάς ,ο Αιγόκερως είναι ένα γηϊνο ζώδιο και εκφράζει το πιο πυκνό σημείο απτής  υλοποίησης, για την οποία είναι ικανή η ανθρώπινη ψυχή.                                                              

Τότε ο άνθρωπος γίνεται «γήϊνος από τη γη» και αυτό αποκαλείται « ο πρώτος Αδάμ».                                                                                                                     

Με αυτήν την έννοια ο Αιγόκερως περιέχει το σπέρμα του θανάτου και του τελεσίδικου – του θανάτου που συντελείται ,τελικά και οριστικά στους Ιχθείς.
Στοχαστείτε πάνω σε αυτό.                                                                                                              

Όταν η αποκρυστάλλωση φθάσει σε ένα ορισμένο βαθμό πυκνότητας, δηλ «σκληρότητας » καταστρέφεται και διαλύεται εύκολα , και τότε ο άνθρωπος που γεννήθηκε στον Αιγόκερω προκαλεί την δική του καταστροφή.                            

Αυτό οφείλεται στην ουσιαστικά υλιστική του φύση, καθώς και στα «χτυπήματα της μοίρας» , τα οποία είναι οι εντολές του Νόμου του Κάρμα.                                                  

 Έτσι , επανειλημμένα συμβαίνει κάποιο μέτρο σύμπηξης , απλά και μόνο για να καταστραφεί πάλι, πριν από την αποδέσμευση της ζωής και την αναδόμηση της μορφής.

Δεύτερον , ο Αιγόκερως είναι πάντα το ζώδιο του πέρατος, γεγονός που συμβολίζεται συχνά με μια βουνοκορυφή, γιατί ορίζει το σημείο πέρα από το οποίο δεν είναι δυνατή παραπέρα άνοδος, για ένα συγκεκριμένο βιόκυκλο. Αποτελεί , εσωτερικά μιλώντας, το ζώδιο της «περιοδικής καθήλωσης» γιατί η πρόοδος γίνεται αδύνατη με τις υπάρχουσες μορφές, οπότε χρειάζεται η κάθοδος στην κοιλάδα του πόνου, της απόγνωσης και του θανάτου, πριν μια νέα αναρρίχηση στα ύψη.

Τρίτον, ως συνέπεια των παραπάνω, ο Αιγόκερως συμβολίζει το πεδίο όπου εγκαινιάζεται ένας καινούριος κύκλος προσπάθειας, ανεξάρτητα αν αυτή αφορά το άτομο ή την μυημένο.                                                                                                  

Έτσι, η εμπειρία εδώ διακρίνεται από την προσπάθεια, τον μόχθο, τον αγώνα, και την μάχη με τις εγγενείς δυνάμεις του κάτω κόσμου, ή από τις κοπιαστικές συνθήκες που επιβάλλονται κατά τις δοκιμασίες της μαθητείας ή της μύησης.

Αυτό το ζώδιο συμβολίζει την τρίτη μύηση, την πρώτη από τις μεγάλες μυήσεις.

Στο κεφ. 17 του Ματθαίου διαβάζουμε ότι ο Χριστός πήρε τρεις μαθητές, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, πάνω σε ένα ψηλό βουνό και μεταμορφώθηκε μπροστά τους.                                                                  

Γονάτισαν και ο Πέτρος είπε: "Ας κατασκευάσουμε εδώ τρεις σκηνές".                           

Στην ινδική φιλοσοφία αυτό λέγεται: "Μύηση του ανθρώπου που κατασκευάζει τη σκηνή του".

Ο Πέτρος, ένας βράχος ή θεμέλιο, είναι το σύμβολο του φυσικού σώματος.                               

Ο Ιάκωβος, ο αινιγματικός, συμβολίζει τη συναισθηματική φύση, την πηγή κάθε θυμικής αυταπάτης.                                                                                                         

Ο Ιωάννης, συμβολίζει το νου, και το όνομά του σημαίνει, "Ο Κύριος μίλησε." Εκεί, στα πρόσωπά τους έχετε το συμβολισμό των τριών όψεων της προσωπικότητας μπροστά στον δοξαζόμενο Χριστό, στον Αιγόκερω, στη μεταμόρφωσή Του.

‘Ολες οι μεγάλες εμπειρίες που αναφέρονται στη Βίβλο και συνέβησαν σε διάφορες βουνοκορφές, σχετίζονται με τον Αιγόκερω.                                                                             

Ο Μωυσής, ο νομοθέτης πάνω στο όρος Σινά, είναι ο Κρόνος στον Αιγόκερω, που επιβάλλει το Νόμο του κάρμα στους ανθρώπους...                                                                              

Εδώ υπάρχει ένας υπαινιγμός ως προς την σημασία του Εβραϊκού λαού                 « σαν ένας καρμικός καθαρτήριος οίκος. »                                                                          

Συλλογιστείτε πάνω σε αυτό.                                                          

Το Όρος της Μεταμόρφωσης, που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη, είναι η Αφροδίτη στον Αιγόκερω, όπου η αγάπη, ο νους και η θέληση συνδυάζονται στο πρόσωπο του Χριστού, και "Αυτός μεταμορφώθηκε" ενώπιον όλων των ανθρώπων….                                                                                                         

Ταυτόχρονα δέχτηκε το όραμα του Πατέρα και εκείνου που έπρεπε να κάνει "αφού πορεύτηκε στην Ιερουσαλήμ", τον τόπο του θανάτου, αλλά και την πόλη της ειρήνης.                                                                                                                                  

Αυτή η Ιερουσαλήμ είναι οι Ιχθείς.                                                                                                          

Το όραμα παρουσιάζεται μπροστά τα μάτια του κατάπληκτου μαθητή στη μύηση της Μεταμόρφωσης.                                                                                        

Στον Υδροχόο ο Χριστός έθεσε τους μαθητές του σε επαφή με "άνθρωπο που κουβαλά  υδρία ύδατος", τον Υδροχόο, ενώ πάνω στο ανώγειο τους εισήγαγε στην ένωση και την ενότητα με βάσει  το συμβολισμό της θείας κοινωνίας…

Δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως η αστρολογική σημασία των βιβλίων του δόγματος..                                                                                                                            

Ο Χριστός γεννήθηκε στον Αιγόκερω, εκπλήρωσε το Νόμο κάτω από τον Κρόνο, εγκαινίασε την εποχή της νοήμονος αδελφότητας κάτω από την 'Αφροδίτη και αποτελεί το τέλειο υπόδειγμα ενός μυημένου στον Αιγόκερω, ο οποίος γίνεται παγκόσμιος Υπηρέτης στον Υδροχόο και αποβαίνει παγκόσμιος Λυτρωτής  στους Ιχθείς.                                                                                                                    

Με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώνει την περιφορά του στο ζωδιακό, οπότε μπορεί να πει θριαμβευτικά στους Ιχθείς: "Τετέλεσται".

Τόσο ο παραδοσιακός όσο και ο εσωτερικός πλανητικός κυβερνήτης του Αιγόκερω είναι ο Κρόνος και κυβερνά την πορεία  του ατόμου σε αυτό το ζώδιο, ανεξάρτητα αν βρίσκεται στο συνήθη ή στον αντεστραμμένο τροχό. Όταν το άτομο πάρει την τρίτη μύηση, αποδεσμεύεται πλέον από την εποπτεία του Κρόνου και περιέρχεται υπό την επιρροή της Αφροδίτης , η οποία είναι ο κυβερνήτης της Ιεραρχίας που είναι εκείνη των Κροκοδείλων.

Ο Αιγόκερως είναι ένα γήινο ζώδιο και μέσα απ' αυτό εργάζονται κυρίως η τρίτη και η πέμπτη ακτίνα που ενσωματώνουν την τρίτη κύρια όψη της θειότητας, δηλαδή της ενεργού νοημοσύνης σε συνδυασμό με την επικουρική της δύναμη, την πέμπτη Ακτίνα του Νου.                                                                                    

Αυτές διαχύνονται μέσω του Αιγόκερω στον Κρόνο και στην Αφροδίτη και έτσι φθάνουν στον πλανήτη μας, τη Γη.

Ο Κρόνος είναι ο πιο ισχυρός τους τέσσερις Κυρίους του Κάρμα και πιέζει τον άνθρωπο να αντιμετωπίζει το παρελθόν και ζώντας στο παρόν να προετοιμαστεί για το μέλλον.                                                                                   

Ελέγχει όχι μόνο την καθημερινή ζωή των καρμικών υποχρεώσεων πάνω στην ατραπό της εξέλιξης, αλλά ελέγχει επίσης τις διεργασίες και τις εμπειρίες της εξέλιξης.                                                                                                            

Αυτή είναι η πρόθεση και ο σκοπός της καρμικής ευκαιρίας.

Ο Αιγόκερως έχει κυβερνήτη τον Κρόνο και είναι, όπως έχουμε ξαναγράψει, το μόνο ζώδιο μαζί με το Λέοντα που έχουν ίδιο εσωτερικό και εξωτερικό κυβερνήτη (ο Λέων μάλιστα έχει τον Ήλιο και ιεραρχικό κυβερνήτη, ενώ ο Αιγόκερως έχει ιεραρχικό κυβερνήτη την Αφροδίτη).                                                       

Είναι φυσικό, βέβαια, ο Κρόνος να συνδέεται και εσωτερικά με τον Αιγόκερω μιας και το σύστημα και η δομή του Κρόνου δεν μπορεί εύκολα να βρει σύνδεση με άλλο ζώδιο.                                                                                                

Άλλωστε, «το πιο παράξενο ζώδιο του ζωδιακού» - δεν θα μπορούσε παρά να συνδεθεί με τον πλανήτη εκείνο που είναι ο πιο «βαρύς» και που η εσωτερική του φύση είναι πολύ παράξενη και λίγοι την γνωρίζουν.                                        

Είναι ίσως χαρακτηριστικό ότι ο Κρόνος έχει συνδεθεί με το θεό Πάνα, τον Εωσφόρο, το Κάρμα, αλλά και είναι συγχρόνως ο κατ’ εξοχήν ιερός πλανήτης στην Εσωτερική Αστρολογία , καθώς εκφράζει τον Νόμο.

Αιγόκερως και Αφροδίτη :Ανάμεσα στον Αιγόκερω και το Ζυγό, παρόλο που είναι δύο ζώδια διαφορετικού στοιχείου, υπάρχει μεγάλη συγγένεια σ’ επίπεδο ιδιότητας, και σ’ επίπεδο κυβερνητών.    
Συγκεκριμένα :  
-Και τα δύο είναι ζώδια παρορμητικά
-Ο κυβερνήτης του Αιγόκερω, ο Κρόνος, έχει έξαρση στο Ζυγό και είναι ο Ιεραρχικός του κυβερνήτης
- Ο νυχτερινός κυβερνήτης του Αιγόκερω, που είναι ο Ουρανός, είναι εσωτερικός κυβερνήτης του Ζυγού
- Ο 2ος δεκανός του Ζυγού έχει κυβερνήτη το Κρόνο
-Τα πρώτα όρια του Αιγόκερω καταλαμβάνονται από την Αφροδίτη
- Ο 2ος δεκανός του Αιγόκερω καταλαμβάνεται από την Αφροδίτη, εξωτερικό κυβερνήτη του Ζυγού
- Η Αφροδίτη κυβερνά τη τριπλότητα τη γης στην οποία ανήκει κι ο Αιγόκερως.
-Σε πολλές μοίρες του Αιγόκερω επικυρίαρχος πλανήτης είναι η Αφροδίτη, κάτι που εξηγεί και τη μεγάλη καλλιτεχνική σοβαρή δράση πολλών που ανήκουν σ’ αυτό το ζώδιο.

Ο εξελιγμένος Αιγόκερως που ελέγχεται από την Αφροδίτη προσπαθεί να παντρέψει την Κρόνια σοβαρότητα με την Αφροδίσια χάρη, ότι ακριβώς ήταν το Αρχαίο Ελληνικό ιδεώδες, το «Απολλώνιο πνεύμα»
Η Αφροδίτη ως Ιεραρχικός κυβερνήτης του Αιγόκερω δίνει στους θεσμούς παγίωση και όχι πάγωμα, τους δίνει αρμονία σε πλαίσια Δωρικής λιτότητας (Κρόνος), παράγει τάξη χωρίς βία.                                                                                   
Γενικά παντρεύει το Απολλώνιο στοιχείο με το Διονυσιακό καθώς η Αφροδίτη ως πλανήτης σημαίνει Έ ν ω σ η, κι επειδή στο Εωσφορικό ζώδιο του Αιγόκερω συνυπάρχει η αταραξία του Απόλλωνα (Απολλώνιο πνεύμα) με το πάθος του Διονύσου και τον Πάνα ( ο κυβερνήτης του Αιγόκερω, ο Κρόνος, έχει συνδεθεί και με το Διόνυσο και με τον Πάνα και με τις πιο ακραίες σεξουαλικές παρεκκλίσεις) γι’ αυτό το λόγο ο μεσολαβητής Αφροδίτη ενώνει τα δύο αυτά στοιχεία.                                                                                                   
Κι επειδή τα δύο αυτά στοιχεία είναι οι κατ’ εξοχήν εκφραστές της δυαδικότητας στο ζώδιο του Αιγόκερω στην Ιεραρχική του μορφή, αυτή όχι μόνο υπερβαίνεται, αλλά θεσμοθετείται η υπέρβασή της.
 Ο Κρόνος αποκαλύπτει την φύση της τρίτης όψης της θεότητος, τη φύση της νοήμονος ουσίας .                                                                                                                          Η Αφροδίτη αποκαλύπτει την φύση της δεύτερης όψης , η οποία είναι συνείδηση ή νοήμων αγάπη. 
Η Αφροδίτη επίσης συνδέεται με τον Αιγόκερω και μέσω της 3ης ακτίνας, η οποία κυβερνάται από τον Κρόνο, αλλά διαχέεται κυρίως δια του Ζυγού, ως εξωτερικός  κυβερνήτη του.
Τέλος η Αφροδίτη συνδέεται με  όψεις ένταξης και δηλώνεται έτσι η ένταξη των αξιών της Αφροδίτης στο αυστηρά δομημένο πλαίσιο του Κρόνου.


Με την Αφροδίτη Ιεραρχικό κυβερνήτη του Αιγόκερω η εξουσία αποκτά αισθητική και η αισθητική αποκτά εξουσία.

Αλλάζοντας τον κυβερνήτη

Για τον Αιγόκερω η μετάβαση δείχνει πάλι περίεργη.                                                                

Από τον Κρόνο στον Κρόνο;                                                                                                   

Όμως και εδώ υπάρχει μία αλλαγή στην υφή της επίδρασης που έχει ο Κρόνος στο μαθητή.                                                                                                              

Ο εξωτερικός κυβερνήτης Κρόνος κάνει τον Αιγόκερω να αναζητεί σε όλα τη σταθερότητα (έως και στασιμότητα).                                                                                         

Κρίνει τους άλλους και τις καταστάσεις, αλλά και τον εαυτό του και προσπαθεί να χτίσει συστήματα, δομές και οργανώσεις.                                                                                   

Η δράση του είναι μέσα στον κόσμο και ξεκινά από πάνω προς τα κάτω (από το σχεδιασμό στην εφαρμογή).                                                                                        

Όταν όμως μπει στο δρόμο της μαθητείας ,ο Κρόνος του αλλάζει κατεύθυνση και κοιτάει πλέον από κάτω προς τα πάνω.                                                         

Προσπαθώντας να βρει προσωπικές κορυφές που πρέπει να ανέβει, στερούμενος την κοσμικότητα και την δόξα, το εφήμερο ,αναζητά την επιβράβευση του δικού του εαυτού και επιλέγει συνειδητά τη μοναχικότητα. .                                    

Ο διευθυντής που γίνεται ορειβάτης, ο υπουργός που γίνεται μοναχός, όχι για να κυνηγήσει την κοσμική δόξα, αλλά να πατήσει στην κορυφή του δικού του Έβερεστ.