Aγαπώντας απλά τους ανθρώπους

Η μάχη των φύλων και ιδιαίτερα ο σεξουαλικός ανταγωνισμός βρίσκεται στη ρίζα των περισσότερων κοινωνικών προβλημάτων. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση που πηγάζει από αυτές τις συγκρούσεις οδηγεί στο φυσικό και οικονομικό ανταγωνισμό , την καταπιεστική πολιτική, την άνιση πληρωμή σε βάρος των γυναικών, το βιασμό, την πορνεία, το έγκλημα, την χρήση ναρκωτικών και την ασθένεια.

Εξετάζοντας τους αγώνες σεξουαλικής δύναμης, ας αναλογιστούμε τις συνέπειες των συγκρουόμενων αξιών και συμπεριφορών , των καταπιεσμένων επιθυμιών και των άδηλων πράξεων.

Επί χιλιάδες χρόνια, οι άνδρες αφού κυριάρχησαν στη Γη και έθεσαν στο περιθώριο οτιδήποτε θηλυκό, ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να δούν ποιός είναι πιο δυνατός και πιο ισχυρός. Οι γνωστές θρησκείες υποβιβάζουν τη γυναίκα, δοξάζουν έναν αρσενικό Θεό και δίνουν στον άνδρα τη δύναμη να κυριαρχήσει στην οικογένεια, την εκκλησία, την κοινωνία και τη διακυβέρνηση- δηλαδή να καταλάβουν όλες τις θέσεις ισχύος.

Όλες αυτές οι ανδροκρατούμενες αντιλήψεις έχουν οδηγήσει σε τεράστια σεξουαλική καταπίεση, σε σεξουαλικά προβλήματα .

Υπάρχει ένας κώδικας σεξουαλικής συμπεριφοράς γεμάτος υποκρισία, που η κοινωνία έχει δεχθεί μέσω της θρησκείας και του νόμου.

Λένε δηλ. ότι οι άνδρες είναι ανώτεροι από τις γυναίκες, και πρέπει να ηγούνται στη δουλειά, την κυβέρνηση, την εκκλησία, το σπίτι, τη σύζυγο και τα παιδιά.

Η σεξουαλική επαφή είναι αποδεκτή μόνο μέσα στο γάμο.  Η κοινωνία απαιτεί να απέχουν οι άνθρωποι από το σεξ μέχρι να παντρευτούν .

Και αν η επιλογή τους είναι να μην παντρευτούν ….

Και από την άλλη υπάρχουν αποδείξεις ότι σε συνθήκες στέρησης όπως στο στρατό, στην φυλακή , η ομοφυλοφιλία αποτελεί την ΄΄επιλογή΄΄ μιας τεράστιας πλειοψηφίας.

Ο αυνανισμός είναι κάτι κακό και ανθυγιεινό – μια θεωρία που έρχεται σε πλήρη αντίθεση  με μια βασικότατη πλευρά της ανθρώπινης φύσης και σεξουαλικότητας δηλαδή  με την φυσική τάση του ανθρώπου να εξερευνά το σώμα του και να θέλει να νοιώθει συναισθήματα που του είναι ευχάριστα.   

Οι περισσότεροι άνδρες και γυναίκες όταν αποφασίσουν να φέρουν  ένα παιδί στο κόσμο εύχονται να είναι αγόρι, αν η σύζυγος αποτύχει να χαρίσει στο σύζυγο τον αρσενικό διάδοχο που επιθυμεί θα την κατηγορήσουν , κι ας είναι το ανδρικό σπέρμα που καθορίζει το φύλο του παιδιού. Βασίλεια και γάμοι διαλύθηκαν για αυτό το λόγο.

Από τη γέννησή του το κορίτσι θεωρείται κατώτερο, ενώ το αγόρι πιο ισχυρό και χρήσιμο από οποιαδήποτε γυναίκα, ακόμη και τη μητέρα του.

Το αγόρι πρέπει να πραγματοποιήση τα όνειρα και τους ανεκπλήρωτους στόχους ζωής της συζύγου /μητέρας η οποία  δεν έχει καμμία άλλη χρησιμότητα από το να υπηρετεί τον ΄΄ανώτερο ΄΄ σύζυγο και τον ΄΄ανώτερο΄΄ γιό της. 

Ο Φρόιντ  - που η ψυχολογία βασίζεται στις αντιλήψεις του- ενίσχυσε αυτή την άποψη, λέγοντας ότι << κανένας γάμος δεν είναι ασφαλής αν η σύζυγος δεν χαρίσει στον άνδρα ένα παιδί, η γυναίκα μπορεί να νοιώση ικανοποίηση μόνο μέσα από τη σχέση με το γιό της και σ’αυτόν μπορεί να μεταφέρει  κάθε  φιλοδοξία που η ίδια δεν πραγματοποίησε λόγω της ανδροκρατίας>>.

Η γυναίκα είναι υπηρέτρια που περιβάλλει το αρσενικό με αγάπη και αφοσίωση , αν όχι λατρεία, και του προσφέρει την ευκαιρία για σεξουαλική εκτόνωση.  Δημοσίως οι άνδρες αποτελούν υπόδειγμα αρετής και σεβασμού για το ΄΄ασθενές φύλο΄΄, αλλά δεν ανέχονται καμμία αμφισβήτηση από γυναίκες και λιγότερο ισχυρούς άνδρες.

 Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία οι γυναίκες πάντα πληρώνονταν  λιγότερο από τους άνδρες για δουλειά ίσης αξίας.  Οι άνδρες αποφάσιζαν αν και πότε οι γυναίκες θα μιλούσαν, θα έτρωγαν, θα ντύνονταν, θα δούλευαν. Δεν είχαν δικαίωμα στη μόρφωση, στην ψήφο,  παρά μόνο να τους υπηρετούν και να μεγαλώνουν τα παιδιά.

Οι  γυναίκες βιάζονται και μετά κατηγορούνται ότι ήταν προκλητικές , ότι ένοιωσαν μεγάλη ευχαρίστηση στη διάρκεια του βιασμού.  Ποιος άνδρας όμως θα ένοιωθε ευχάριστη την άσκηση σωματικής βίας ,ιδιαίτερα στα γεννητικά του όργανα ?

Η Εκκλησία όλους αυτούς τους αιώνες κυβερνάται από άνδρες, που απαιτούν από τους ομοφύλους τους να είναι αφέντες του σπιτιού, που έχουν δολοφονήσει μοιχαλίδες αλλά  έχουν χαριστεί στους μοιχούς, που διδάσκουν ότι ο Θεός είναι άνδρας, που δολοφονούν σε ΄΄ιερούς΄΄ πολέμους όσους δεν ακολουθούν τη λατρεία και τα κηρύγματα τους.  Επί αιώνες  μιλάνε για αγνότητα και εγκράτεια, αλλά στη πραγματικότητα διατηρούσαν ερωμένες  ή ήταν ομοφυλόφιλοι.

Ο ανταγωνισμός μεταξύ των ανδρών είναι η αρχή που καθορίζει κάθε μορφής ηθική, πνευματική, οικονομική, δημιουργική και σεξουαλική συμπεριφορά.  Εφόσον από τη γέννησή τους θεωρούνται ανώτεροι και ισχυροί, δεν επιτρέπεται να έχουν καμμία αμφιβολία για τον εαυτό τους, ούτε να δείξουν ότι είναι λιγότερο ΄΄άνδρες΄΄ από τους ομοφύλους τους.   Το εγώ είναι δειλία.  Η δειλία δεν αποτελεί ουσιώδες μέρος του εγώ, αποτελεί το σύνολο του εγώ. Κι είναι επόμενο να συμβαίνει έτσι, διότι το εγώ ζει με το διαρκή φόβο μήπως και αποκαλυφθεί.
Κοίτα τους γενναίους σου ανθρώπους :θα δεις ότι μέσα τους είναι φοβισμένοι, έχουν απλώς δημιουργήσει μια θωράκιση γύρω τους. Γενναιότητα δεν σημαίνει αφοβία, σημαίνει φόβο προστατευμένο καλά, με καλή άμυνα, με θωράκιση.

Όταν εξαφανίζεται ο φόβος, γίνεσαι άφοβος.

Και άφοβος άνθρωπος είναι εκείνος που δεν δημιουργεί ποτέ φόβο σε κανέναν και που δεν επιτρέπει σε κανέναν να δημιουργεί φόβο στον ίδιον.

Αυτή η ανταγωνιστικότητα δεν επιτρέπει στον άνδρα να αναπτύξει στενές διαπροσωπικές σχέσεις ούτε με τους άλλους άνδρες ούτε με τις γυναίκες.  Η ανταγωνιστικότητα είναι το αποτέλεσμα του κοινωνικού προγραμματισμού, και δεν οφείλεται σε κάποια ορμονική προδιάθεση.  

Επομένως οι άνδρες ζούν μια ρηχή, κούφια προσωπική ζωή, και αυτή είναι η αιτία για τις υπαρξιακές τους κρίσεις. Με άλλα λόγια προσπαθούν να αποφύγουν τους φόβους τους, καταφεύγοντας στην ειρωνεία, στο σκληρό παιχνίδι, στα σπόρ, στο αλκοόλ, τα ναρκωτικά.  Αποφεύγουν με κάθε τρόπο να δείξουν αδυναμία, τους ενδιαφέρει μόνο να ΄΄βγούν από πάνω΄΄ σε κάθε περίσταση….εκτός από το σέξ. Μόνο εκεί μπορούν να δείξουν κάποιο συναίσθημα και το δείχνουν – κυρίως πόθο.

Το σεξ είναι ανάγκη αλλά ο έρωτας είναι επιθυμία. Ο έρωτας συνδέεται με τον αισθησιασμό, με την αισθαντικότητα , κάτι που απουσιάζει από τους περισσότερους άνδρες.

 Ο Φρόιντ με τη διαστρεβλωμένη εικόνα του σέξ που παρουσίασε, τόνισε ότι οι άνδρες αντλούν μεγαλύτερη ευχαρίστηση από το σεξ απ’ ό,τι οι γυναίκες.  Πως το ήξερε αυτό αφού δεν είχε συζητήση ποτέ τέτοια ζητήματα με γυναίκες που δεν παρουσίαζαν ψυχολογικά προβλήματα ? 

Διατύπωσε τη θεωρία ότι οι γυναίκες πάσχουν από ΄΄φθόνο του πέους΄΄   Αργότερα όμως έγινε γνωστό πως είχε έναν εραστή και ο ίδιος έπασχε από φθόνο του πέους.

Δεν είναι περίεργο που οι γυναίκες έχουν θυμώσει. Ούτε το ό,τι γνωρίζουν ελάχιστα για τη σεξουαλικότητά τους , αφού η γυναικεία σεξουαλικότητα  περιγράφεται  αποκλειστικά από άνδρες, που δεν έχουν ιδέα για τι πράγμα μιλούν , γιατί δεν κάθονται να ακούσουν τις γυναίκες και να μάθουν από αυτές.

 Ωστόσο οι γυναίκες δεν κρίνουν τους ανθρώπους με βάση τη σεξουαλικότητά τους ούτε θεωρούν ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις περιστρέφονται γύρω από το σέξ , όπως φαίνεται να νομίζουν οι άνδρες.  Θεωρούν ότι η σεξουαλική πράξη και ο οργασμός έχουν πολύ μικρότερη σημασία από το άγγιγμα, την αγκαλιά, το χάδι και την σωματική επαφή.  Μάλιστα οι γυναίκες πολλές φορές φαίνεται να συμμετέχουν στο σεξ απλώς και μόνο επειδή είναι ο μόνος τρόπος για να τις αγγίξουν και να τις αγκαλιάσουν.

 Ένας από τους λόγους που οι άνδρες δεν αγαπούν το άγγιγμα είναι ότι , όπως φαίνεται , όχι μόνο στους ανθρώπους αλλά και στους πιθήκους, όταν δύο άτομα συναντιούνται, ο πρώτος που θα αγγίξει τον άλλον αποκτά το πάνω χέρι και τον έλεγχο της κατάστασης.

Επιπλέον οι  γυναίκες έχουν δυσαρέσκεια διότι , από τη στιγμή που θα φέρουν στον κόσμο αγόρι, υποτίθεται πως πρέπει να  διδάξουν αυτό το παιδί ότι είναι από τη φύση του ανώτερο ον [τουλάχιστον από τη μητέρα του και τις γυναίκες].  Κάτω από το μητρικό φίλτρο υπάρχει πολλή καταπιεσμένη οργή και εχθρότητα.  Στην κοινωνία μας , η γυναίκα αξίζει μόνο αν μπορεί να αποκτήσει παιδί, διαφορετικά είναι τόσο άχρηστη όσο ένας σάπιος σπόρος.

 Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο που οι ερωτικές σχέσεις συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα σε τέτοιο κλίμα ανοιχτής και καταπιεσμένης εχθρότητας.

Τα παιδιά βιώνουν οδυνηρές και εξευτελιστικές -για το ανθρώπινο είδος –εμπειρίες, γίνονται θύματα συγκρούσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών και όλα αυτά τα γεμίζουν με φόβο, ανασφάλεια και θυμό.  Αυτό σημαίνει ότι η αγάπη αδυνατεί να κυριαρχήσει στη ζωή του ανθρώπου και τα παιδιά  προγραμματίζονται -μέσα από τις συγκρούσεις-  να μιμούνται και να ακολουθούν τα σεξουαλικά στερεότυπα και τους ρόλους των φύλων από τη στιγμή της γέννησής τους.

Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν έχει προβλέψει για κάποιο μάθημα που να προετοιμάζει τους νέους  για να γίνουν γονείς. 

Αν θέλουμε ως κοινωνία να έχουμε ισορροπία και υγεία όσον αφορά στο σεξ και τη σεξουαλικότητα, πρέπει η νεολαία να προετοιμάζεται για το ρόλο του γονέα, να διδάσκονται οι γονεικές ευθύνες,  και ο υγιής τρόπος αντιμετώπισης του σέξ  και της σεξουαλικότητας.   

 Ο κοινωνικές αντιλήψεις γύρω από τα φύλα και το σέξ έχουν δημιουργήση τεράστιες συγκρούσεις και όλα αυτά καταλήγουν στην αιτία όλων των ασθενειών- την χαμηλή αυτοεκτίμηση.

 Μέχρι να μάθουμε να τιμούμε  κάθε άνδρα και γυναίκα σαν μοναδικό ον  θα υποφέρουμε , καθένας ξεχωριστά , αλλά και συνολικά ως κοινωνία.

 Όπως και κάθε άλλη πλευρά  της ζωής, έτσι και η σεξουαλική υγεία απαιτεί  την πνευματικότητα  σαν θεμελιώδη αξία.

Αν μπορέσεις να το καταλάβεις ότι αγαπώντας απλώς τους ανθρώπους μεγαλώνεις σε αφοβία, θα αγαπάς!

Και μόνο για τη χαρά του πράγματος!