Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Η αλχημική έννοια της διατροφής



Η διατροφή είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα γιατί δεν περιορίζεται μόνο στις τροφές και τα ποτά που παίρνουμε κατά τα γεύματα.                                               
Τρεφόμαστε επίσης και από ήχους, από αρώματα, από χρώματα.                                  
Τα όντα του αόρατου κόσμου, ιδιαίτερα, τρέφονται με μυρωδιές.                                           
Η συνήθεια να καίνε λιβάνι στις εκκλησίες, π.χ. προέρχεται από την πολύ παλαιά γνώση ότι τα φωτεινά σώματα έλκονται από αγνές μυρωδιές, όπως είναι η μυρωδιά του λιβανιού, ενώ τα καταχθόνια πνεύματα έλκονται από τις απαίσιες μυρωδιές.
Αλλά δεν είναι μόνο οι μυρωδιές: οι ήχοι και τα χρώματα είναι επίσης μια τροφή για τα αόρατα πνεύματα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να τα έλξουν. Γι αυτό οι ζωγράφοι συχνά ζωγραφίζουν τους αγγέλους να παίζουν μουσική φορώντας φορέματα με αστραφτερά χρώματα.
Οι γραφές λένε: «Είστε ναοί του Ζώντος Θεού». Δεν πρέπει, λοιπόν, να λερώνετε αυτούς τους ναούς βάζοντας μέσα ακάθαρτα στοιχεία.                              
Αν οι άνθρωποι ήξεραν σε ποια ουράνια εργαστήρια δημιουργήθηκαν, θα ήταν πολύ προσεχτικοί στην τροφή που μπαίνει για την κατασκευή αυτού του ναού, όπου ο Θεός πρέπει να κατοικήσει.                                                                  
Δυστυχώς, τρώγοντας κρέας, οι περισσότεροι από αυτούς μοιάζουν πιο πολύ με νεκροταφεία γεμάτα πτώματα παρά με ναούς.
Κάθε ον, ζώο ή άνθρωπος, ωθείται να διαλέξει αυτήν ή εκείνη την τροφή, κι αυτή η εκλογή είναι πάντα πολύ σημαντική.                                                                              
Αν θέλετε να μάθετε ποια είναι τα αποτελέσματα της κρεατοφαγίας, πηγαίνετε στο ζωολογικό κήπο, παρατηρήστε τα σαρκοφάγα ζώα, και θα τα μάθετε αμέσως.                                                                                                                       
 Άλλωστε, δεν είναι ανάγκη να πάτε μέχρι τους ζωολογικούς κήπους για να κάνετε αυτή τη διαπίστωση. Βρίσκει κανείς στη ζωή ανθρώπινα δείγματα απ’ όλα τα είδη των ζώων, και μάλιστα ακόμα και από αυτά που δεν υπάρχουν στα πάρκα, όπως τα μαμούθ, οι δεινόσαυροι και άλλα προϊστορικά τέρατα!
Αλλά ας μείνουμε ευσπλαχνικοί και ας μείνουμε σ’ αυτά που είναι στους ζωολογικούς κήπους: εκεί μπορείτε να διαπιστώσετε ότι τα μεγάλα σαρκοφάγα είναι τα επικίνδυνα ζώα που βγάζουν μία πολύ δυνατή μυρωδιά, ενώ τα χορτοφάγα έχουν γενικά συμπεριφορά πολύ πιο ήρεμη.                                          
Η τροφή που τρώνε δεν τα κάνει ούτε βίαια, ούτε επιθετικά, ενώ το κρέας κάνει τα σαρκοφάγα ευερέθιστα.                                                                                    
Το ίδιο, οι άνθρωποι που τρώνε κρέας ωθούνται περισσότερο προς μια πρωτόγονη και καταστρεπτική δραστηριότητα.
Η διαφορά μεταξύ της κρεατοφαγίας και της χορτοφαγίας βρίσκεται στην ποσότητα των ηλιακών ακτινών που περιέχουν.
Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι τόσο εμποτισμένα με ηλιακό φως, ώστε μπορούμε να πούμε ότι είναι μια συμπύκνωση του φωτός. Όταν τρώμε ένα φρούτο ή ένα λαχανικό, απορροφάμε λοιπόν, με άμεσο τρόπο, ηλιακό φως,  που αφήνει μέσα μας πολύ λίγα κατάλοιπα.                                                           
Ενώ το κρέας είναι μάλλον φτωχό σε ηλιακό φως, γι’ αυτό και χαλάει γρήγορα, είναι βλαβερό για την υγεία.
Η βλαβερότητα του κρέατος έχει ακόμα μια άλλη αιτία.                                                     
Όταν οδηγούν τα ζώα στο σφαγείο, αυτά μαντεύουν τον κίνδυνο, νιώθουν τι τα περιμένει, και φοβούνται, πανικοβάλλονται. Αυτός ο φόβος προκαλεί μια ανωμαλία στη λειτουργία των αδένων τους που εκκρίνουν τότε ένα δηλητήριο. Τίποτα δεν μπορεί να εξαλείψει αυτό το δηλητήριο. Μπαίνει μέσα στον οργανισμό του ανθρώπου που τρώει το κρέας, κι αυτή η παρουσία δεν είναι βέβαια ευνοϊκή ούτε για την υγεία, ούτε για τη μακροζωία.
Θα πείτε: «Ναι, μα το κρέας είναι νόστιμο.» Ίσως, αλλά δε σκέφτεστε παρά την απόλαυσή σας, την ικανοποίηση σας. Μόνο η απόλαυση της στιγμής υπολογίζεται για σας, ακόμα και αν πρέπει να την πληρώσετε με το θάνατο αναρίθμητων ζώων και με τη δική σας καταστροφή.
Επιπλέον, πρέπει να ξέρετε πως ό,τι απορροφάμε σαν τροφή, γίνεται μέσα μας μια κεραία που συλλαμβάνει συγκεκριμένα κύματα. Έτσι το κρέας μας συνδέει με τον αστρικό κόσμο.                                                                                                
Στις κατώτερες περιοχές του αστρικού κόσμου βρίθουν όντα που αλληλοτρώγονται σαν τα άγρια θηρία, και έτσι, τρώγοντας κρέας, είναι κανείς σε καθημερινή επαφή με το φόβο, την αγριότητα, τον αισθησιασμό των ζώων. Αυτός που τρώει κρέας διατηρεί μέσα στο σώμα του έναν αόρατο σύνδεσμο με τον κόσμο των ζώων και θα κατατρόμαζε αν μπορούσε να δει το χρώμα της αύρας του.
Τέλος, το να αφαιρείτε τη ζωή από τα ζώα είναι μια μεγάλη υπευθυνότητα, είναι μια παράβαση του νόμου: «Ου φονεύσεις».                                                          
Άλλωστε, στη Γένεση, όταν πριν από την πτώση, ο Θεός έδωσε την τροφή τον άνθρωπο, λέει απλώς: « Να, σας δίνω χόρτο που φέρει σπόρους και κάθε δέντρο που έχει μέσα του καρπό δέντρου που κάνει σπόρο: αυτή θα είναι η τροφή σας».
Σκοτώνοντας τα ζώα για να τα φάει κανείς, δεν τους αφαιρεί μόνο τη ζωή αλλά τους αφαιρεί επίσης και τις δυνατότητες να εξελιχθούν που η φύση τους έδωσε σ’ αυτή τη ζωή.                                                                                                        
Στερούν την ελευθερία για την εξέλιξή τους.                                                                                                     
Γι’ αυτό, στον αόρατο κόσμο, κάθε άνθρωπος συνοδεύεται απ’ όλες τις ψυχές των ζώων των οποίων έφαγε τη σάρκα, κι αυτές οι ψυχές του ζητούν αποζημιώσεις λέγοντας: «Μας στέρησες τη δυνατότητα να εξελιχθούμε και να μάθουμε, λοιπόν, στο εξής, εσύ θ’ αναλάβεις την εκπαίδευσή μας.» Αν και η ψυχή των ζώων δεν είναι ίδια με την ψυχή των ανθρώπων, τα ζώα έχουν μια ψυχή, κι εκείνος που τρώει το κρέας ενός ζώου είναι υποχρεωμένος να υπομένει την παρουσία της ψυχής του ζώου μέσα του.
Αυτή η παρουσία εκδηλώνεται με καταστάσεις που ανήκουν στον κόσμο των ζώων. Γι’ αυτό, όταν θέλει ν’ αναπτύξει την ανώτερή του ύπαρξη, συναντά δυσκολίες, τα ζωικά κύτταρα δεν υπακούνε στην επιθυμία του, έχουν μια δική τους θέληση που κατευθύνεται ενάντια στη δική του. Πράγμα που εξηγεί ότι πολλές εκδηλώσεις των ανθρώπων στην πραγματικότητα δεν ανήκουν στο ανθρώπινο βασίλειο αλλά στο βασίλειο των ζώων.
Αναφορικά με τα ψάρια, το θέμα παρουσιάζεται διαφορετικά. Τα ψάρια, από εκατομμύρια χρόνια, έχουν τοποθετηθεί σε πολύ κακές συνθήκες εξέλιξης, το βλέπουμε αυτό όταν μελετάμε τη δομή του οργανισμού τους, το νευρικό τους σύστημα έχει μείνει πολύ υποτυπώδες. Επιτρέπεται, λοιπόν, να τα τρώει κανείς, πράγμα που τα κάνει να εξελίσσονται. Εξάλλου, μέσα στα ψάρια υπάρχει ένα στοιχείο ειδικά φτιαγμένο για τη σημερινή εποχή: το ιώδιο.

Η τροφή που καταπίνουμε πάει μέσα στο αίμα μας, και από εκεί έλκει τις οντότητες  που της αντιστοιχούν.                                                                                         
Στα Ευαγγέλια αναφέρεται: «Εκεί που βρίσκονται τα πτώματα, εκεί μαζεύονται οι γύπες.»                                                                                                                          Αυτό είναι αλήθεια και για τους τρεις κόσμους: το φυσικό, τον αστρικό και το νοητικό. Λοιπόν, αν θέλετε να είστε υγιείς και στα τρία επίπεδα, μην έλκετε τους γύπες με πτώματα.                                                                                                                
Ο Ουρανός δεν εκδηλώνεται μέσα από ανθρώπους που αφήνονται να γεμίζουν από φυσικές, αστρικές και νοητικές ακαθαρσίες.
Το κρέας αντιστοιχεί σ’ ένα ιδιαίτερο στοιχείο στις σκέψεις, στα συναισθήματα και στις πράξεις. Αν, π.χ., ονειρεύεστε ότι τρώτε κρέας, πρέπει να προσέξετε, γιατί αυτό δείχνει ότι θα εκτεθείτε σε ορισμένους πειρασμούς: να διαπράξετε πράξεις βίας, να παρασυρθείτε από αισθησιακές επιθυμίες ή να κάνετε σκέψεις εγωιστικές και άδικες.
Γιατί το κρέας αντιπροσωπεύει όλα αυτά: τη βία στο φυσικό επίπεδο, τον αισθησιασμό στο αστρικό επίπεδο, και τον εγωισμό στο νοητικό επίπεδο.
Η παράδοση αναφέρει ότι, πριν από την πτώση, ο Αδάμ είχε ένα ακτινοβόλο πρόσωπο, και όλα τα ζώα τον αγαπούσαν, τον σέβονταν, και του ήταν υπάκουα.
Ύστερα από την πτώση ο Αδάμ έχασε αυτό το πρόσωπο και τα ζώα έγιναν εχθροί του. Αν τα ζώα δεν έχουν πια εμπιστοσύνη στον άνθρωπο, αν τα πουλιά πετούν μόλις τα πλησιάσει και όλη η δημιουργία τον θεωρεί σαν ένα εχθρό, υπάρχει ένας λόγος:
Είναι γιατί έπεσε από τα πνευματικά ύψη όπου βρισκόταν. Πρέπει να ξαναβρεί την πρώτη του λαμπρότητα με το να υποταχθεί και πάλι στους νόμους της αγάπης και της σοφίας, τότε θα συμφιλιωθεί με όλα τα βασίλεια της δημιουργίας και θα είναι ο ερχομός της Βασιλείας του Θεού πάνω στη γη.
Φαινομενικά, ο πόλεμος μεταξύ των ανθρώπων οφείλεται σε οικονομικούς ή πολιτικούς λόγους, αλλά στην πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα όλης αυτής της σφαγής που γίνεται στα ζώα.                                                                                                                                
Ο νόμος της δικαιοσύνης είναι αδυσώπητος.                                                  
Υποχρεώνει τους ανθρώπους να πληρώσουν χύνοντας τόσο αίμα όσο έχυσαν σφάζοντας τα ζώα.

Πόσα εκατομμύρια λίτρα αίμα χυμένο στη γη που ζητά εκδίκηση από τον Ουρανό! Η εξάτμιση αυτού του αίματος έλκει όχι μόνο μικρόβια, αλλά δισεκατομμύρια κατώτερες οντότητες του αόρατου κόσμου.                                           
Να αλήθειες που δεν γνωρίζετε και που ίσως να μην τις παραδεχτείτε, αλλά είτε τις παραδεχτείτε είτε όχι, εγώ είμαι υποχρεωμένος να σας τις αποκαλύψω.
Σκοτώνουμε τα ζώα, αλλά η φύση είναι ένας οργανισμός, και σκοτώνοντας τα ζώα, είναι σαν να αγγίζουμε ορισμένους αδένες αυτού του οργανισμού: τότε, οι λειτουργίες αλλάζουν, επέρχεται μια ανισορροπία, και δεν πρέπει να παραξενεύεστε αν ύστερα από λίγο καιρό ξεσπάσει ένας πόλεμος ανάμεσα στους ανθρώπους.
Μάλιστα, έχουν σφάξει εκατομμύρια ζώα για να τα φάνε, χωρίς να ξέρουν ότι, στον αόρατο κόσμο, αυτά ήταν ενωμένα με ανθρώπους  -ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ- και ότι αυτοί οι άνθρωποι οφείλουν να πεθάνουν μαζί τους.                                                            
Σκοτώνοντας τα ζώα, σκοτώνουν ανθρώπους.                                                                 
Όλοι λένε ότι πρέπει, επιτέλους να βασιλέψει η ειρήνη στον κόσμο, και ότι δεν πρέπει να ξαναγίνει ποτέ πια πόλεμος…                                                                              
Όμως ο πόλεμος θα εξακολουθεί όσο εξακολουθούν να σκοτώνουν τα ζώα, γιατί, σκοτώνοντάς τα, καταστρέφουμε εμάς τους ίδιους.

Διδάσκαλος   Omraam Mikhael Aivanhov


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου