Υπαρχει καποιος λογος να ζουμε ;

 H  ζωη υπαρχει καθως ζεις. Είναι μια διαδικασια. Και ο μονος τροπος να αποκτησει νοημα η ζωη  σου είναι να εισαι ρευστος, ευελικτος, να ρεεις μαζι της όπως ενα ξυλο αφηνεται να παρασυρθει απο το ρευμα του ποταμου, κυλαει μαζι του, δεν αντιστεκεται. Αν όμως αναζητας το νοημα της ζωης σε καποιο δογμα,, ιδεολογια, φιλοσοφια, τοτε είναι βεβαιο ότι θα χασεις και τη ζωη και το νοημα. Η ζωη δεν περιμενει να την ανακαλυψης καπου στο μελλον, συμβαινει τωρα. Κοιταξε , παρατηρησε μεσα σου, συμβαινει στο σωμα σου.  Μπορεις να επικοινωνησεις μαζι της , μονο εκει.

Επομενως πριν αναζητησης αν η ζωη σου εχει καποιο νοημα, τι ζητας από τη ζωη σου, το βασικο ερωτημα είναι ποιος εισαι;

Από την ημερα που θα γεννηθει ένα παιδι, η κοινωνια αρχιζει να δημιουργει μεσα του , τη συνειδηση, το μικρο εκεινο κομματι , που συνεχως το κρινει για οτιδηποτε η ιδια ( κοινωνια ) δεν θελη να υπαρχει μεσα του. Αρα το παιδι ερχεται να ζησει σε ένα κοσμο που οι σκεψεις του δεν είναι ελευθερες. Τα ονειρα του δεν είναι ελευθερα. Ολα ελεγχονται, ο νους προγραμματιζεται, και απο την αρχη μπαινουν ορια στη σκεψη του. Ακομα και ο Θεος συνεχως παρακολουθει,  κρινει, και τιμωρει.

Η συνειδηση είναι η πιο απανθρωπη εφευρεση της ανθρωποτητας.

 Το παιδι ,αδυναμο ον, προσπαθει να επιβιωσει σε ένα κοσμο χωρις επιγνωση. Ολοι εχουν καλες προθεσεις . Οι γονεις του, οι εκπαιδευτικοι του, οι ιερεις, ολοι εχουν καλη προθεση αλλα καθολου επιγνωση. Προσπαθουν να το αναθρεψουν συμφωνα με την παραδοση, και το εμποδιζουν να αναπτυχθει φυσικα.  Του δινουν ιδεες, το συμβουλευουν να γινει φιλοδοξο, να φτασει καποιο ιδανικο ή καποιο παραδεισο.Του λενε ότι πρεπει να αγαπαει τους γονεις, γιατι τους χρωσταει τη ζωη του.

  Βεβαιως , με αυτό τον τροπο , η αγαπη δεν εχη κανενα νοημα, είναι αχρηστη.  Ένα ομορφο λουλουδι, μια υπεροχη μουσικη, τα αστρα στον νυχτερινο ουρανο, το πρωινο τραγουδι των πουλιων, ο χορος του ανεμου αναμεσα στα δενδρα, μια βολτα στο ποταμι, μια ομορφη ποιηση, δεν εχουν κανενα νοημα. Δεν το αγγιζουν.  Eχουν θαμπωση την ευαισθησια του.

Όμως η ζωη ειναι συνθεση από πραγματα που δεν εχουν κανενα νοημα , υπο τη εννοια δεν σε οδηγουν πουθενα, δεν υπαρχει στοχος.  Δηλ η ζωη είναι η ιδια σημαντικη . Όταν μυριζης το αρωμα  του λουλουδιου,  ποιο το νοημα; . Όταν χαλαρωνεις στο γρασιδι , ποιος ο στοχος;

Το προγραμματισμενο μυαλο παντα ρωτα  ΄΄ για πιο λογο ;΄΄. 

Ετσι εχασε η αγαπη την αξια της. .. Για ποιο λογο να αγαπαμε, τι θα βγει από αυτό ; Η αγαπη δεν είναι αντικειμενο, είναι κατασταση. Το χρημα εχη νοημα, η καριερα το ιδιο,η πιστη εχη σκοπο διοτι είναι το μεσον που σε οδηγη στον παραδεισο, κατευθειαν στο Θεο. Το ιδιο και η επιχειρηση, εχεις αποτελεσμα.

Όμως, η χαρα, η ομορφια, η αληθεια, η φιλια, η μουσικη ο χορος,  δεν υπαρχουν στη ζωη σου, τα εχουν εξαφανισει.  Εχουν καταστραφει όλα οσα σε κανουν σημαντικο, όλα οσα δινουν εκσταση στην υπαρξη σου.

Η δικη μου κατανοηση είναι να εισαι ένα ολοκληρωμενο συνολο,να ζεις μονο για χαρη της ζωης.  Ο αποχωρισμος σου από την Υπαρξη είναι η μονη ερωτηση που πρεπει να απαντηθει.  Η ιδια η ζωη δεν εχη νοημα , είναι αδειος καμβας, και σου παραχωρειται η ελευθερια να δημιουργησεις το δικο σου παραδεισο ή τη δικη σου κολαση.

 Η ζωη δεν είναι προβλημα για να το λυσεις, είναι γιορτη , απολαυσε. Και σήμερα αναβαλεις, και ό,τι παραμένει αβιωτο μέσα σου θα παραμείνει τριγυρω σου σαν βαρος , σαν δυστυχια. Ζησε τη ζωη σου ανεμποδιστα, χωρις αναστολες, χωρις καταπιεση , χωρις ενοχες. Χωρις φοβο.  Ελευθερωσε όλα τα βαρη, τις ενοχες, και ζησε  ολοκληρωτικα . Δες που εισαι, με τι εχεις ταυτιστη . Αφησε να φυγουν ολες οι ανοητες ιδεες που εχης κληρονομησει. Δεν είναι δικες σου, τις εχη φορτωσει πανω σου η κοινωνια. Πεταξε αυτό το βαρος , που λεγεται συνειδηση.

 Ζησε μονο με επιγνωση . Όταν ερχεσαι στη ζωη, φερνεις μαζι σου τις δικες σου ιδεες, την ελευθερια σου να αναπτυχθεις συμφωνα με αυτές, την αθωωτητα σου να ζησεις φυσικα , την απεραντη εμπιστοσυνη σου στη ζωη , την ανεκτιμητη ευαισθησια σου.

Μην ψαχνεις το νοημα σε νεκρες γνωσεις ,  διοτι ετσι ετσι δυναμωνει το Εγω σου και χανεις την επιγνωση  εκεινου που υπαρχει . 

Σου δινω το κλειδι, να βγεις από τη δυστυχια. Η χαρα, το γελιο, ο γιορτασμος, η μακαριοτητα είναι η φυση σου. Γινε παλι σαν παιδι.