O φοβος δεν ειναι η φυση μας

Ενας στιχος του ποιητη Ρουμι λεει : ''κινησου εσωτερικα, κινησου προς τα μεσα,  αλλα όχι με τον τροπο που σε κανει ο φοβος να κινεισαι'' .

Ολες οι θρησκειες λενε να φοβασαι το Θεο.  Αυτη ειναι η πιο ανοητη ιδεα που μπορει να πιστευεις.  Και αμεσως συμπληρωνουν, ο Θεος ειναι αγαπη.

 Τι σχεση όμως εχει, ο φοβος με την αγαπη . Ο φοβος είναι το αντιθετο της αγαπης, όχι το συμπληρωματικο της. Ολοι εχουμε εκπαιδευτει να ζουμε μεσα στο φοβο.  Αυτο πρεπει να γινει βαθεια κατανοητο. Το αντιθετο της αγαπης δεν είναι το μισος, είναι ο φοβος . Δες τους εραστες, λαμπουν, αγαπουν ολο το κοσμο, είναι ανοιχτοι στη ζωη , ζουν στην αβεβαιοτητα πως ισως αυριο αυτος ο ανθρωπος να μην είναι διαθεσιμος γι’αυτους, αλλα δεν φοβουνται, είναι ατρομητοι. Όταν όμως περασει ο μηνας του μελιτος και αρχιση η κτητικοτητα, αρχιζει και ο φοβος. Και τοτε σταματαει να ρεει η αγαπη και αρχιζει ο φοβος. Είναι η στιγμη που αποφασιζουν το γαμο, τη δεσμευση, να κατεχουν τον αλλον για παντα.Αν ειμαστε λιγο εξυπνοι, θα δουμε, ότι οι σχεσεις μας, τα πραγματα που θελουμε να κανουμε αλλα δεν τολμαμε, πραγματα που θελουμε να πουμε αλλα δεν τα λεμε  ενώ λεμε αυτα που δεν θελουμε , ολα αυτα ειναι μεσα στο φοβο.

Αλλα ποιος ειναι ο τροπος να κινηθουμε  προς τα μεσα χωρις φοβο;

Το βασικο βημα ειναι να μην φοβομαστε.

Και τι φοβομαστε ; Σ’αυτη τη ζωη, ερχομαστε μονοι και γυμνοι. Δεν φεραμε μαζι μας χρηματα. Φεραμε όμως απεραντη εμπιστοσυνη προς τη ζωη.  Το εμβρυο αποφασιζη με τεραστιο θαρρος να βγει στον κοσμο, αγνοωντας ολους τους κινδυνους. Το μικρο παιδι δεν φοβαται τη ζωη. Εμπιστευεται απολυτα.Το μικρο παιδι αγαπαει , θαυμαζει ολη την υπαρξη. Δεν χρειαζεται να μαθει την τεχνη της αγαπης, την γνωριζει...

Ο σπορος αποφασιζη να ανοιξει εναντια σε κάθε αντιξοοτητα.

Μονο ο ανθρωπος δεν εμπιστευεται.

Οταν αρχιζη να εκπαιδευεται, να προγραμματιζεται ο νους του, αρχιζει η αμφιβολια, η ανασφαλεια, ο φοβος. Αυτοι είναι οι πραγματικοι εχθροι. Αρχιζει να φοβαται τον εαυτο του. Αν όμως φοβασαι τον εαυτο σου, φοβασαι και τους αλλους. Αν μισεις τον εαυτο σου, μισεις και τους αλλους. Αν αγαπας τον εαυτο σου, αγαπας και τους αλλους. Αν όμως δεν αγαπας τον εαυτο σου πως θα αγαπησεις τον πλησιον σου, πως θα αγαπησεις το Θεο. Θα μεινει για σενα μια κενη λεξη. Λενε ότι ο Θεος είναι αγαπη. Η δικη μου κατανοηση, η δικη μου εμπειρια, είναι ότι η Αγαπη είναι Θεος. Διαπερνα και ενωνει τα παντα. Ο φοβος χωριζει , η αγαπη ενωνει.

Σας εχει διδαχθει ότι το να  αγαπαμε τον εαυτο μας, είναι κακο. Πως πρεπει να αγαπας τους αλλους και όχι τον εαυτο σου. Παραλογα πραγματα. Εάν δεν αγαπας τον εαυτο σου, το πιο κοντινο σε εσενα προσωπο, πως θα αγαπησεις οποιονδηποτε αλλον. Όταν εσωτερικα δεν εισαι ελευθερος, γιατι φοβασαι, πως θα δοσεις ελευθερια και σεβασμο στους αλλους

Και αυτό επισης πρεπει να γινει βαθεια κατανοητο. Η αγαπη είναι προϊον της ελευθεριας και ο σεβασμος προϊον της αγαπης.  Ελευθερια , αγαπη, σεβασμος.

Αν δεν εισαι εσωτερικα ελευθερος, η υποτιθεμενη αγαπη σου θα είναι ψευτικη. Χωρις αγαπη δεν υπαρχει σεβασμος για οτιδηποτε. 

Επομενως το κλειδι είναι να αγαπας τον εαυτο σου, και όλα τα υπολοιπα θ’ακολουθησουν.

Ελευθερια , αγαπη, ειναι η θεικοτητα σου.