ΝΑΙ !! Μπορουμε και θα εχουμε εναν Καινουργιο Κοσμο

ΑΥΤΗ Η ΚΡΙΣΗ είναι καλή κατά κάποιο τρόπο, επειδή  έχει αναγκάσει τους ανθρώπους να διαλέξουν: θέλεις να πεθάνεις ή θέλεις να ζήσεις μια καινούργια ζωή;
Αυτή η κοινωνία υπήρξε διαιρεμένη σε διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικές θρησκείες, διαφορετικά έθνη.

Φαίνεται να συμβαίνει  η παγκόσμια αυτοκτονία ως η τελική έκβαση όλων μας των πολιτισμών, όλων μας των φιλοσοφιών, όλων μας των θρησκειών.

 Κάθε έθνος ήθελε να κατακτήσει όλο τον κόσμο, όχι να εναρμονιστεί. Μπορείς να το δεις αυτό στον τρόπο που τα έθνη δείχνουν σεβασμό σε ένα κομμάτι πανί ως τη σημαία τους και αν την αφαιρέσει κανείς, χάνεται όλη τους η δόξα και η ελευθερία΄ δεν μπορείς να προσβάλλεις την εθνική σημαία. Αυτή είναι η κατάσταση τής ανθρώπινης διανοητικής καθυστέρησης. Όλα παιδαριώδη και ανόητα πράγματα.

Είναι απλό το γεγονός ότι η γη είναι αδιαίρετη. Ποιά είναι η ανάγκη, για την ύπαρξη τόσων πολλών εθνών, πέραν του ότι ικανοποιεί τα εγωιστικά παιγνίδια τόσων πολλών ανθρώπων; Άλλη ανάγκη δεν υπάρχει.

Αν υπάρχει μόνο μια παγκόσμια κυβέρνηση χωρίς τη διαίρεση σε έθνη, καθώς και ελευθερία κίνησης χωρίς την ανάγκη για διαβατήρια και βίζες και κάθε είδους βλακώδεις όρους, τότε τα προβλήματα μπορούν εύκολα να λυθούν.

Κάθε πολιτισμός ήθελε να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο και να καταστρέψει όλους τους άλλους πολιτισμούς, όχι να φέρει την αρμονία ανάμεσά τους.
Τα προβλήματά μας μάς έχουν φέρει σε μια κατάσταση όπου  θα πρέπει να μεταμορφώσουμε τον άνθρωπο, τις παλιές του παραδόσεις, τη διάπλασή του, επειδή αυτή ακριβώς η διάπλαση και αυτά τα εκπαιδευτικά συστήματα και οι θρησκείες, που ο άνθρωπος έχει ακολουθήσει ως τώρα, έχουν συνεισφέρει σε αυτή την κρίση.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΗ, η δεύτερη μεγάλη αρρώστια είναι οι θρησκείες, επειδή πολεμούν και σκοτώνουν και μάλιστα για λόγους που δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Κάθε θρησκεία ήθελε να κατακτήσει όλο τον κόσμο, όχι να εναρμονιστεί. Επί αιώνες έχουν πει στους ανθρώπους κάθε είδους αρνητικά προς τη ζωή πράγματα. Ακόμη και ο βασανισμός τού σώματος σου έχει υπάρξει πνευματική μέθοδος.

Οι θρησκείες έχουν καταστρέψει την ακεραιότητα του ανθρώπου.
Τον έχουν διασπάσει, σε κομμάτια. Εχουν δώσει στον καθένα μια διχασμένη προσωπικότητα. Έχει γίνει μ΄ έναν πολύ έξυπνο και πονηρό τρόπο καταδικάζοντας το σώμα σου, τo σεξ, στρέφοντάς σε ενάντια στην ίδια σου τη φύση.

Όλες οι θρησκείες είναι ενάντια στο κάθε τι που μπορεί να απολαύσει ο άνθρωπος. Κεκτημένο δικαίωμά τους είναι το να κρατούν τον άνθρωπο δυστυχισμένο, να καταστρέφουν κάθε δυνατότητα να βρει ειρήνη, χαρά και ικανοποίηση΄ να βρει τον παράδεισο εδώ και τώρα. Η δυστυχία σου είναι απολύτως απαραίτητη για την ύπαρξη του "άλλου κόσμου." Για παράδειγμα, αν η σεξουαλική σου ζωή είναι πραγματικά ικανοποιητική, δεν χρειάζεσαι το Θεό, γιατί η ζωή σου είναι ικανοποιημένη. Αλλά, αν η σεξουαλική σου ζωή επικρίνεται, καταπιέζεται, κατεστρέφεται, αν σε κάνουν να αισθάνεσαι ένοχος γι΄ αυτήν, τότε ο Θεός μπορεί να συνεχίσει να ζει για πάντα.

Όλες δημιούργησαν στο νου των ανθρώπων την ιδέα ότι και ο πόλεμος μπορεί να είναι θρησκευτικός. Όλες δολοφονούν στο όνομα του Θεού. Όποτε βλέπω έναν στρατιώτη δεν μπορώ να το πιστέψω ότι ο άνθρωπος αυτός έχει καθόλου νου. Ακόμη και τα ζώα δεν γίνονται στρατιώτες. Ο άνθρωπος όμως φαίνεται πως έχει ένα μόνο ενδιαφέρον: πώς να σκοτώνει, πώς να σκοτώνει πιο αποτελεσματικά, πώς να εκλεπτύνει συνεχώς τα όργανα που σκοτώνουν.

Λέω ότι, ο πόλεμος αυτός καθαυτός δεν είναι θρησκευτικός. Δεν μπορεί να υπάρξουν σταυροφορίες, τζιχάντ, ιεροί πόλεμοι! Αν τον πόλεμο τον ονομάζεις "ιερό", τότε τι απομένει να ονομαστεί "ανίερο";

Ποιός ενδιαφέρεται για το Θεό, εκτός από τους παπάδες;

Δεν έχω ποτέ μου συναντήσει κάποιον, που πραγματικά να ενδιαφέρεται για το Θεό. Αν τού δώσεις πέντε δολάρια στο ένα χέρι και το Θεό στο άλλο, θα πάρει τα πέντε δολάρια και θα πει: "Ο Θεός είναι αιώνιος, ας τον αφήσουμε για αργότερα. Αυτή τη στιγμή τα πέντε δολάρια θα βοηθήσουν."
Οι παπάδες όμως ενδιαφέρονται, επειδή ο Θεός είναι η επιχείρησή τους  και θέλουν η επιχείρησή τους να εξαπλωθεί.

Οι θρησκείες σού έχουν διδάξει ότι δεν ανήκεις σ΄ αυτόν τον κόσμο. Βρίσκεσαι εδώ για να τιμωρηθείς, για να μετανοήσεις για το "προπατορικό αμάρτημά" σου. Αναγκάστηκαν να το κάνουν αυτό, προκειμένου να δημιουργήσουν το Θεό, ο οποίος είναι ένας ποιητικός μύθος΄ και για να δημιουργήσουν τον παράδεισο, που είναι μια προέκταση της ανθρώπινης απληστίας΄ και για να κάνουν τους ανθρώπους να φοβούνται την κόλαση, για να δημιουργήσουν δηλαδή ένα μεγάλο φόβο στο ίδιο το κέντρο της ανθρώπινης ψυχής. Φυσικά αυτοί οι μύθοι είναι πολύ επικερδείς για τους παπάδες.
Μια θρησκεία θα έπρεπε να είναι όχι ένας νεκρός οργανισμός, αλλά ένα είδος θρησκευτικότητας, μια καρδιά που αγαπάει, μια φιλικότητα προς το όλον. Για αυτά, δεν είναι απαραίτητες οι ιερές γραφές.

Η αυθεντική θρησκευτικότητα δεν χρειάζεται προφήτες, σωτήρες, εκκλησίες, πάπες, ιερείς΄ γιατί η θρησκευτικότητα είναι το άνθισμα της καρδιάς σου.

Σκέψου : η  αγάπη χρειάζεται ναούς ;

Αν η θρησκευτικότητα εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, οι θρησκείες θα ξεθωριάσουν και θα εξαφανιστούν. Θα είναι τεράστια η ευλογία για την ανθρωπότητα, όταν ο άνθρωπος θα είναι απλώς άνθρωπος΄ ούτε χριστιανός, ούτε μωαμεθανός, ούτε ινδουιστής.

Η θρησκευτικότητα είναι ατομική υπόθεση. Είναι ένα μήνυμα αγάπης, ευγνωμοσύνης από σένα προς ολόκληρο το σύμπαν. Μόνο τότε θα υπάρξει ειρήνη που θα ξεπερνάει κάθε παρανόηση... Αλλιώς, αυτές οι θρησκείες έχουν υπάρξει ως παράσιτα, έχουν εκμεταλλευτεί τους ανθρώπους, έχουν σκλαβώσει τους ανθρώπους, έχουν αναγκάσει τους ανθρώπους να πιστεύουν.

Δεν θέλω να στέκει κανείς ανάμεσα στο άτομο και την ύπαρξη. Καμιά προσευχή, κανείς ιερέας, εσύ μόνος σου είσαι αρκετός για να αντικρίσεις την ανατολή τού ήλιου, δεν χρειάζεσαι κάποιον που θα σου ερμηνεύσει τι όμορφη που είναι η ανατολή.

 Ένα άλλο εμπόδιο  πού πρέπει να αφαιρεθή για να σωθή η ανθρωπότητα είναι η επιστήμη. Έως τώρα υπήρξε για  να δημιουργή περισσότερο πόλεμο,  να είναι καταστροφική. Τώρα πρέπει να αλλάξει σε επιστήμη εντελώς αφιερωμένη σε μια καλύτερη ζωή, σε περισσότερη ζωή, σε καλύτερη ευφυία, σε περισσότερη δημιουργικότητα.

 Η επιστήμη έχει γίνει τόσο περίπλοκη, ώστε δεν είναι δυνατόν για τον κάθε επιστήμονα να εργαστεί μόνος του. Χρειάζονται πολύ μεγάλη υποστήριξη από τους πολιτικούς. Τα ερευνητικά τους σχέδια είναι τόσο δαπανηρά, ώστε μόνο κυβερνήσεις πολύ πλούσιων εθνών μπορούν να τα χρηματοδοτήσουν. Έτσι, ο επιστήμονας -χωρίς να το γνωρίζει- έχει πέσει θύμα στα χέρια των πολιτικών. Eργάζεται τώρα ως υπηρέτης του κάθε –ισμου. Δεν είναι πλέον ένας ανεξάρτητος ερευνητής, είναι τμήμα μιας συγκεκριμένης πολιτικής ιδεολογίας. Εργάζεται και ανακαλύπτει, όμως δεν έχει έλεγχο πάνω στις δικές του ανακαλύψεις. Ο έλεγχος βρίσκεται στα χέρια των πολιτικών. Αυτοί αποφασίζουν σε ποιά κατεύθυνση πρέπει να δουλέψει΄ διαφορετικά, δεν θα υποστηρίξουν οικονομικά το πρόγραμμά του.

Αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο αν προστεθούν δύο πράγματα στην επιστήμη: Ο επιστήμονας δεν θα πρέπει να δουλεύει συνεχώς μόνο πάνω σε κάποια αντικείμενα΄ αλλά θα πρέπει να δουλεύει και πάνω στον ίδιο τον επιστήμονα.
Ώς τώρα, είχε αρνηθεί τη δική του συνειδητότητα. Όλη η στάση του υπήρξε αντιεπιστημονική. Αν δεν υπάρχει κανένας μέσα σου, αν δεν υπάρχει συνειδητότητα μέσα σου, τότε ποιός θα ανακαλύψει τα μυστήρια και τα μυστικά της ύλης, της φύσης και της ζωής.

Αν μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα διανοητικά υγιές εκπαιδευτικό σύστημα σε ολόκληρο τον κόσμο, τότε οι διαιρέσεις της θρησκείας και οι διακρίσεις μεταξύ των εθνών, η άσχημη πολιτική που υπάρχει εξαιτίας τους, και η ανόητη συμπεριφορά των ανθρώπων που προετοιμάζονται συνεχώς για πόλεμο...
Η σωστή παιδεία θα  διδάσκει την ανθρωπότητα να ανέβει στα ύψη της χαράς και της ομορφιάς και της αγάπης. Κάθε παιδεία που δεν σε διδάσκει να αγαπάς το σώμα σου, που δεν σε διδάσκει να είσαι ευσπλαχνικός απέναντι στο σώμα σου, που δεν σε διδάσκει πώς να μπεις στα μυστήριά του, δεν θα μπορέσει να σε διδάξει πώς να μπεις στην ίδια σου τη συνειδητότητα. Το σώμα είναι η πύλη, το σώμα είναι το σκαλοπάτι. Και κάθε παιδεία που δεν θίγει το θέμα του σώματός σου και της συνειδητότητάς σου δεν είναι μόνο εντελώς ατελής, είναι και απόλυτα βλαβερή, γιατί θα είναι συνεχώς καταστροφική.

Μόνο το άνθισμα τής συνειδητότητας μέσα σου σε εμποδίζει να καταστρέφεις.

Η συνειδητότητα σου δίνει μια πελώρια δύναμη να δημιουργείς, να δημιουργείς περισσότερη ομορφιά στον κόσμο, να δημιουργείς περισσότερη άνεση μέσα στον κόσμο.

Μόλις αποκτήσεις επίγνωση της συνειδητότητάς σου, της ύπαρξής σου, δεν υπάρχει Θεός πάνω από εσένα. Μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να έχει σεβασμό για τους άλλους ανθρώπους, για τα άλλα ζωντανά πλάσματα, επειδή είναι όλα τους το ίδιο μυστηριακά όσο κι ο ίδιος, διαφορετικές εκφράσεις, ποικιλίες, που κάνουν τη ζωή πλουσιότερη. Κι όταν έχει βρει ο άνθρωπος τη συνειδητότητα μέσα του, έχει βρει το κλειδί για το υπέρτατο στοιχείο.

Η ζημιά μπορεί να διορθωθεί. Να πεθάνεις τότε ως προς το παρελθόν, να πετάξεις όλα όσα σού έχουν δοθεί ως κληρονομιά από το παρελθόν και να ξεκινήσεις από την αρχή, σαν να έχεις κατέβει σε αυτή τη γη για πρώτη φορά. Άρχισε να δουλεύεις με τη φύση, όχι σαν εχθρός, αλλά σαν φίλος, και αυτή θα αρχίσει σύντομα πάλι να λειτουργεί ως οργανική ενότητα.

Η πιο μεγάλη επανάσταση πρέπει να συμβεί στην παιδεία και τα συστήματά της΄.

Επί χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος έζησε με τον τρόπο που ήθελε και εξανάγκασε την επόμενη γενιά να ζήσει με τον δικό του τρόπο. Αυτό δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί.
Πρέπει να κάνουμε το άλμα και να διδάξουμε τη νέα γενιά να μη ζήσει με τον τρόπο που ζήσαμε εμείς. Μόνο τότε μπορεί να αλλάξει το μέλλον.

Αν αυτά τα τρία πράγματα μπορέσουν να γίνουν, ολόκληρη η ανθρωπότητα μπορεί να σωθεί αντί να καταστραφεί από τους αρχηγούς της΄ θρησκευτικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς.

Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί που βρισκόμαστε πάνω σε τούτο τον μικρό πλανήτη.

Με κάθε δυνατό τρόπο  πρέπει να απομακρύνουμε  όλα εκείνα τα πράγματα τα οποία στο παρελθόν στάθηκαν εμπόδιο στη συνέχιση και το μεγάλωμα της επανάστασης. Ο νους των ανθρώπων για χιλιάδες χρόνια έχει γεμίση με κάθε είδους σκουπίδια, πολιτικά, θρησκευτικά, κοινωνικά.

Συμβαίνει τώρα μια μεγάλη επανάσταση. Επανάσταση της συνειδητότητας.

Τώρα είναι η ώρα της καρδιάς. Η καρδιά που είχε βάναυσα , ανόητα καταπιεστεί, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙ.
Οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι αν δεν γίνουν ένα , ένα οργανικό σύνολο θα εξαφανιστούν από τον πλανήτη αυτόν.

ΞΥΠΝΗΣΑΝ !! Και διάλεξαν τη Ζωή.

Οι άνθρωποι της Γης ενώνονται όλο και πιο πολύ και βγαίνουν στους δρόμους, για να εκφράσουν τη αντίθεσή τους στην εξόντωση των συνανθρώπων τους και την καταστροφή της αξιοπρέπειάς τους.
Καθώς οι αντίθετες δυνάμεις προσπαθούν να προκαλέσουν φόβο, για να είναι ο πληθυσμός υπό έλεγχο, η αφυπνισμένη ανθρωπότητα προσπαθεί να αλλάξει την κατάσταση.
Τα Μ.Μ.Ε. δεν προβάλλουν αυτές τις διαμαρτυρίες, που γίνονται στις μεγαλύτερες πόλεις της Γης, και αυτό είναι τώρα φανερό στην πλειοψηφία των ανθρώπων. Ό,τι δεν είναι ευθυγραμμισμένο με την αγάπη αποκαλύπτεται με τρόπο κραυγαλέο. Οι σκιώδεις μεθοδεύσεις δεν θα μπορούν να κρυφτούν πλέον. Όταν υπάρχει αγάπη στην καρδιά κάθε ανθρώπου, τα ψέματα και η εξαπάτηση θα αποκαλύπτονται.

Αυτό συμβαίνει τώρα στον πλανήτη. Οι άνθρωποι βλέπουν πίσω από τις μάσκες, ανακαλύπτουν τα πραγματικά κίνητρα των κυβερνήσεων τους και απαιτούν την αλήθεια. Οι παρασκηνιακές ενέργειες βρίσκονται στο αποκορύφωμα.

Γι’ αυτό οι αφυπνισμένοι είναι απαραίτητο να ξεσηκωθούν και να πουν την αλήθεια τους. Ξέρουν ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Το πιο επιστημονικό Ταξίδι στο Παράδεισο. Αληθινή ιστορία

Αληθινή ιστορία: Νευροχειρουργός ξύπνησε από κώμα 7 ημερών-Δηλώνει πως υπάρχει ζωή μετά το θάνατο! 

 Νευροχειρούργος του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, και ένας από τους εγκυρότερους πρώην σκεπτικιστές για τη ζωή μετά τον θάνατο, ξύπνησε από κώμα 7 ημερών και μίλησε για την εμπειρία του. Σε μια πολύκροτη εκπομπή του ABC channel που έσπασε σε θεαματικότητα κάθε ρεκόρ, ο καθηγητής Νευροχειρουργικής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Εμπεν Αλεξάντερ περιέγραψε το «ταξίδι» του.
Στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, στα «κεντρικά» της Βοστόνης, με τους πιο έγκυρους του κόσμου νευροχειρουργούς και νευροψυχίατρους για ομάδα θεραπόντων, οι νοσοκόμες εξέταζαν το σώμα του νευροχειρούργου Αlexander που είχε υποστεί βαριά βακτηριακή μηνιγγίτιδα, επανειλημμένως, ανοίγοντας τα βλέφαρα και φωτίζοντας τα μάτια του Alexander με τoν πιο εκτυφλωτικό φακό. “Βut nobody was there’, ανέφεραν διαρκώς κάθε μέρα επί μία εβδομάδα στο επίσημο ιστορικό. Και ο ίδιος όμως ο κορυφαίος καθηγητής, από την ώρα που ξύπνησε, όπως και στην συνέντευξή του στο ABC, δηλώνει ότι «Δεν ήταν εκεί». Το Ταξίδι που πήγε στον Παράδεισο, επιμένει ότι ήταν Αληθινό.
Ο καθηγητής Νευροχειρουργικής του Χάρβαρντ, που ήδη εξέδωσε το βιβλίο του «Απόδειξη Παραδείσου», («Proof of Heaven»), απέδειξε, όταν επανήλθε στις αισθήσεις του- και τον πραγματικό χρόνο αυτής της ζωής-, ότι ο εγκέφαλος του δεν είχε καμία δυνατότητα ούτε να σκεφτεί, ούτε να ονειρευτεί, ούτε να θυμηθεί ή να σχηματίσει πλάνα και εικόνες, όπως αυτά που έφερε μαζί του ο Alexander γυρνώντας απ το κώμα!  Υποστηρίζει τώρα, ότι υπάρχουμε πέρα από το σώμα μας και γνωρίζουμε πέρα απ τον εγκέφαλο μας. Προτρέπει την σύγχρονη Επιστήμη να αλλάξει αντίληψη για την Αντίληψή μας, και περιγράφει τον παράδεισο.

«Δεν είχα γλώσσα, ούτε καμιά από τις γήινες αναμνήσεις μου. Δεν είχα αίσθηση του σώματος μου καθόλου, αλλά βρέθηκα σε μια κατάφυτη κοιλάδα από μια άλλη διάσταση, αλλά υπερ-πραγματική. Από έναν κόσμο, rich ultra-real world, όπως λέει, μιας Ασύλληπτα Σοφής Σύλληψης».

Ο καθηγητής νευροχειρουργικής του πιο έγκυρου στο κόσμο Κέντρου Γνώσης της Ιατρικής, του Χάρβαρντ, που λόγω ειδικότητας είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος να γνωρίζει τις λειτουργίες, τα όρια και τους μηχανισμούς κάθε νευρώνα του ανθρώπινου εγκεφάλου, έχει ήδη αποδείξει με το παράδειγμα του, σε επιστημονικούς όρους ότι, η Εμπειρία κ η Ανάμνηση, με τις Εικόνες Ζωντανές αφότου ξύπνησε απ το κώμα, είναι απολύτως αδύνατον να συνέβησαν σε ανθρώπινο εγκέφαλο με τόσο μολυσματική βακτηριακή μηνιγγίτιδα η οποία είχε εξαφανίσει, από τον δικό του εγκέφαλο, κάθε επίπεδο γλυκόζης!

Ο Δρ. Αλεξάντερ εξήγησε στην εκπομπή του ABC το «περιστατικό του εαυτού του», λέγοντας ότι τα εγκεφαλογραφήματα έδειχναν απολύτως νεκρές τις περιοχές του εγκεφάλου που προσδίδουν συνείδηση, σκέψη, μνήμη και κατανόηση: «Γνωρίζω ότι πολλοί θα το αποδώσουν σε παραίσθηση, αλλά εγώ επιστημονικά αποδεικνύω ότι δεν ήταν ούτε όνειρο ούτε παραίσθηση, ούτε μυθοπλασίες, και προσωπικά γνωρίζω ότι Έχει συμβεί, αλλά Έξω από το Μυαλό μου».

«…Οι παραισθήσεις, στις οποίες αποδίδαμε ως σκεπτικιστές την εξήγηση από τις περιγραφές ασθενών με Επιθανάτιες Εμπειρίες, απαιτούν τη λειτουργία κάποιου ελάχιστου, βασικού αν μη τι άλλο, συγχρονισμού στο φλοιό του εγκεφάλου. Στη δική μου περίπτωση, τα επίπεδα της γλυκόζης που με μια βακτηριακή μηνιγγίτιδα πέφτουν από 100 στο 80 – 60, και με μια επιθετική μηνιγγίτιδα φτάνουν στο 20, σε μένα είχαν φτάσει στο 1. Κανένας ασθενής δε θα θυμόταν τίποτα σ αυτά τα επίπεδα, ούτε ο εγκέφαλος θα ήταν ικανός να τα παράξει».

Στο πιο επιστημονικό Ταξίδι στο Παράδεισο που άκουσαν οι άνθρωποι ποτέ, ο δρ Αλεξάντερ περιγράφει: «Ήμουν μια κουκκίδα Επίγνωσης χωρίς να κουβαλάω καμία από τις γήινες εμπειρίες μου, ούτε το σώμα μου. Στην αρχή, (πριν φτάσω στον Παράδεισο) βρέθηκα σε ένα κατασκότεινο περιβάλλον με κάποιου τύπου “καλωδίωση’. Σαν να θυμάμαι ρίζες, και διακλαδώσεις, και εκεί νομίζω ότι έμεινα για πολύ καιρό, θα έλεγα, για χρόνια». «Ελευθερώθηκα από εκείνο το πανέμορφο σπειροειδές λευκό φως που εξέπεμπε μια απίστευτα συγκλονιστική μελωδία που με εισήγαγε στη Φωτεινή Κοιλάδα…»

Σαν σκηνή από παιδικό παραμύθι ο Dr.Alexander θυμάται μια νεαρή γυναίκα να εμφανίζεται διάσπαρτα στον Χωροχρόνο  και χωρίς λόγια να του μιλά: «Με κοίταζε, και χωρίς καμία λέξη καταλάβαινα αμέσως ό,τι μου έλεγε, έπαιρνα το μήνυμα μόνο από το κοίταγμα της: «Είσαι αγάπη, είσαι εκλεκτός, δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι…».  Κι όμως ναι, ο τόσο αυστηρός ακαδημαϊκά καθηγητής του Χάρβαρντ, θυμάται, και περιγράφει επιστημονικά στην μαρτυρία της δικής του  Εμπειρίας.

Ενδιαφέρον έχει η περιγραφή του Αλεξάντερ για τον Θεό. Τον αντιλήφθηκε μέσα από μια σφαίρα κρυστάλλινου φωτός.

«Ο Θεός…», λέει χαρακτηριστικά, «ήταν μια απέραντη παρουσία αγάπης, ήταν το όλον της αιωνιότητας και της υπαρκτής συνείδησης. Αλλά ήταν αυτή η σφαίρα κρυστάλλινου φωτός ο απαραίτητος μετασχηματιστής, σαν ένας μεταφραστής που ήταν απαραίτητος για να υπάρξει το Άπλετο Φως του Θείου και Απίστευτου…»

Το ενδιαφέρον είναι ότι στα εξονυχιστικά τεστ αντιληπτότητας, μνήμης και κάθε άλλης εγκεφαλικής λειτουργίας που περίμεναν τον Δόκτορα όταν γύρισε από το κώμα,- για τα γήινα-, του έδειξαν, αμέσως μόλις ξύπνησε στην ΜΕΘ (και αυτό χαρακτηρίζεται επιστημονικά απρόβλεπτο, ή και θαύμα, γιατί δεν υπήρχαν πιθανότητες ο εγκέφαλός του να επανέλθει) , και μια σειρά από φωτογραφίες γνωστών και άγνωστων στην ζωή του μέχρι πριν από το ατύχημα. Αναγνώρισε την βιολογική του αδελφή,- που ποτέ όσο ζούσε πριν το νοσοκομείο δεν είχε συναντήσει γιατί ήταν υιοθετημένος.

Τώρα, με πλήρως αποκατεστημένη την λειτουργία του εγκέφαλου του,- τόσο θεαματικά που σκίζουν πτυχία στο Χάρβαρντ!-, o Alexander προκαλεί, από το THINK-TANK της Γνώσης για τον Άνθρωπο όπου βρίσκεται, την επιστήμη, να αλλάξει κι αυτή με τη σειρά της, μυαλά!

«Είναι πια ξεκάθαρο για την Σύγχρονη Γνώση ότι πρέπει να αναποδογυρίσουμε το πλάνο και να το δούμε από την άλλη πλευρά» λέει. «Η συνειδητότητα υπάρχει σε μια πολύ πιο πλούσια μορφή, ελεύθερη και ανεξάρτητη από τον εγκέφαλο, γιατί πηγάζει από την συνείδηση των ψυχών μας οι οποίες είναι αιώνιες, και το γεγονός ότι η Επίγνωση, η Συνείδηση, η Ψυχή, το Πνεύμα μας, δεν εξαρτώνται από την ύπαρξη του εγκεφάλου στο φυσικό σύμπαν.

Στην πραγματικότητα η συνειδητότητα απελευθερώνεται σε πολύ πιο πλούσια επίγνωση όταν είμαστε εκτός…».

 Επειδή πολύ σύντομα θα συμβούν πολλές αλλαγές στον πλανήτη, και πολλές ψυχές έχουν ήδη πάρει τη συνειδητή απόφαση να αποχωρήσουν από αυτή την ενσάρκωση, γνωρίζω ότι πολλοί από εμάς θα έρθουν αντιμέτωποι με το θάνατο κάποιου αγαπημένου τους. Εκείνοι που επέλεξαν να φύγουν, έχουν κάνει μια διαφορετική επιλογή για την εξέλιξή τους, και χρειάζεται ν’ αρχίσουμε να βλέπουμε τη μετάβαση της ψυχής που ονομάζουμε θάνατο, από μια διαφορετική σκοπιά. Εν τέλει, όλοι μας θα συναντηθούμε με τους αγαπημένους μας ξανά, αφού η ψυχή είναι αθάνατη.
Γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει αυτό το πράγμα, ο θάνατος. Βεβαίως, υπάρχει μια μετάβαση ψυχής από την ανθρώπινη εμπειρία στο σώμα σε μιαν άλλη κατάσταση, αλλά για την ψυχή είναι απλά μια μετάβαση. Για την ψυχή είναι πάντα χρόνος χαράς, απελευθέρωσης, ελευθερίας και επανένωσης με άλλες πτυχές του εαυτού. Είναι χρόνος για περισυλλογή και νέα ξεκινήματα, δεν είναι ποτέ ένα καταστροφικό γεγονός. Από τη στιγμή που το κατανοούμε αυτό, επιτρέπουμε να βιώσουμε μια περίοδο θλίψης, επειδή έτσι τιμούμε την ενέργεια εκείνων που αναχώρησαν, αλλά ποτέ ξανά δεν νιώθουμε θλίψη για εκείνους που έφυγαν. Νιώθουμε τελείως άνετα με την επιλογή που έκαναν οι αγαπημένοι μας και έχουμε πλήρη αποδοχή του συμβάντος. Τους ευχαριστούμε για το χρόνο και την αγάπη που μοιράστηκαν μαζί μας σε αυτή την ενσάρκωση. Θα γνωρίζουμε βαθιά μέσα μας ότι ο χωρισμός είναι μόνο μια ψευδαίσθηση του 3διάστατου νου. Θα είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι θα μπορέσουμε να τους δούμε και πάλι στα εσωτερικά πεδία, και ότι ο σύνδεσμός μας με τους αγαπημένους μας δεν μπορεί ποτέ να διαρραγεί σε όλη την αιωνιότητα.
Εκείνοι που έχουν βαθιά αγάπη μεταξύ τους σε μια ενσάρκωση, είναι συνήθως εκείνοι που γνωρίζονται, και ενσαρκώνονται ο ένας δίπλα στον άλλο για αιώνες. Έχουμε βιώσει την εμπειρία της απώλειάς τους ξανά και ξανά, και έχουμε βρεθεί και πάλι μαζί ως φίλοι ή οικογένεια , σύντροφοι  ανά τους αιώνες.
Πιστεύω ότι είναι σημαντικό για όλους να κατανοήσουμε πιο βαθιά τη διαδικασία της μετάβασης που ονομάζουμε «θάνατο». Ξέρουμε ότι πολλοί από εμάς, αργά ή γρήγορα, θα έρθουν αντιμέτωποι με παρόμοια κατάσταση στη ζωή μας είτε στη ζωή κάποιου που βρίσκεται κοντά μας.

Ο θάνατος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μεταβατικό στάδιο, μία από τις πολλές μεταβάσεις που περνάμε στη ζωή. Η γέννηση είναι μια μετάβαση.

 Στη ζωή στη γη γνωρίζουμε τόσες πολλές στιγμές μετάβασης – όταν αποχαιρετούμε ένα αγαπημένο πρόσωπο, όταν αφήνουμε μια δουλειά και φεύγουμε –είναι καταστάσεις που μοιάζουν να πεθαίνουν ,  βιώνουμε μια ψυχολογική μετάβαση.

Στην πραγματικότητα όμως όλες οι μεταβάσεις που κυμαίνονται από τη φυσική γέννηση εως το θάνατο,  μεταφέρουν τη γνώση της σύνδεσης μας με το << ουσιώδες επίπεδο>>. Να γνωρίσουμε τον εαυτό μας στον πυρήνα του, να κατανοήσουμε πως δεν είμαστε μόνο το φυσικό σώμα, ούτε η ταυτότητα που λαμβάνουμε στον κόσμο, ούτε η προσωπικότητα πού έχουμε δημιουργήση.

Για έναν όμορφο ,χαρούμενο και ειρηνικό θάνατο είναι απαραίτητη  η αποσύνδεση του εαυτού  σε εσωτερικό επίπεδο με τη γήινη ύπαρξη.

Ο άνθρωπος είναι παγιδευμένος στη συνεχή σκέψη : πώς να λύνει  τα προβλήματα, πώς να ολοκληρώσει όλα τα πράγματα που νομίζει ότι πρέπει να κάνει. Καθορίζει  την οργάνωση της ζωής του μέσα από τη θέλησή του και το μυαλό του.

Από την υπερβολική επιθυμία του για έλεγχο, η ζωή γίνεται ένας αγώνας, κουραστική και βαριά.

Αποσύνδεση σημαίνει ότι παίρνει αυτό το σκεπτικό, την πτυχή του εαυτού του λιγότερο σοβαρά. Η αποσύνδεση φέρνει την ειρήνη του μυαλού, το χιούμορ, τη χαρά.
Αυτό σημαίνει ότι μπορεί  να δώσει προσοχή στην ουσία, ότι δεν θα παρασυρθεί σε μη ουσιώδη ζητήματα.

Αυτό σημαίνει ότι δεν θα δημιουργήσει περιττό συναισθηματικό δράμα!

Αυτό σημαίνει ότι θα δοκιμάσει τη χαρά στα απλά πράγματα της ζωής.

Σημαίνει να αποφασίσει να παραιτηθεί γρήγορα από την άποψη καλό και κακό, να μην κρίνει και να εμπιστεύεται την κοσμική νοημοσύνη που υπερβαίνει κατά πολύ τον ανθρώπινο νου.

Έχοντας επίγνωση του πεπερασμένου της ζωής ,διαπνέεται από τη φυσική επιθυμία να αγαπά τη ζωή.

 Ο θάνατος είναι η κορύφωση της ζωής .

Μια ζωή γεμάτη φόβο θα καταλήξη σε φόβο του θανάτου.

Μια ζωή χαρούμενη, σαν γιορτή θα προσφέρει στο άνθρωπο την ευλογία να κατακτήση  τον θανάτο πριν πεθάνει.