Πακεταροντας για τη Νεα χιλιετια

Πολυαγαπημένη οικογένεια !

Κρατάμε αγαπητή την ενέργεια ανάμεσα μας, διότι εσείς ζητήσατε να είναι έτσι. Υπάρχει μία ενέργεια  που μπορεί να γίνει αισθητή μόνο μέσω της πρόθεσης του Ανθρώπου σε μία περίοδο σαν αυτή. Υπάρχει μία διαδικασία αγάπης που ρέει στο σώμα σας που μπορεί να γίνει αισθητή μόνο μέσω της αγνής πρόθεσης του Ανθρώπου να την έχει.

Αυτή είναι η ενέργεια που αναμένατε. Διότι έτσι είναι. Ο πρόθεση του Ανθρώπου είναι η «μηχανή» που επιτρέπει να συμβεί κάτι τέτοιο. Η πρόθεση του Ανθρώπου είναι η ενέργεια που επιτρέπει να ρέει η ενέργεια του Θεού  και να σας αγγίζει προσωπικά.

Όσοι θέλουν λοιπόν να λάβουν αυτή την ενέργεια, ας την λάβουν.

Γνωρίζουμε τι έχετε περάσει, την αναταραχή, όλες τις αλλαγές. Υπήρξε μεγάλη γιορτή συνεχώς, ακόμα κι όταν ήσασταν στα πατώματα βουτηγμένοι στην λύπη σας!

Αγαπητέ Άνθρωπε, αποτελείς μέρος μιας ομάδας. Αγαπητέ Άνθρωπε, η δυαδικότητα σε  θέλει να πιστεύεις  ότι είσαι ατομικός, ότι ζεις σε μία ευθεία γραμμή, αλλά δεν είναι έτσι. Είσαι μέρος μιας ομάδας και αυτή η ομάδα, όπως και  η ζωή σου, βρίσκεται μέσα σ’ ένα κύκλο. Αυτή η ομάδα είναι πάντα μαζί σου, και θα το συζητήσουμε τώρα λίγο περισσότερο.

Η παραβολή που ακολουθεί μπορεί να μην είναι για σας, οπότε ας ξέρετε ότι θα υπάρξουν άλλα πράγματα που θα σας δοθούν στη συνέχεια, τα οποία θα χρειαστείτε περισσότερο από την παραβολή που ακολουθεί.

Κάντε κάτι για τον εαυτό σας:

Αγαπητή οικογένεια που ακούς αυτά τα λόγια, καθώς παρακολουθείς την παραβολή, κατάλαβε ότι υπάρχει επίσης μία ομάδα που έχει τα μάτια της πάνω στα  ίδια λόγια που εσύ διαβάζεις τώρα. Διότι αυτή είναι η πραγματικότητα του Πνεύματος, ότι όλα τα δυναμικά της θεϊκής συνειδητοποίησης, της αναγνώρισης της θεϊκότητας μέσα σας, είναι μαζί σ’ ένα μέρος. Είναι στο κέντρο και το βλέπουμε σαν αποκάλυψη μέσα σας, μέσα στους αναγνώστες, και μέσα σ’ εκείνους που θα συνεχίσουν να διαβάζουν και πολύ αργότερα. Σε εμάς, συμβαίνει μαζί. Σ’ εμάς, είναι μία ενεργειακή σφραγίδα αυτής της Γης που το κάνει τόσο διαφορετικό απ’ όταν το αρχίσατε, αγαπητοί μου. Όταν το αρχίσατε αυτό, δεν μπορούσαμε να σας μιλήσουμε με τέτοιο τρόπο. Τα πράγματα ήταν διαφορετικά τότε. Μόλις είχατε αρχίσει ν’ αφυπνίζεστε.

Η Παραβολή του Γουό και της Βαλίτσας

Σας φέρνουμε μία παραβολή. Και σ’ αυτή την παραβολή θα υπάρξει πράγματι διασκέδαση, αλλά συγχρόνως θα υπάρχει και διδασκαλία.  Διότι μέσα στις παραβολές υπάρχουν πάντα νοήματα μέσα στα νοήματα, και υπάρχουν βαθύτερα νοήματα ακόμα κι απ’ αυτά που θ’ ακούσουν τ’ αυτιά ή θα δουν τα μάτια. Στην παραβολή αυτή θα συστήσουμε ένα χαρακτήρα που ονομάζεται Γουό. Τώρα, ο Γουό δεν είναι άντρας ή γυναίκα. Αλλά θα ονομάσουμε τον Γουό «αυτός» στην παραβολή, ενώ ο Γουό  στην πραγματικότητα δεν έχει φύλο.

Βρίσκουμε τον Γουό να στέκεται μπροστά μας με πολλές βαλίτσες. Είναι έτοιμος για την αλλαγή της χιλιετίας και έτοιμος να διασχίσει εκείνη την γέφυρα από την παλιά ενέργεια στη νέα. Ο Γουό θεωρείται φωτισμένος Άνθρωπος στο μονοπάτι της ανάληψης. Δηλαδή, το χαρακτηριστικό στη ζωή του Γουό που οδεύει στην ανάληψη είναι η «δονητική πρόθεση του». Ο Γουό λοιπόν θεωρεί τον εαυτό του Εργάτη Φωτός, και πακετάρισε τις βαλίτσες του έτοιμος να περάσει εκείνη την γέφυρα. Η πρόθεση του Γουό είναι να γίνει ένας Άνθρωπος που θ’ αλλάξει τη ζωή του. Θα μπει σε μία νέα ενέργεια και θα γίνει κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι είναι τώρα. Ο Γουό είναι σε στάδιο μεταμόρφωσης και αναζωογόνησης, και το γνωρίζει. Είναι «υπό ανακαίνιση» και το νιώθει!

Α, υπάρχει όμως ένα βήμα ακόμα, βλέπετε. Έχει πακετάρει τις βαλίτσες του, και είναι έτοιμος να προχωρήσει, αλλά πρέπει να επισκεφτεί έναν άγγελο πριν περάσει την γέφυρα της πρόθεσης και μπει στη νέα ενέργεια που θέλει. Είναι ένας όμορφος άγγελος που θα συναντήσει, και για να κάνουμε την παραβολή πιο διασκεδαστική, θα σας πούμε ότι θα συναντήσει τον «Άγγελο Αποσκευών». Είναι ο Άγγελος που θα επιθεωρήσει τις βαλίτσες του Γουο!

Ο Γουό, λοιπόν, είναι ευφυής. Είναι ένας πνευματικός Άνθρωπος και νιώθει έτοιμος να ταξιδέψει. Έχει πακετάρει πολλά πράγματα στις βαλίτσες του που ξέρει ότι θα χρειαστεί για να μπει σ’ αυτή τη νέα, αχαρτογράφητη περιοχή στη ζωή του. Έτσι λοιπόν χαιρετάει τον μεγαλοπρεπή Άγγελο Αποσκευών που θα τον συμβουλεύσει τι να περιμένει, και τι πρέπει να πάρει μαζί του ή να ΜΗΝ πάρει μαζί του. Ο Γουό νιώθει απολύτως βέβαιος ότι έχει κάνει τα πάντα κανονικά και σωστά, και νιώθει ότι οι βαλίτσες του έχουν «πνευματικά συναρμολογηθεί» πολύ καλά. Έχει λόγους για ό,τι μεταφέρει. Είναι έτοιμος!

Ο Γουό χαιρετάει τον Άγγελο Αποσκευών με μια υπέροχη αγκαλιά αγάπης.

«Χαίρομαι που σε βλέπω», λέει ο Γουό στον μεγαλοπρεπή Άγγελο Αποσκευών.

«Κι εγώ επίσης», λέει ο άγγελος. «Σε περίμενα».

«Είμαι έτοιμος να προχωρήσω και αυτή είναι η τελευταία στάση πριν μπω σε κατάσταση ανάληψης. Η πρόθεση μου αρχίζει να με πηγαίνει σ’ ένα νέο μονοπάτι». Ο Γουό φουσκώνει με προσδοκία. «Παρακαλώ επιθεώρησε τα πράγματα μου». 

Η Βαλίτσα με τα Ρούχα - Ετοιμότητα

«Ας εξετάσουμε την πρώτη βαλίτσα, Γουό». λέει ο Άγγελος μ’ ένα χαμόγελο.

 Ο Γουό άνοιξε την πρώτη βαλίτσα, και έβγαλε έξω τα ρούχα – όχι μόνο μερικά, αλλά πολλά! Υπήρχαν ρούχα παντός καιρού και όχι με ορισμένη τάξη. Ο μεγαλοπρεπής άγγελος δεν είπε τίποτα στον Γουό για το γεγονός ότι τίποτα δεν ταίριαζε.

«Γουό, τι είναι όλα αυτά τα ρούχα;» ρώτησε ο μεγαλοπρεπής Άγγελος Αποσκευών.

 «Θέλω να είμαι πολύ προετοιμασμένος», είπε ο Γουό, «κινούμαι σε περιοχές που ακόμα και το Πνεύμα έχει παραδεχτεί ότι κανείς δεν γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί. Δεν ξέρω τι καιρό θα κάνει, γι αυτό έφερα όλα όσα μπορεί να χρειαστώ. Το να είσαι προετοιμασμένος είναι αρετή». Ο Γουό χαμογέλασε, αλλά τρομοκρατήθηκε λίγες στιγμές αργότερα, καθώς ο Άγγελος Αποσκευών άρχισε να βγάζει όλα τα ρούχα από την βαλίτσα και να τα τοποθετεί απαλά στο πάτωμα.

«Δε νομίζω ότι θα χρειαστείς τίποτε από αυτά τα πράγματα Γουό», είπε ο Άγγελος Αποσκευών, καθώς άρχισε να διδάσκει. «Ευλογημένος είναι ο Άνθρωπος που κατανοεί ότι καθώς μπαίνει στη νέα ενέργεια, παρότι δεν ξέρει τι να περιμένει, έχει μία συνοδεία γύρω του που ξέρει. Ευλογημένος είναι ο Άνθρωπος που εμπιστεύεται και αγαπάει την συνοδεία του! Το μόνο πράγμα που ο Άνθρωπος θα χρειαστεί είναι στην κυριολεξία τα ρούχα που φοράει».

Και αυτή είναι μία μεταφορά για να πει ότι ο Άνθρωπος είναι πλήρης όπως είναι. Τιμώντας την αβεβαιότητα είναι η μεταφορά». Ο άγγελος συνέχισε: «Ευλογημένος είναι ο Άνθρωπος που κατανοεί ότι η αβεβαιότητα θα φροντιστεί καθώς βαδίζει το μονοπάτι – ότι η προετοιμασία που έχει κάνει πριν δεν είναι απαραίτητη τώρα. Δεν χρειάζεται να κουβαλάει τα ρούχα για τις αλλαγές, διότι μεταφορικά, όλες οι αλλαγές θ’ αναγνωριστούν και θα λυθούν καθώς παρουσιάζονται».

Αυτός ο άγγελος μετέδιδε ένα βαθύ μήνυμα στον Γουό, αγαπητοί μου. Κατανοήστε ότι αυτός ο Άνθρωπος, αυτός που κάθεται και  διαβάζει αυτή τη στιγμή με αγνή πρόθεση να μπει στη νέα ενέργεια, δεν χρειάζεται ν’ ανησυχεί να προετοιμαστεί για το άγνωστο. Θυμάστε τι σας έχω πει; Υπάρχει μία συνοδεία γύρω σας. Δεν είστε ποτέ μόνοι! Αγαπητοί μου, κρατηθείτε στο ύψος σας. Δεν χρειάζεστε πλέον αυτή την βαλίτσα. Η προετοιμασία μπορεί να είναι αρετή της παλιάς ενέργειας. Η γνώση και η γαλήνη του άγνωστου και η ικανότητα να τις διαχειρίζεστε, είναι οι αρετές της καινούργιας.

Η Βαλίτσα των Βιβλίων – Πνευματική Αναφορά

Ο άγγελος άνοιξε την επόμενη βαλίτσα. Ήταν η πιο βαριά απ’ όλες και μέσα υπήρχαν βιβλία. Κοίταξε τον Γουό και τον ξαναρώτησε.

«Γουό, τι θα τα κάνεις όλα αυτά τα βιβλία;»

«Λοιπόν, όμορφε Άγγελε Αποσκευών, αυτά είναι τα πνευματικά μου βιβλία. Θα χρειαστεί να ανατρέχω σ’ αυτά στο πνευματικό μου μονοπάτι. Αν  παρατηρήσεις, καθένα έχει να κάνει με τον Θεό. Θα χρειαστεί να τα κρατήσω αυτά τα βιβλία διότι είναι γεμάτα με πνευματικές πληροφορίες. Με κάνουν να νιώθω καλά και δεν θα μπορούσα να θυμάμαι όλα όσα περιέχουν, γι αυτό θα τα πάρω για ν’ ανατρέχω σ’ αυτά στη νέα πνευματική μου ζωή. Ξανά, ο Γουό έμεινε έπληκτος όταν ο άγγελος άρχισε να βγάζει τα βιβλία και να τα τοποθετεί στο πάτωμα μαζί με τα ρούχα.

«Ούτε αυτά θα τα χρειαστείς», είπε. Ο Γουό ήταν απογοητευμένος και μπερδεμένος. Ο άγγελος του εξήγησε.

«Γουό, πάρε το ύψιστο πνευματικό βιβλίο σ’ αυτή την βαλίτσα και ας του ρίξουμε μια ματιά». Ο Γουό έσκυψε και βρήκε αυτό που θεωρούσε το ύψιστο πνευματικό βιβλίο και το κράτησε με σεβασμό.

«Αυτό είναι», είπε ο Γουό στον άγγελο. Ο άγγελος το αναγνώρισε.

«Γουό, είναι απηρχαιωμένο! Να σε ρωτήσω το εξής: Θα έπαιρνες μαζί σου ένα επιστημονικό σημειωματάριο 150 ετών παλιό, ή ένα εγχειρίδιο πάνω από 2000 ετών παλιό, που είχε να κάνει με την επιστήμη;»

«Φυσικά όχι», αναφώνησε ο Γουό. «Διότι εξακολουθούμε να κάνουμε καινούργιες ανακαλύψεις για το πώς λειτουργούν τα πράγματα».

«Ακριβώς», είπε ο άγγελος. «Πνευματικά, η Γη αλλάζει πάρα πολύ. Αυτό που δεν μπορούσες να κάνεις χθες, μπορείς να το κάνεις σήμερα. Αυτό που ήταν χθες πνευματικό πρότυπο δεν είναι το αυριανό πνευματικό πρότυπο. Όσα σου ειπώθηκαν σαν σαμάνος για το πώς λειτουργούσε η πνευματική ενέργεια χθες, δεν θα λειτουργήσουν αύριο, διότι η ενέργεια αλλάζει και εξευγενίζεται. Στέκεσαι στην αλλαγή, και πρέπει να πηγαίνεις με την ροή της νέας ενδυνάμωσης. Γουό, θα γράψεις το δικό σου βιβλίο καθώς προχωράς, και είναι το μοναδικό που θα χρειαστείς».

«Με όλο τον σεβασμό, κύριε Άγγελε Αποσκευών», (Ο Γουό ετοιμαζόταν να τονίσει κάτι), «τι συνέβη στη φράση το ίδιο χθες, σήμερα και για πάντα; Δεν είναι αυτή μια φράση που αφορά στην σταθερότητα του Θεού; Πώς είναι απηρχαιωμένη;»

«Πράγματι, αφορά στον Θεό», απάντησε ο άγγελος. «Αλλά σου λέει για τα χαρακτηριστικά του Θεού, όχι για την σχέση του Ανθρώπου με τον Θεό. Όλα τα βιβλία σας είναι σετ οδηγιών γραμμένα από Ανθρώπους για το πώς να επικοινωνείτε, να έρχεστε πιο κοντά, και να ζείτε ασχολούμενοι με τον Θεό. Ο Θεός είναι πάντα ο ίδιος. Η οικογένεια είναι πάντα η ίδια. Ο Άνθρωπος είναι εκείνος που αλλάζει, και τα βιβλία δίδουν οδηγίες πως ο Άνθρωπος να διαπραγματεύεται με το Θεό.. Επομένως, το βιβλίο είναι απηρχαιωμένο».

Ο Γουό κατάλαβε. Φυσικά! Γιατί δεν το παρατήρησε αυτό πριν; Ήταν ένα ολοκληρωμένο κομμάτι θεϊκότητας. Είχε όλα τα μηνύματα και τις διδασκαλίες μέσα του. Αν χρειαζόταν πληροφορίες, η συνοδεία και ο Ανώτερος Εαυτός του θα τις είχαν αμέσως. Επιπλέον, ο Γουό ήταν πολύ ενήμερος ότι τα πράγματα άλλαζαν σημαντικά με πνευματικό τρόπο. Άλλωστε, αυτός ήταν ο λόγος που βρισκόταν εκεί. Πράγματι, η σχέση του με τον Θεό ήταν πολύ διαφορετική!

«Δεν τα χρειάζομαι αυτά τα βιβλία!» αναφώνησε ο Γουό. «Τι έπαθα; Είμαι τόσο ευγνώμων που είσαι εδώ, αγαπητέ Άγγελε Αποσκευών. Σ’ ευχαριστώ που μου το απεκάλυψες. Μπορώ να φύγω τώρα;»

«Όχι ακόμα», είπε ο άγγελος κλείνοντας το μάτι. «Τι είναι κρυμμένο εκεί κάτω; Φαίνεται να είναι ένας χάρτης». Ο άγγελος τράβηξε μία μακριά στρογγυλή περγαμηνή κάτω από τα βιβλία που ξεφόρτωνε.

Ο Χάρτης - Κατεύθυνση

«Φυσικά, πρέπει να έχω ένα χάρτη για να ξέρω πού πηγαίνω! Αυτόν τον χάρτη μου τον έδωσε ένα πνευματικός ηγέτης, κι έτσι πληροί τις προϋποθέσεις για να συμπεριληφθεί σ’ αυτή την πνευματική βαλίτσα. Μου τον έδωσε ένας σαμάνος της ύψιστης ιεραρχίας». Αυτό φαινόταν λογικό. Σίγουρα ο άγγελος θα του έδινε ένα χάρτη για να πάει σε μια καινούργια χώρα… ειδικά σε μια πνευματική χώρα.

«Θα δούμε,» παρατήρησε ο άγγελος. «Ας ρίξουμε μια ματιά σ’ αυτόν τον χάρτη, Γουό».

Ο Γουό πήρε τον χάρτη από τον άγγελο με στυλ. Ήταν περήφανος γι αυτό το απόκτημα, κι ένιωσε ότι πατούσε σε στερεό έδαφος σχετικά με την απαίτηση του να τον έχει μαζί του. Τον ξετύλιξε με όλο του το μεγαλείο και τον τοποθέτησε πάνω στο τραπέζι για να τον δουν μαζί. Ο χάρτης ήταν εντελώς κενός! Ο άγγελος χαμογέλασε. Ο Γουό ήταν σοκαρισμένος.

«Α ναι, νομίζω ότι τον ξέρω αυτόν τον σαμάνο», συλλογίστηκε ο άγγελος. «Είναι πράγματι σοφός. Βάλε τον χάρτη στην άκρη, Γουό. Δεν θα τον χρειαστείς». Ο Γουό δεν καταλάβαινε.

«Γιατί ένας σαμάνος να μου δώσει έναν λευκό χάρτη ενώ ήξερε ότι πήγαινα σε φαινομενικά αχαρτογράφητη περιοχή;» ρώτησε ο Γουό. «Μία περιοχή όπου μόνο ένας σαμάνος θα μπορούσε να με καθοδηγήσει».

Ας σταματήσουμε την ιστορία για ένα λεπτό…

Νομίζω ότι κάποιοι από εσάς που διαβάζουν, γνωρίζουν ήδη την απάντηση σ’ αυτή την βαθιά ερώτηση. Το δίδαγμα έχει ως εξής, αγαπητοί μου. Ο χάρτης είναι μία μεταφορά για το μονοπάτι σας. Θεωρείτε το μονοπάτι σας να επιμηκύνεται μπροστά σας σε μία ευθεία, στενή γραμμή, φαινομενικά στο άπειρο. Και όπως σας πληροφορήσαμε στο παρελθόν, το μονοπάτι σας δεν είναι το μυστήριο που νομίζετε ότι είναι. Το μονοπάτι σας δεν επιμηκύνεται στο άπειρο – είναι μία θηλιά, ένας κύκλος. Σας έχουμε μιλήσει για τα συγχρονιστικά γεγονότα στο μονοπάτι σας ότι είναι ένας κύκλος. Πολλά κομμάτια των άλλων μελών της οικογένειας βαδίζουν επίσης το μονοπάτι τους με αγνή πρόθεση, σε ομόκεντρους κύκλους και πάνω και κάτω από εσάς.

Κάποια είναι μέσα στον κύκλο σας, και άλλα είναι πέρα απ’ αυτόν – όλοι οι κύκλοι στρέφονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτή είναι η πολυπλοκότητα της συνδημιουργίας και της συγχρονικότητας. Σας μιλήσαμε για το μονοπάτι που είναι κλειστό. Σας μιλήσαμε για την τιμή και την αγάπη που πάει σ’ αυτό. Βλέπετε, αυτό το πνευματικό μονοπάτι είναι πολύ μικρότερο απ’ ό,τι νομίζετε, κι εσείς συνεχίζετε να καλύπτετε τον ίδιο χώρο. Γι αυτό αρχίζουν να το νιώθουν άνετο και οικείο οι σοφοί σε φώτιση. Το μονοπάτι δεν είναι ένα μυστήριο και ο χάρτης δεν είναι απαραίτητος. Διότι συνεχίζετε να κινείστε πάνω στον ίδιο πνευματικό δρόμο, αλλά είναι ένας δρόμος που είναι φανερός μόνο σ’ εκείνους που έχουν υψηλή δόνηση. Από εκεί προέρχεται η γαλήνη, το καταλαβαίνετε; Η οικειότητα λέει, ήμουν εδώ και πριν. Το έχω κάνει αυτό και πριν, και είναι οικείο και καλό και ξέρω τι να κάνω.

Ο Γουό είπε, «Γιατί ένας σαμάνος να μου δώσει έναν κενό χάρτη, αφού ήξερε ότι πήγαινα σε φαινομενικά αχαρτογράφητη περιοχή; Μία περιοχή που μόνο ένας σαμάνος θα μπορούσε να με καθοδηγήσει;» Ο νέος σαμάνος με τον τέλειο εσωτερικό χάρτη είναι ο Γουό! Έχει δίκιο. Μόνο ένας σαμάνος μπορεί να τον οδηγήσει, και έχει χριστεί και χειροτονηθεί από την αγνή του πρόθεση να εισέρθει στον τέλειο πνευματικό του εαυτό. Ο Γουό είναι τώρα ο σύμβουλος του εαυτού του. Ο ίδιος είναι ο δικός του χάρτης.

Η Βαλίτσα των Εργαλείων – Ο Φόβος

«Τι είναι αυτή η πολύ βαριά και με περίεργο σχήμα βαλίτσα, Γουό;» Ο άγγελος σήκωσε την βαλίτσα για να την ανοίξει. «Τι έχει μέσα;»

«Λοιπόν, κύριε Άγγελε, αυτά είναι τα εργαλεία μου». Ο Γουό άρχισε να νιώθει λίγη ντροπή για σχεδόν όλα όσα είχε φέρει, αλλά έπρεπε να περάσει όλες τις βαλίτσες με τον Άγγελο και το ήξερε.  Φαινόταν σαν ένα είδος ελέγχου τελωνείου προς μια νέα χώρα.

«Τα εργαλεία σου;» ρώτησε ο άγγελος.

«Ναι», είπε ο Γουό, δειλά. Από την τσάντα που είχε ανοίξει ο άγγελος εξείχε ένα τεράστιο φτυάρι.

«Γουό, πού θα χρησιμοποιήσεις αυτό το φτυάρι;» Ο άγγελος περίμενε ενώ ο Γουό ετοιμαζόταν να προσπαθήσει να εξηγήσει.

«Λοιπόν…» Ο Γουό ήξερε ότι ήταν σε δύσκολη θέση μ’ αυτό εδώ, αλλά ξερόβηξε και συνέχισε. «Εγώ… γνωρίζω για τις αλλαγές της Γης που έρχονται, και θέλω να μπορώ να σκάψω και να βγω έξω». Κοίταξε τον άγγελο όπως ένα παιδί που το πιάσανε να έχει το χέρι του μέσα στο βάζο με τα μπισκότα. Συνέχισε: «Έρχεται μια μεγάλη αλλαγή στη Γη. Δεν ξέρω τι θα συμβεί, αλλά οι άνθρωποι λένε ότι η Γη θ’ αρχίσει να τρέμει, και πρέπει να είμαι έτοιμος με το φτυάρι μου και τα άλλα εργαλεία. Τώρα, είναι δυνατόν να κατηγορήσεις έναν άνθρωπο γι αυτό; Αυτά είναι πνευματικά γεγονότα πάνω στη Γη, και γι αυτό χρειάζομαι το φτυάρι μου. Ο Γουό ήξερε ότι αυτά που έλεγε δεν ακούγονταν σωστά, αλλά ο άγγελος απλώς κούνησε το κεφάλι στον Γουό και ξεφόρτωσε το φτυάρι και τα υπόλοιπα βαριά εργαλεία – αυτά που θα ήταν κατάλληλα για το άνοιγμα ενός τάφου. Ο Γουό δεν είπε τίποτα. Ήξερε ότι ο άγγελος είχε δίκιο. Είχε να κάνει με τον φόβο, και αυτό ΔΕΝ είναι χαρακτηριστικό ενός Ανθρώπου σε ανάληψη.

Διανέμεται  μία νέα ενέργεια στον πλανήτη. Την τελευταία φορά που έγινε αυτό ήταν όταν πέρασε ο κομήτης Hale-Bopp , όμως πολλοί φοβήθηκαν, έτρεμαν, και κατέφυγαν στους λόφους. Το ίδιο είναι κι εδώ. Ο Γουό δεν χρειάζεται εκείνο το φτυάρι, ούτε κι εσείς!

Γιορτάστε την αστρονομία! Γιορτάστε τις ευθυγραμμίσεις – ακόμα κι εκείνες που τις ακολουθεί φοβιστική προφητεία! Δεν είναι όλα όπως φαίνονται.

Τι συμβαίνει με την νέα ενέργεια που διανέμεται; Έίναι η διανομή θηλυκής ενέργειας, την οποία ο πλανήτης χρειάζεται απεγνωσμένα τώρα για να ισορροπήσει τις χαμηλές, και για να ενεργοποιήσει εκείνα τα παιδιά των οποίων η ίδια η φύση τους περιλαμβάνει τα χαρακτηριστικά της Ανθρώπινης πνευματικής εξέλιξης – χαρακτηριστικά για τα οποία εσείς δώσατε την άδεια.

Η Βαλίτσα των Δώρων – Ατζέντα

«Τι έχει η επόμενη βαλίτσα;» ρώτησε ο άγγελος. Ο Γουό χρειαζόταν ένα διάλειμμα από το εμφανές «στρίμωγμα» λόγω απόρριψης όλων των πραγμάτων του. Αυτή η βαλίτσα ήταν διαφορετική, ωστόσο, κι ένιωσε ότι θα ήταν εντάξει. Αυτά που υπήρχαν στην βαλίτσα έδειχναν την αγάπη του για τους άλλους, έτσι τουλάχιστον σκέφτηκε.

«Αυτή η βαλίτσα είναι τιμημένη».  Ο Γουό ένιωσε δικαιωμένος. «Έχει δώρα για τους φίλους μου – εκείνους που θα συναντήσω και θα γίνουν φίλοι μου σ’ αυτό το χρονοπλαίσιο του ΤΩΡΑ στο οποίο αναφέρεσαι. Οπότε ετοιμάζομαι να ΔΩΣΩ στους άλλους». Ο Γουό ένιωσε ωραία, αλλά όχι για πολύ.

«Γουό». είπε αργά ο Άγγελος Αποσκευών. «Νομίζεις ότι αν τους δώσεις δώρα θα σου φερθούν καλύτερα;» Ο Γουό ένιωσε να έρχεται το μαστίγιο της ενοχής.

«Λοιπόν, ναι», είπε ο Γουό. «Πάντα λειτουργούσε μ’ αυτόν τον τρόπο. Εννοώ…» Ο Γουό  έχανε κι αυτό το επιχείρημα και το ήξερε. «Είναι ένα είδος πρωτοκόλλου να δίνεις δώρα. Είναι ένδειξη σεβασμού και οι άνθρωποι σου φέρονται καλύτερα αν το κάνεις».

Νομίζω ότι είναι καλύτερα ν’ αφήσουμε τα δώρα εδώ», είπε ο άγγελος καθώς αυτά προστίθεντο στον σωρό στο πάτωμα που όλο και μεγάλωνε. Ο Γουό παρακολουθούσε τον σωρό να μεγαλώνει και ο άγγελος το διασκέδαζε πολύ.

Αγαπητοί μου, τα δώρα που ήταν στην βαλίτσα του Γουό έχουν να κάνουν με την ατζέντα. Ζήσατε όλη σας τη ζωή μ’ έναν τρόπο που περιμένατε από τους Ανθρώπους ν’ αντιδρούν με συγκεκριμένο τρόπο. Κάποιες φορές η προκατάληψη της κουλτούρας παρεμβάλλεται στον δρόμο του πνευματικού σκοπού, κι όμως κολλάτε σ’ αυτό με τον ίδιο τρόπο. Αν δώσετε αυτό, θα κάνουν εκείνο. Αυτό είναι ατζέντα. Ευλογημένος είναι ο αναληφθείς Άνθρωπος που κατανοεί ότι το ύψιστο δώρο που θα μπορούσε να μεταφέρει σε κάθε κατάσταση είναι η εντιμότητα, η ακεραιότητα, και η διατήρηση του πνευματικού του φωτός! Δεν υπάρχει κανένα δώρο ανώτερο από αυτό, ενός Ανθρώπου προς τον άλλον. Χωρίς ατζέντες – χωρίς υλικά δώρα – ο φωτισμένος Άνθρωπος δίνει το ύψιστο δώρο όλων, που είναι η αγάπη άνευ όρων. Ο Γουό δεν χρειάζεται την βαλίτσα με τα μπιχλιμπίδια, διότι όπου πηγαίνει, στέκεται στο ύψος του. Έχει ευλογημένη θεϊκότητα – μια σπίθα του Θεού που έχει τεράστιο φως μέσα της. Αυτό είναι το δώρο του, και δεν χρειάζεται να το μεταφέρει σε μία βαλίτσα.

Η Μικρή Τεχνική Βαλίτσα – Ασφάλεια

Ο άγγελος έφτανε στις τελευταίες αποσκευές, και ο Γουό χαιρόταν. Ο Άγγελος Αποσκευών σήκωσε μια μικρή βαλίτσα και ρώτησε, «Γουό, αυτή  η βαλίτσα είναι πολύ μικρή κι έχει κάτι τεχνικό μέσα της. Τι είναι αυτό;»

«Λοιπόν κύριε, αυτό είναι το τηλέφωνο μου». Όλα ήταν ήσυχα ενώ ο άγγελος κοίταζε έντονα τον Γουό, και ο Γουό τον κοίταζε επίσης. Θα πρέπει να πέρασε ένα ολόκληρο λεπτό και μετά ο άγγελος δεν μπόρεσε να συγκρατήσει το κέφι του. Πόσο αγαπούσε αυτό τον Άνθρωπο που είχε μπροστά του!

«Γουό, γιατί χρειάζεσαι τηλέφωνο;» Ρώτησε ο αξιαγάπητος και ευγενικός άγγελος. Ο Γουό ήξερε ότι ξανά η εξήγηση που θα έδινε θ’ ακουγόταν περίεργη, αλλά την έδωσε.

«Ξέρεις ότι μερικές φορές υπάρχει πρόβλημα στον δρόμο. Εσύ ο ίδιος το είπες άγγελε, ότι στο πνευματικό βασίλειο, όλα τα πράγματα δεν θα είναι υπέροχα. Θα έχω προκλήσεις, έτσι δεν είναι;» Ο Γουό κάθισε πίσω, ευχαριστημένος που τώρα έπρεπε ο άγγελος ν’ απαντήσει, έτσι γι αλλαγή.

«Ναι, σωστά, Γουό», απάντησε εν συντομία ο άγγελος. Υπήρξε μια παύση αμηχανίας.

«Λοιπόν, σε ώρα ανάγκης, χρειάζομαι το τηλέφωνο μου για να καλέσω ανθρώπους σε βοήθεια! Θα μου αρνηθείς την δυνατότητα να λάβω βοήθεια όταν την χρειαστώ;» Ο άγγελος ευγενικά σήκωσε το μικρό δέμα και το έβαλε μαζί  με τα ρούχα, τα βιβλία, τους χάρτες, τα εργαλεία, και τα δώρα. Ο Γουό ήξερε ότι έλεγε αντίο στην ψεύτικη ασφάλεια του.

«Γουό, είναι ώρα ν’ αφήσεις το τηλέφωνο έξω από την βαλίτσα σου,» είπε ο άγγελος καθώς κοίταξε σοβαρά τον Γουό και του εξήγησε τους λόγους. «Ευλογημένος είναι ο Άνθρωπος στο μονοπάτι της ανάληψης», συνέχισε ο άγγελος. «Διότι ξέρει ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΣ!» Ο άγγελος σταμάτησε να δει αν ο Γουό το κατάλαβε αυτή τη φορά. «Ο Άνθρωπος που έχει υψηλή δόνηση έχει την ασφάλεια ενός στρατού – μιας λεγεώνας αγγέλων που ονομάζεται οικογένεια. Αυτή η οικογένεια είναι καλύτερη από ένα τηλέφωνο, διότι είναι πάντα σε επαφή, ποτέ σε νεκρό σημείο, ποτέ δεν χρειάζεται ένας αριθμός για να επικοινωνήσεις, και είναι επάγρυπνη όταν ο Άνθρωπος δεν είναι. Επιπλέον, είναι οικογένεια. Αυτό σημαίνει ότι ΣΕ αγαπούν, Γουό!»

Ο Γουό άρχισε να νιώθει καλά με αυτή την εμπειρία. Είχε μάθει πολλά απ’ αυτόν τον Άγγελο Αποσκευών, και ήξερε ότι θα μάθαινε και περισσότερα. Ο άγγελος στράφηκε σε μία ακόμα βαλίτσα. Ήταν μόνη ανάμεσα στις πεταμένες βαλίτσες και τα προσωπικά αντικείμενα που ο Γουό θα άφηνε πίσω του. Αναρωτήθηκε αν αυτή θα επιζούσε.

Η Βαλίτσα με τις Βιταμίνες – Υγεία

«Τι είναι μέσα σ’ αυτή την βαλίτσα που κροταλίζει όταν την σηκώνω;» Ρώτησε ο άγγελος.

«Αγαπητέ Άγγελε Αποσκευών, αυτές είναι οι βιταμίνες και τα βότανα μου. Τα χρειάζομαι για να παραμένω υγιής και ισορροπημένος στο ταξίδι μου στη νέα ενέργεια. Νιώθω εύθραυστος μερικές φορές και αφού γνωρίζεις τα πάντα για μένα, γνωρίζεις ότι είμαι ευαίσθητος σε ορισμένες ουσίες και φαγητά. Χρειάζομαι λοιπόν αυτά τα βότανα και τις βιταμίνες για να με στηρίζουν και να με κρατάνε δυνατό σ’ αυτό το ταξίδι».

Ο Γουό ένιωσε ότι είχε εκπροσωπήσει πολύ καλά τον εαυτό του σ’ αυτό το θέμα, κι ένιωθε νευρικός που ο άγγελος θα τα έπαιρνε κι αυτά. Ένιωθε ότι τα χρειαζόταν. Έγινε μια παύση.

«Θα πάρεις τις βιταμίνες και τα βότανα μου;» Ο Γουό κοίταξε τον άγγελο με έκφραση σαν πληγωμένο κουτάβι.

«Όχι, Γουό, δεν θα τα πετάξω», απάντησε ο άγγελος. «ΕΣΥ θα το κάνεις, τελικά. Καθώς θα βαδίζεις τον δρόμο και θα συνειδητοποιείς το δυναμικό σου σαν αναληφθείς Άνθρωπος, θα καταλάβεις σιγά-σιγά ότι το DNA σου αλλάζει. Το ανοσοποιητικό σου σύστημα αλλάζει και ενισχύεται με ενέργεια από τ’ αστέρια. Θα σου δοθούν μηνύματα και σετ οδηγιών στα κύτταρα σου από την ίδια την κρυστάλλινη δομή της Γης, και θα μάθεις ότι αυτά τα συμπληρώματα, αν και πολύτιμα για σένα τώρα, θα πετιούνται καθώς αποκτάς την υγεία σου. Καμία Γήινη ενέργεια ή χαρακτηριστικό δεν θα μπορεί να σε φθείρει. Καμία ουσία ή τροφή δεν θα σε επηρεάζει με τον ίδιο τρόπο. Αντί να γίνεσαι πιο ευαίσθητος με την φώτιση, αντίθετα το σύστημα σου θα ενισχυθεί με τέτοιο τρόπο που να μην μπορεί τίποτα να διαπερνάει το φως που φέρεις. Σιγά-σιγά θα μπορέσεις ν’ αποτινάξεις οποιαδήποτε φαινομενική εξάρτηση από την χημεία με την οποία ταξιδεύεις. Αντίθετα, θα βρεις καινούργια συμπληρώματα, νέες ενέργειες και ευκολίες, και καινούργιους τρόπους ν’ αποκτάς την τροφή που χρειάζεται το σώμα σου. Μην εκπλαγείς όταν ανακαλύψεις ότι το ΝΕΟ σου σώμα και η βιολογία σου χρειάζεται νέα ισορροπία. Όχι, Γουό. Μπορείς να κρατήσεις τις βιταμίνες και τα βότανα σου, αλλά θα έρθει η μέρα που το σώμα σου δεν θα τα θέλει πια. Τότε θα ξέρεις για τι πράγμα μιλάω».  

Αυτό ήταν νίκη για τον Γουό. Όχι μόνο κατάφερε να κρατήσει κάτι τελικά, αλλά ήταν και η τελευταία βαλίτσα. Ήταν ευτυχισμένος, και ήταν έτοιμος να περάσει την πόρτα σ’ έναν καινούργιο κόσμο – όπου η ζωή ήταν περισσότερο στο ΤΩΡΑ – μια ζωή που θα μπορούσε να μεταφέρει το φως του, και να σημαίνει κάτι στη Γη και στην ανθρωπότητα γύρω του. Ήταν πολύ ενθουσιασμένος.

«Αγαπητέ άγγελε, σ’ ευχαριστώ για όλη την βοήθεια σου», δήλωσε ο Γουό καθώς έκλεισε την βαλίτσα.

«Δεν τελειώσαμε, Γουό», είπε ο άγγελος καθώς άνοιγε ξανά την βαλίτσα.

«Τι εννοείς;» ρώτησε νευρικά ο Γουό. Ο άγγελος έβαλε μέσα το χέρι του και το έψαξε τριγύρω λιγάκι. Ο Γουό ήξερε τι έκανε.

«Υπάρχει κάτι κρυμμένο εδώ κάτω, Γουό». Ο άγγελος έβγαλε έξω μία μαύρη θήκη με φερμουάρ που ήταν έξυπνα κρυμμένη στην επένδυση της βαλίτσας με τις βιταμίνες και τα βότανα.

Η Μυστική Θήκη – Το Δράμα

Ο Γουό έτρεμε. Χαμήλωσε τα μάτια του. Δεν ήθελε να στέκεται εκεί, και δεν ήθελε ν’ αποκαλυφθεί αυτό που ήταν μέσα στην θήκη με το φερμουάρ. Ο άγγελος το σεβάστηκε αυτό και απλώς στεκόταν εκεί με την μικρή κλειστή τσάντα στο μεγάλο του χέρι. Περίμενε να μιλήσει ο Γουό.

«Σε παρακαλώ όχι», είπε ο Γουό με ικετευτικό τρόπο.

«Δεν θα την ανοίξω», είπε ο άγγελος, «διότι σε αγαπάω Γουό και δεν θα ήθελα ποτέ να σε φέρω άθελα μου σε δύσκολη θέση… όμως δεν μπορείς να την πάρεις μαζί σου και το ξέρεις».

Τώρα, αγαπητοί μου, τι νομίζετε ότι υπήρχε σ’ εκείνη τη μικρή μαύρη θήκη; Σταματάμε την ιστορία ξανά για ν’ αναπτύξουμε πλήρως αυτή την μεταφορά για σας. Η απάντηση είναι η απάντηση που πρόκειται να  δώσετε στο νου σας καθώς κάνω αυτή την ερώτηση σ’ εσένα  τον αναγνώστη: Σε ποιον δεν θα ξαναμιλήσεις στη ζωή σου; Ποιος είναι αυτός, αγαπητέ υποψήφιε για ανάληψη, που δεν θα συγχωρέσεις σ’ αυτή τη ζωή; Με ποιον έχεις δράμα, που δεν μπορεί να ξανακερδίσει την αγάπη σου; Ποιος σε έχει προδώσει; Ποιοι είναι στην μαύρη λίστα στον Ανθρώπινο νου σου;

Αυτή είναι η ενέργεια μέσα στην μαύρη θήκη που κρατάει ο άγγελος. Είναι άσχημη. Δεν αποχαιρετά με υψηλή δόνηση. Δεν αναμιγνύεται με την αγνή πρόθεση ενός ατόμου που πρόκειται ν’ αρχίσει ένα καινούργιο μονοπάτι υψηλής δόνησης, και δεν μπορεί να παραμείνει μυστική.  

Σας ταιριάζει αυτό; Αν σας ταιριάζει, θα σας πω τι υπάρχει σε μία άλλη μυστική θήκη που ονομάζεται η Θεϊκή Ανθρώπινη ψυχή. Είναι η δύναμη και η ισχύς να πάτε πέρα από το δράμα που παίζεται στις πιο σκοτεινές γωνιές του νου σας. Είναι το ΦΩΣ που μπορεί να λάμπει πάνω σε οποιαδήποτε κατάσταση. Είναι η ουσία της συγνώμης, της ωριμότητας, και της σοφίας. Προσωποποιεί το χρίσμα του νέου Ανθρώπου. Είναι η συνειδητοποίηση ότι είστε ένα κομμάτι του Θεού, και  η οικογένεια γύρω σας έχει παίξει τον ρόλο της επίσης ως κομμάτια του Θεού. Ό,τι κι αν έκαναν, όποιοι κι αν είναι, και όπου κι αν είναι (ακόμη και στον θάνατο), τώρα θεωρούνται σαν ίσοι παίκτες σ’ ένα μεγάλο έργο που και οι δύο βοηθήσατε να δημιουργηθεί. Μπορείτε να δείτε την επισκόπηση; Μπορείτε να δείτε πώς χρειάστηκε ΔΥΟ για να δημιουργήσουν την ενέργεια που φυλάτε στην μαύρη θήκη; Μπορείτε να τους συγχωρήσετε και να τους αγαπήσετε; Μπορείτε! Αυτό είναι το θαύμα της νέας εξελιγμένης Ανθρώπινης συνείδησης που είναι δική σας, αν αναρωτιέστε. Αυτή είναι η δύναμη του αναληφθέντος Ανθρώπου!

«Πάρε σε παρακαλώ την θήκη», είπε ο Γουό με δάκρυα στα μάτια του. «Βάλε την μαζί με τ’ άλλα στο πάτωμα όπου ανήκει».

«Ποια θήκη;» Ρώτησε ο ευχαριστημένος άγγελος. «Εξαφανίστηκε πριν ένα λεπτό με την πρόθεση σου για συγχώρεση και με την σοφία που φέρεις, πολυαγαπημένε μου Άνθρωπε. Συγχαρητήρια για την κατανόηση σου. Συγχαρητήρια για την αποφοίτηση σου. Συγχαρητήρια Γουό που δονείσαι σ’ ένα υψηλότερο επίπεδο».

Ο Γουό είπε αντίο στον άγγελο και τον αγκάλιασε ξανά. Με μία μικρή τσάντα, εξαφανίστηκε μέσα από την πόρτα που είναι η αλληγορία για την επιθυμία του Ανθρώπου να εισέρθει σε μία χώρα όπου τίποτα δεν είναι το ίδιο όπως ήταν – μία χώρα με υπόσχεση και αγάπη, και επίσης μία χώρα μεγάλης πνευματικής πρόκλησης. Ο Γουό πήγε σε μία χώρα Εργατών Φωτός, που φυλάνε την ενέργεια μιας καινούργιας Γης εν τη γεννέση της.

Ο Γουό ένιωθε ανάλαφρος, γαλήνιος και ότι τον αγαπάνε πολύ, καθώς χάθηκε από το οπτικό πεδίο.

Αγαπητοί μου, αυτή η παραβολή είναι για ΕΣΑΣ. Ποια είναι η αντίληψη σας για να δονείστε υψηλότερα και να φέρετε μία ενέργεια ανάληψης; Είναι κάτι που κάνετε ανάμεσα στο γεύμα και στα θελήματα; Αν ναι, δεν καταλαβαίνετε τι είναι. Δεν είναι κάτι που κάνετε. Είναι κάτι που ζείτε.

Αυτό που είναι μπροστά σας είναι η πιο βαθιά και μεταβάλλουσα πνευματική ενέργεια σε όλη την Ανθρώπινη ιστορία. Αυτό που είναι μπροστά σας είναι η ικανότητα σας να αλλάζετε την ίδια την ουσία της ύπαρξης σας – να ζείτε περισσότερο, να έχετε πιο γαλήνια και χαρούμενη εκπλήρωση, και την δύναμη να αλλάζετε την ίδια τη Γη κάτω από τα πόδια σας.

Στην πορεία, μαθαίνετε, μαθαίνετε, και μαθαίνετε. Και επίσης στην πορεία, αγαπιέστε απεριόριστα, κι αρχίζετε να νιώθετε την οικογένεια – καθώς είναι ένα βήμα πιο κοντά σας πνευματικά όπως ποτέ άλλοτε. Αυτό ΔΕΝ είναι το τέλος των καιρών. Αντίθετα, είναι ένα καινούργιο ξεκίνημα.

Παραμένω ως φίλος σας και ως οικογένεια σας. Παραμένω με αγάπη παρακολουθώντας να κάνετε κάτι που κανείς δεν περίμενε – να αλλάζετε το ίδιο το Σύμπαν.. Κι αυτός ο χρόνος, αγαπητή μου οικογένεια, θα είναι πολύ μακρύς από τώρα.

Ας ξεκινήσει η νέα Γη μ’ εκείνους που διαβάζουν αυτά τα λόγια -μ’ εκείνους που αφυπνίζονται στην δύναμη τους .

 Εσάς…