ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: ΑΘΛΟΣ 3ος

«Τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων»
αντιστοιχία με τους Διδύμους [21 Μαίου-20 Ιουνίου]

Ο ΜΥΘΟΣ

Η τρίτη μεγάλη Πύλη  άνοιξε για να αποκαλύψει μια νέα ευκαιρία στον εργάτη του Φωτός. « Πρέπει να φυλαχθεί το Ιερό Δένδρο. Να αναπτύξεις τη δύναμή σου Ηρακλή για έρευνα , με θάρρος και καρτερία, χωρίς ψευδαισθήσεις. »

Πέρα σε μια μακρινή χώρα, υψωνόταν το Ιερό Δένδρο, το δένδρο της Σοφίας, που απ’ αυτό κρέμονταν τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. Η φήμη των γλυκών αυτών καρπών είχε φθάσει σε μακρινές χώρες και όλοι τους επιθυμούσαν.

 «Δείξε μου τον Δρόμο, Δάσκαλε της ψυχής μου, δείξε τον πιο σύντομο δρόμο και θα τον ακολουθήσω. ! »

«Δεν είναι έτσι υίέ μου, απάντησε ο Δάσκαλος. Ο δρόμος είναι μακρύς. Δυο μόνο πράγματα θα σου εμπιστευθώ. Έχε υπ’ όψιν σου ότι το Ιερό Δένδρο φρουρείται καλά. Τρείς ωραίες παρθένες το φροντίζουν και προστατεύουν τους καρπούς του. Ένας δράκοντας με εκατό κεφαλές προστατεύει τις παρθένες και το Δέντρο. Φυλάξου καλά από τη δύναμη αυτή που είναι πολύ μεγάλη για σένα , φυλάξου από τα πολύ έξυπνα τεχνάσματα που ξεπερνούν την αντίληψή σου. Το δεύτερο που θα ήθελα να σου πω , είναι ότι η έρευνά σου θα σε φέρει σε πέντε μεγάλες δοκιμασίες. Κάθε μια θα σου δώσει τα μέσα για να εκτελέσεις το σκοπό σου με φρόνηση, κατανόηση, επιτηδειότητα και ευκαιρία. Πρόσεχε καλά.»

Ο Ηρακλής με πίστη στον εαυτό του , τη σύνεσή του και τη δύναμή του, πέρασε την Τρίτη Πύλη βαδίζοντας προς Βορρά, αναζήτησε μα δίχως επιτυχία  Ρωτούσε αλλά  κανένας δεν γνώριζε τον τόπο. Πέρασε πολύς καιρός έρευνας και γύρισε πίσω στη τρίτη Πύλη λυπημένος αλλά αποφασισμένος να συνεχίσει την έρευνα του.

Τότε εμφανίστηκε ο Νηρέας. Ήλθε πολλές φορές με διαφορετική μορφή και με διάφορα λόγια αλήθειας , ο Ηρακλής όμως δεν απαντούσε γιατί ήταν τυφλός, δεν κατάλαβε τη βοήθεια που με τόσο έντεχνο τρόπο του προσφέρθηκε.

Μη βρίσκοντας το ιερό Δένδρο στράφηκε προς το Νότο. Συνάντησε τον Ανταίο –τον Όφι με τα εκατό κεφάλια. Πάλεψε αλλά δεν κατάφερε να το νικήσει την πρώτη φορά. Παλεύοντας ξανά με όλη του τη δύναμη ,άρπαξε το φίδι με τα δυο του χέρια , το σήκωσε ψηλά στο αέρα , κρατώντας το σταθερά πάνω από το χώμα. Και να ! Το αποτέλεσμα ήλθε.

Ευτυχισμένος και σίγουρος για τον εαυτό του προχώρησε με νέο θάρρος για την έρευνα.  

Τώρα στράφηκε προς τη Δύση. Εκεί συνάντησε τον Βούσιρι, τον μεγάλο άρχοντα της πλάνης. Το έργο του είναι να προκαλεί σύγχυση και παραπλάνηση στους ανθρώπους με λόγους που φαίνονται σοφοί. Ισχυρίζεται πως κατέχει την αλήθεια και με ευκολία τον πιστεύουν. .

Ο Ηρακλής τον πίστεψε και σταμάτησε να ερευνά για το ιερό Δένδρο –τρίτη δοκιμασία. Η δύναμή του εξασθενούσε ,παρέμεινε εκεί μέχρις ότου ο Βούσιρις τον έδεσε σ’ένα βωμό και τον κράτησε εκεί δεμένο επί έναν χρόνο. Ξαφνικά μια μέρα, ενώ αγωνιζόταν να ελευθερωθεί, και καταλάβαινε σιγά-σιγά τι ήταν ο Βούσιρις, ήλθαν στο νου του τα λόγια του Νηρέα : « η αλήθεια βρίσκεται μέσα σου, μαζί με όλη σου τη δύναμη , την εξουσία και τη σοφία.» Τότε αρπάζει τον ψευτοδάσκαλο , τον δένει στο βωμό, στη θέση που ήταν αυτός ο ίδιος.

Ο χρόνος που πέρασε στο βωμό τον δίδαξε πολλά.

Βάδιζε πλέον  με μεγαλύτερη σύνεση στο Δρόμο.

Ξαφνικά σταμάτησε τα βήματά του. Μια κραυγή βαθειάς απόγνωσης αντήχησε στ’ αυτιά του. Ένα κοπάδι από γύπες , που φτερούγιζαν κυκλικά πάνω από ένα μακρινό βράχο, προκάλεσαν την προσοχή του. Έπειτα ξανά αντήχησε μια φωνή. Θα έπρεπε να συνεχίσει το δρόμο του ή να ζητήσει να βρει εκείνον που ζητούσε βοήθεια και έτσι να καθυστερήσει στο δρόμο του;

Σκέφτηκε βαθειά στο πρόβλημα της καθυστέρησης. Είχε χάσει έναν ολόκληρο χρόνο και ένοιωθε πως έπρεπε να βιασθεί. Η κραυγή ακούστηκε και πάλι κι ο Ηρακλής με γρήγορα βήματα έτρεξε να βοηθήσει τον αδελφό του. . Βρήκε τον Προμηθέα, αλυσοδεμένο πάνω σε ένα βράχο να αγωνιά και να υποφέρει από φρικτούς πόνους , που προξενούσαν οι γύπες τρώγοντας το συκώτι του. Έσπασε τα δεσμά με τις αλυσίδες, τον απελευθέρωσε, κυνηγώντας τους γύπες. Περιποιήθηκε τον άρρωστο του μέχρι που ανάρρωσε από τα τραύματά του . Έπειτα με αρκετή απώλεια χρόνου ξεκίνησε για το δρόμο του.

Η έρευνα του συνεχίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Μια μέρα , μια φήμη έφτασε στ’ αυτιά του από ένα περαστικό, πως το Δένδρο ήταν σε ένα μακρινό βουνό της Ανατολής. « Τώρα θα αγγίξω το Ιερό Δένδρο , φώναζε μέσα στη χαρά του. Θα νικήσω το Δράκο που το φυλάει, θα δω τις ωραίες παρθένες, και θα κόψω τα μήλα. »

Όμως μια αίσθηση βαθειάς στεναχώριας τον κατέλαβε όταν είδε τον Άτλαντα να κλονίζεται από το φορτίο των κόσμων που κρατούσε πάνω στη ράχη του. Στο πρόσωπό του φαινόταν χαραγμένος ο πόνος. Τα χέρια και τα πόδια του λύγιζαν από το βάρος. Τα μάτια του είχαν κλείσει από τη αγωνία. Δεν ζητούσε βοήθεια, δεν είχε δει τον Ηρακλή, αλλά στεκόταν τσακισμένος από το βάρος των κόσμων. Ο Ηρακλής παρατηρούσε τρέμοντας . Είχε ξεχάσει την έρευνά του. Το Ιερό Δένδρο και τα μήλα εξαφανίστηκαν από τη μνήμη του. Το μόνο που ήθελε ,να βοηθήσει τον γίγαντα. ’Ωρμησε και με ευκολία μετακίνησε το φορτίο, το πήρε στους δικούς του ώμους. Έκλεισε τα μάτια και με μια προσπάθεια το φορτίο κύλισε και …Να ! και οι δυο ήταν ελεύθεροι.

Μπροστά του στεκόταν ο γίγαντας και στο χέρι του κρατούσε τα χρυσά μήλα, που πρόσφερε με αγάπη στον Ηρακλή. Η έρευνα είχε τελειώσει.

Οι τρείς αδελφές κρατούσαν ακόμη περισσότερα μήλα και τα πρόσφεραν με τον ίδιο τρόπο στον Ηρακλή.

Η Αίγλη – η δόξα του Ηλίου που βασιλεύει, 

η Ερύθεια , ο φύλακας της Πύλης , που όλοι πρέπει να περάσουν

η Εσπερίς, το θαύμα του Εσπερινού Άστρου.

Πάνω σε κάθε μήλο ήταν χαραγμένη η λέξη ΥΠΗΡΕΣΙΑ

«Τότε, δίνω πίσω αυτά τα μήλα για εκείνους που ακολουθούν» είπε ο Ηρακλής και γύρισε από εκεί που ήλθε.

Ο Δάσκαλος του έδωσε τη λέξη της χαράς, και του έδειξε την τέταρτη Πύλη. «Πέρασε αυτή την Πύλη, πιάσε τη ελαφίνα, και έλα πάλι στον Ιερό Τόπο.»

ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ : ο Ευρυσθέας , έχοντας παρακολουθήσει τον Ηρακλή να κατακτά νοητικό έλεγχο και έπειτα να ιππεύει τον Ταύρο της επιθυμίας μέσα στον Ναό της Ψυχής, του επιβάλλει τώρα το έργο να πάει να φέρει τα χρυσά μήλα από τον Κήπο των Εσπερίδων.

 Στον Ηρακλή ελέχθησαν μόνο τρία πράγματα : ότι υπήρχε ένας κήπος με ένα Δένδρο, όπου αναπτύσσονταν τα Χρυσά Μήλα, ότι το δένδρο φύλαγε ο Όφις με τα εκατό κεφάλια. Και όταν το εύρισκε θα μπορούσε να συναντήσει τις τρείς ωραίες παρθένες. Αλλά δεν του είπαν προς ποια κατεύθυνση ήταν ο κήπος, ούτε πως θα τον εύρισκε. Η έρευνα έπρεπε να γίνει σε όλο τον πλανήτη.

Καθώς είναι γνωστό , στον κήπο της Εδέμ, ο όφις έδωσε το μήλο στην Εύα και από την αποδοχή του προήλθε η γνώση του καλού και του κακού. Αυτός είναι ένας συμβολικός τρόπος  που μας λέει την ιστορία της εμφανίσεως του νου και πως άρχισε να λειτουργεί ο νους σε αυτό το πρωτόγονο πλάσμα που δεν ήταν ούτε ζώο ούτε άνθρωπος. Με το ξύπνημα του νου πρόβαλε επίσης η γνώση της δυαδικότητας, της έλξεως των αντιθέτων, της φύσεως της ψυχής που είναι το καλό και της φύσεως της μορφής που είναι η πλήρης της έκφραση. Δεν είναι η μορφή κακό.

Στο κήπο της Εδέμ δόθηκε μόνο ένα μήλο στο ανθρώπινο ον, σύμβολο χωριστικότητας, σύμβολο μονώσεως. Ο Ηρακλής έπρεπε να ψάξει και να βρει τα χρυσά μήλα σε έναν άλλο κήπο, και στο κήπο των Εσπερίδων τα μήλα ήταν το σύμβολο της πολλαπλότητας, της σύνθεσης, και των πολλών που τρέφονται από το δένδρο της Ζωής.

Συναντά τον Νηρέα , που κατείχε όλη τη σοφία σε όλες τις μορφές του λόγου.  Ονομάζεται « ο αρχαίος των θαλασσών ».Δεν ήταν μόνο σοφός αλλά και άπιαστος ( απατηλός) παίρνοντας πολλές μορφές και αρνούμενος πάντα να δίνει στον Ηρακλή μια ευθεία απάντηση. Το σύμβολο του Ανώτερου Εαυτού, που αργότερα στη ιστορία του μαθητού γίνεται το σύμβολο του διδάσκοντος Δασκάλου.

Συναντά τον γίγαντα Ανταίο- το φίδι –ήταν υιός του Ποσειδώνα, θεού των Υδάτων και της Γαίας . Όταν ερχόταν σε επαφή με τη γη, τη μητέρα του γινόταν ανίκητος. Το φίδι συμβολίζει την πλάνη γιατί κατά την προώθηση της πνευματικής έφεσης ο μαθητής είναι πολύ επιρρεπής να παρασυρθεί στον αστρικό και κατώτερο ψυχισμό. Όταν όμως ο Ηρακλής ανακάλυψε ότι είναι ανίκητο μόνο όταν έρχεται σε επαφή με τη γη , σήκωσε το φίδι ( Ανταίο) ψηλά στον αέρα , έγινε εντελώς αδύνατο και ανίκανο να τον νικήσει.

Οι Δίδυμοι είναι ένα ζωδιακό σημείο του Αέρος, ένα μεταβλητό σημείο, όπου η πλάνη αλλάζει συνεχώς παίρνοντας πότε μια μορφή και πότε άλλη. Αφορά στην εμφάνιση και όχι στην πραγματικότητα και η γη αντιπροσωπεύει φαινομενικότητες.

Η επόμενη συνάντησή του ήταν και πάλι μια μορφή πλάνης. Ο Βούσιρις, ήταν παιδί του Ποσειδώνα και μιας θνητής. Εύγλωττος και συναρπαστικός σε ό, τι έλεγε , ότι δήθεν ήταν ο θεματοφύλακας της αλήθειας, παρέσυρε τον Ηρακλή να πιστέψει ότι θα μπορούσε να τον οδηγήσει στο φως .

Ο Ηρακλής εξαπατήθηκε τελείως , η θέληση και ο νους του υποχώρησαν, τον έδεσε στο βωμό της θυσίας και ξέχασε τον Νηρέα. Ο μύθος λέει πως τελικά απελευθέρωσε τον εαυτό του ,έδεσε το Βούσιρι στον ίδιο βωμό  και συνέχισε την έρευνά του. Ξαναβρίσκουμε αποθάρρυνση, καθυστέρηση, αποτυχία και δόλο σ΄αυτό το μέρος της δοκιμασίας.

Αναζητώντας, βρίσκει τον Προμηθέα δεμένο σ΄ένα βράχο και τον απαλλάσσει από τον πόνο, γιατί ο δικός του πόνος ήταν μεγαλύτερος βλέποντας έναν αδελφό του να υποφέρει.

 Τώρα φθάνουμε στο πιο κρίσιμο σημείο του άθλου ,στην πραγματική δοκιμασία.

Ο Ηρακλής συναντά τον Άτλαντα, και συγκινήθηκε από το τεράστιο εγχείρημα του, να σηκώνει στους ώμους του το φορτίο του κόσμου. Επηρεάστηκε από τα δεινά του και ξεχνά ό,τι είχε επιβάλλει στον εαυτό του να κάνει και με οίκτο παίρνει το φορτίο από τον Άτλαντα και το σηκώνει στους ώμους του.

Τότε, λέγεται, ότι ο Άτλας πηγαίνει στον Κήπο των Εσπερίδων , αποσπά τα Χρυσά Μήλα από το φίδι με τις εκατό κεφαλές  και με την πρόθυμη βοήθεια των τριών ωραίων παρθένων φέρνει τα μήλα στον Ηρακλή ,που και αυτός ήταν ελεύθερος από όλα τα εμπόδια που οφείλονταν στην πλάνη.

Αντίθετα, οι αποτυχίες στη διαδρομή του χρόνου τον βοήθησαν να φθάσει στη Σοφία και δεν δέχεται τα Χρυσά Μήλα.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: ΔΙΔΥΜΟΙ

Εξωτερικός κυβερνήτης :Ερμής [4^η ακτίνα]

Εσωτερικός κυβερνήτης: Αφροδίτη [5^η ακτίνα]

Ιεραρχικός κυβερνήτης :Γη [3^η ακτίνα]

Η ιστορία της ανάπτυξης του ανθρώπου μέχρι ωριμότητας και η ιστορία του βαθμιαία αυξανόμενου ελέγχου της ψυχής μάς λέγονται από τον αστερισμό των Διδύμων.

Η Λεμουρία φυλή ήταν η Τρίτη φυλή και ο άθλος αυτός του Ηρακλή που συμβολικά ανέλαβε είναι ο τρίτος.  Η έρευνά του αφορούσε την ψυχή και αυτό υπήρξε πάντα η χωρίς επίγνωση αναζήτηση του ανθρώπου , μέχρι ότου θα γνωρίσει στον εαυτό του ότι είναι ο Ηρακλής και θα αρχίσει να συγκεντρώνεται στην αναζήτηση και την έρευνα για τα Χρυσά Μήλα της Μάθησης και της Σοφίας.

Οι Δίδυμοι είναι κυρίως το ζωδιακό σημείο της διάνοιας και έχει ένα ιδιαίτερο ζωτικό αποτέλεσμα στην Αρεία φυλή μας. Στη φυλή αυτή η ικανότης του νου και η διάνοια έχουν αναπτυχθεί σταθερά. Γι’αυτό οι Δίδυμοι ασκούν επιρροή και στα τρία τμήματα που τους συνδέουν με τις ανθρώπινες σχέσεις. Κυβερνούν όλη την εκπαίδευση, ασχολούνται με τις γνώσεις και τις επιστήμες και θέτουν τα θεμέλια της Σοφίας.

Είναι αξιοσημείωτο  πως ο Ηρακλής βρίσκεται κάτω από την επιρροή δύο διδασκάλων του Νηρέα-ανώτερου διδασκάλου και του Βούσιρι του κατώτερου ή ψυχικού διδασκάλου και έτσι έχουμε τη δυαδικότητα των Διδύμων και την έμφαση της νοητικής ιδιότητας.

Όταν το σημείο αυτό είναι σε έξαρση, όπως είναι αυτούς τους καιρούς εγκαινιάζει  πολλές αλλαγές. Νέες ιδέες κατακλύζουν τον κόσμο, νέες παρορμήσεις κάνουν αισθητή την παρουσία τους, νέες γραμμές προσέγγισης προς την πνευματική αλήθεια αναφαίνονται και πολλοί δάσκαλοι θα ξεσηκωθούν παντού για να καθοδηγήσουν τη φυλή σε νέα κατάσταση πνευματικής επίγνωσης. Είναι ένα σημείο του αέρα και βλέπουμε ότι η κατάκτηση του αέρα (διαστήματος) προχωρεί γρήγορα , καθώς και μια σταθερή προσπάθεια καταβάλλεται για να ενοποιήσει και να συντονίσει τις πολλές και ποικίλες όψεις της ανθρώπινης προσπάθειας.

Κάτω από αυτό τον συμβολισμό κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια.

Ο αέρας πάντα θεωρήθηκε σαν το σύμβολο ή στοιχείο που αναφέρεται στο Χριστικό  ή Βουδδικό πεδίο. Το αντίστροφο του Βουδικού είναι το αστρικό όπου επικρατεί η πλάνη. Όλη αυτή η ιστορία σημαίνει πραγματικά το πρώτο μάθημα που πρέπει να μάθει ο μαθητής εφόσον πρώτα ξεπεράσει τις δοκιμασίες στον Κριό [Εγώ] και τον Ταύρο [Έχω, κατέχω]. Ο Ηρακλής απελευθέρωσε τον εαυτό του από τον κόσμο της πλάνης –απελευθερώθηκε κάτω από το σύμβολο του Προμηθέα, που σημαίνει ενσαρκωμένος  Θεός -τον ελευθέρωσε από τα βασανιστήρια των γυπών του παρελθόντος. Το ηλιακό πλέγμα, το στομάχι και το συκώτι -3^ο τσάκρα- είναι εξωτερικεύσεις της φύσεως της επιθυμίας . Έπαυσε να είναι ιδιοτελής και να ικανοποιεί μόνο τον εαυτό του.

Σ’αυτόν το παγκόσμιο κύκλο των 25.000 ετών , οι Δίδυμοι, ο Ταύρος και ο Κριός αποτελούν τις τρείς ενέργειες ή ρυθμιστικά ζώδια που ασκούν πιο ειδική ψυχική επίδραση καθώς οι Δίδυμοι αποτελούν το κυριότερο σύμβολο της δυαδικότητας στο ζωδιακό και επηρεάζουν τη Γη –μη ιερό πλανήτη, τον κατεξοχήν πλανήτη της δυαδικότητας που υπόκειται ακόμη στην ακτίνα της προσωπικότητας.

Όπως , ίσως αρχίζετε να καταλαβαίνετε, οι Δίδυμοι σχετίζονται με το αιθερικό σώμα. Αποτελούν τον θεματοφύλακα και μεσολαβητή , σ΄ότι αφορά στα βασικά στοιχεία , ανάμεσα στην ψυχή και το σώμα. Είναι οι δυο ενωμένοι αδελφοί. Ο αιθερικός φορέας διαβιβάζει την ψυχική ενέργεια που ζωογονεί και συντονίζει το πυκνό φυσικό σώμα και έτσι επιτρέπει τον αστρικό και νοητικό έλεγχο της προσωπικότητας. Καθώς αρχίζει η μετατόπιση της δύναμης στα κέντρα πάνω από το διάφραγμα , η δύναμη της ψυχής αυξάνεται και της προσωπικότητας –πλάνη, μειώνεται.

Οι Δίδυμοι κυβερνούν τους βραχίονες και τα χέρια, δείχνοντας την υπηρεσία που αποδίδουν οι δυο αδελφοί ο ένας στον άλλον δημιουργώντας τη διάλυση ( κάτω από τον Πλούτωνα) της χωριστής θέσης που υπάρχει τόσο καιρό ανάμεσά τους. Ο Πλούτων επιφέρει το θάνατο ή τερματισμό της χωριστικής ενστικτώδους φύσης, γιατί αυτός είναι ο παράγων πίσω από κάθε δυαδισμό.

Αυτή είναι η υγεία στη ζωή, συνεπώς οι Δίδυμοι κυβερνούν την οξυγόνωση του αίματος (το αίμα είναι ο φορέας της Ψυχής), με αποτέλεσμα στη δραστηριότητα της ζωής και την κυκλοφορία της όψεως πνεύματος –ψυχής σε μια συνεργαζόμενη μορφή. Όπου υπάρχει ελεύθερη ροή της δύναμης της ζωής και κανένα εμπόδια στην κυκλοφορία του ρευστού της ζωής μέσα στο αίμα, εκεί φυσικά θα υπάρχει μια τέλεια υγεία. Η κατανόηση αυτού οδηγεί στην πνευματική θεραπεία.

Οι Δίδυμοι κυβερνούν επίσης  το νευρικό σύστημα και τις αντιδράσεις του. Επομένως α) την όψη της ζωής που εδραιώνεται στην καρδιά η οποία χρησιμοποιεί το ρεύμα του αίματος ως τον τρόπο της αλληλεπίδρασης και του δοσίματος της ζωής, και β) την όψη της συνείδησης που εστιάζεται στο κεφάλι και χρησιμοποιεί το νευρικό σύστημα ως την διαδικασία της έκφρασης 

Οι Δίδυμοι επίσης κυβερνούν τον θύμο αδένα που προς το παρόν είναι μη ενεργός στον ενήλικο, διότι το κέντρο της καρδιάς δεν είναι αφυπνισμένο στην πλειονότητα. Όταν γίνει ενεργός (θύμος), το κέντρο της καρδιάς με την ομαδική κατανόηση και την ομαδική αγάπη  θα λειτουργεί ελεύθερα.  

Ο Ερμής είναι η έκφραση της διπλής όψης του νου καθώς διαλογίζεται ανάμεσα στο ανώτερο και το κατώτερο. Επομένως ο φωτισμένος νους είναι αυτός που σχετίζει την ψυχή και την προσωπικότητα.

Ο Ερμής ο διερμηνεύς και η διάνοια που φωτίζει ,αποκαλύπτει την πνευματική Τριάδα (πνευματική θέληση, πνευματική αγάπη και ανώτερος νους) με την ψυχή 

Η Αφροδίτη ως εσωτερικός κυβερνήτης των Διδύμων ενοποιεί τα αντίθετα, και με την επιρροή της παίρνει θέση ο νόμος της έλξης  και των πολικών αντιθέτων. Η ενοποίηση εγκαινιάζει μια νέα κατάσταση επίγνωσης, μια νέα κατάσταση ύπαρξης, που οδηγεί σε μια νέα αποχή ,σε ένα καινούριο κόσμο.

Η Αφροδίτη το στοιχείο της έλξεως και της ενοποίησης σχετίζει κάποια ζεύγη των αντιθέτων , όμως έχει συνδεθεί , εσφαλμένα στο νου των ανθρώπων με τη σεξουαλική ζωή και την σχέση των φυσικών αντιθέτων , του αρσενικού-θηλυκού. Η Αφροδίτη αφυπνίζει στην ανθρωπότητα την αίσθηση της δυαδικότητας η οποία είναι ο βασικός παράγων στη διαμάχη ανάμεσα στην επιθυμία και την πνευματική θέληση.

Η Αφροδίτη  -πλανήτης της αγάπης -είναι το alter ego της Γης και ο πραγματικός συμπληρωματικός και επιβοηθητικός της πλανήτης καθώς σχετίζεται με την ψυχή που η φύση της είναι αγάπη. Αυτή η θέση της Αφροδίτης –ιερός πλανήτης , με τη Γη-μη ιερός πλανήτης, βρίσκεται πίσω από το γεγονός ότι η Γη μας είναι μοναδικά « ο πλανήτης της λύπης που απελευθερώνει , και του πόνου που εξαγνίζει ».

Είναι η ενέργεια που δημιουργεί τους παράγοντες της απελευθέρωσης που εστιάζονται μέσα από τον Ερμή και την Αφροδίτη πάνω στη Γη.

Συνεπώς     1) Η Γη-πλανητικό ζωτικό σώμα

                     2) Αφροδίτη-πλανητικό αστρικό σώμα

                     3)Ερμής –πλανητικός νους

Στη  Γη προωθείται μια μεγάλη διαδικασία εξισορρόπησης η οποία επηρεάζεται και βοηθείται από τον Ερμή και την Αφροδίτη.

Μεταξύ τους ,κάτω από την επιρροή αυτού του τρίτου ζωδίου , των Διδύμων,  ενσωματώνουν τις ενέργειες

της 3^ης ακτίνας –Ενεργός Νοημοσύνη , που καθορίζουν αργά το αιθερικό σώμα

της 4^ης ακτίνας –Αρμονία μέσα από Διαμάχη που παρουσιάζουν εκείνες τις καταστάσεις πάνω στο αστρικό πεδίο που θα δημιουργήσουν την ουσιαστική διαμάχη του αστρικού σώματος για την τελική απελευθέρωση. Ο Ερμής , το αστέρι της διαμάχης είναι επίσης ο κύριος πλανήτης των σχέσεων.

και της 5^ης ακτίνας –της Συγκεκριμένης Γνώσης και Επιστήμης η οποία θα επιτρέψει στον άνθρωπο να προχωρήσει στη μύηση.

Αλλάζοντας τον κυβερνήτη

Για τους Διδύμους η μετάβαση από τον Ερμή στην Αφροδίτη είναι εξίσου επίπονη. Το βασικό πρόβλημα των Διδύμων είναι ότι έχουν μάθει να μιλούν πολύ. Συνεπώς δίνουν έμφαση στα λεκτικά μηνύματα και να αγνοούν τα μη λεκτικά. Οι έννοιες της συμπάθειας, της εξοικείωσης, της επικοινωνίας μεταξύ των σωμάτων και γενικότερα αυτό που λέμε «γλώσσα του σώματος» είναι κάτι που τους φαίνεται αρκετά μακρινό και απρόσιτο.

Ο Δίδυμος μαθητής μαθαίνει να σιωπά  και να επικοινωνεί με μηνύματα συμβολισμού και τέχνης, παρά λόγου. Γίνεται μαθητής εκ του μηδενός σε ένα μάθημα που γεννιέται δίχως να το γνωρίζει (αν και νομίζει ότι είναι παντογνώστης). Το μάθημα της αισθητικής.

Σε αυτό το μάθημα προχωρά σιγά σιγά συνειδητοποιώντας πώς όλες οι σκόρπιες ιδέες που τόσο καιρό είχε στο μυαλό του μπορούν να συντίθενται κάτω από ένα αισθητικό σύμβολο. Πώς η αντίθεση γίνεται σύνθεση και το «ή αυτό ή εκείνο» γίνεται «και αυτό και εκείνο».

Ίσως ο καλύτερος τρόπος να δούμε αυτή την αλλαγή οπτικής γωνίας είναι η λογική της τέταρτης διάστασης. Εκεί όπου τα όρια της τρισδιάστατης απεικόνισης δεν είναι περιοριστικά. Στην τέταρτη διάσταση όπως λέει κι ο Ουσπένσκυ ένας κύβος δεν μας εμποδίζει να δούμε το κέντρο του.

Και μπορούμε την ίδια στιγμή να δούμε και απέξω προς τα μέσα αλλά και από το κέντρο προς τις πλευρές. Τη λογική αυτή απεικονίζει καλύτερα ίσως η ζωγραφική του Πικάσο, που μας δείχνει ένα αντικείμενο από όλες τις πλευρές του, καταργώντας την προοπτική. Είναι κι αυτή μία μορφή «μαγείας» που αναγκάζεται να αποδεχτεί ο νους για να περάσει από την ανάλυση στη σύνθεση κι από τη απλή σύνθεση στην υπερβατική σύνθεση.